Alle inzendingen over geweten

Het geweten hoe te kiezen, wie leidend mag zijn; Tussen God, de duivel en een harlekijn kan slechts de keuze van het geweten bepalend zijn.…

de waarheid dan verdraaien totdat je de gunstige woorden aantrof Is zeker de echte waarheid uitzwaaien een poging die op te vegen bij ‘t stof Tegen je geweten innerlijk meedelen teneinde je geweten onbevlekt praten Laat je innerlijke wond nimmer helen voorkomt niet dat je jezelf gaat haten 222-2018 Ton Rijkers…

'Ik ben uw geweten, weet u nog? Hebben wij de Dwangideeën niet afgezworen? U doet zo vreemd: belachelijk gezochte zaken promoten voor ons wel en wee. Zo te zien ontbreekt de humor: 't vertier verstart door uw dictaten.' Dat bereikt het parlement: 'Kritiek op De Preciezen betekent exact dat ú racistisch bent!…

Het doel in zijn Leven was alles Te weten Wat er te weten Viel - Naar mate hij meer Begon te weten Des te minder het Gevoel hem nog trok, Zou hij het geweten hebben Dat hij het verschil Tussen goed en kwaad Niet meer wist, Zou hij het geweten hebben?…

Als ik eerder had geweten Dat je had bestaan Had het me meer gespeten Dat je was gegaan Als ik het had geweten En je was blijven bestaan Hoe had je dan geheten Wat had je met je leven gedaan Maar je bent er niet En nu zit ik met de pijn Nu zit ik met het verdriet Van wat had kunnen zijn Ik weet niet wat ik mis Zoveel had kunnen zijn…

Hoe rijk kun je zijn met een goed geweten, waar komt jouw geld vandaan? Hoe rijk mag je zijn in een sociale maatschappij, gaat jouw winst ten koste van anderen? Hoe rijk wil je zijn als je alles had geweten?…

alles wacht hier, daar in donkerdagende nachten het lijf vol ogen gedwongen om het geweten te verteren als een reiziger en alles wat beweegt met deuren dicht vergelijk het maar met nuttige tijd gisteren was het woensdag vandaag afscheid is het geweten niet de echo van de ziel ?…

nooit geweten dat het geluk zo dichtbij was dat ik zo nieuwsgierig kon zijn zo naar iets kon verlangen naar ieder moment dat komen gaat iedere dag opnieuw me verheugen op die nieuwe dag die komen gaat telkens weer opnieuw nooit geweten dat……

Jouw handen wassen met zeep; wat wil jij schoonpoetsen: je handen of jouw geweten?! Ik weet het niet... . Weet jij het?…

Schaamte is bang zijn voor iets gewoons van jezelf -- dat nog geheim is.…

Laat het los Sst... je ziel fluistert Het is je hart Dat niet meer luistert Je geweten Je laat het in de steek Eens waren je dromen Iets waar je voor bezweek Laat het los En al ben je het vergeten Het is de vrijheid Het verlangen, het geweten Voel het En laat het niet meer gaan Laat je angsten los En raak je dromen aan…

Hoe hebt Ge Uw uur vooruit geweten! -------------------------------------- * bij de dood van Moeder…

Het NIOD schreef het paarse Waterloo Kok trok hierdoor zijn laatste consequentie De demissionair minister van Defensie Kreeg de doofpot van zijn voorganger cadeau. Belast door iets wat hij niet heeft gedaan Niet-stemmers 15/5: denk daar maar aan...…

De slaap is mijn geweten zonder dromen word ik vuil. De zeep kruipt uit mijn oren, de vroege haan wekt mij niet. Zo reinig ik mezelf elke nacht, formatteer ik mijn harde schijf. Ik vind in zwijm weer de kluts die ik gisterenavond kwijt was. Het liefst blijf ik eeuwig dromen voor altijd verschoond van de dag.…

Verzonken idealen dwepen mijn slaap in ongewilde wentelingen welke tergen het matras omsluit mijn zwetend lijf rouleert in een vergeten droom De nacht asemt zijn verbeten angst door de poriën van een gekwelde ziel verdrukkende strekking bindt zich vast en vertonen druppels van verzuring Een plengende tranenzee ontsprint gedachten dringen…

Touw schuurt De eeuwigheid Met alles en iedereen Steeds minder verbonden Eenzamer dan eenzaam Door het leven verslonden Knarsetandend het geweten Om zijn tandeloze strijd…

Het vel over een dorre stronk naast Vlees door razernij verscheurd en Een necrotiserend karkas waar Narcissen om brullen van het lachen Maar één zal hij eens zijn Één met de geurende lucht Één met de warme aarde Één met het zoete nat Totdat hij glundert als een narcis En alles voor niets blijkt te zijn geweest…

Eerst is er ‘onwetendheid’ dan is er het ‘weten’ maar na de ‘alwetendheid’ komt stilaan het ‘vergeten’. Wanneer ook ‘t niet meer weten in de vergetelheid is verdwenen weten we, dat waar ooit onwetendheid bestond alles nu vergeten is.…

Kennis vergaren - Kennis, meer kennis, Nog meer kennis Is het ultieme doel Kennis is macht, Wij kennen dat gevoel En we weten nooit genoeg Meer willen we, Steeds meer, ons leven Is weten, weten, Weten tot de max Het geweten verdrongen Tot de verste krochten Van de menselijke geest- En, luister goed, Maak je vooral nooit…

Geestelijke gedichten schrijven is iets waartoe ik me gedreven voel al pennend en tikkend heb ik de gedachte dat vele mensen mijn werk kwezelachtig zullen vinden schijnheilig vroom daarbij geef ik me er rekenschap van dat ik ondanks mijn braaf schrijven in wezen een Satansknecht ben dat de lezers hiervan het tot zich door laten dringen…

Het moet in de tijd Zelfstandig verder gaan Los van mij waarin het Met onzichtbare ketens Is verankerd - En net als de rust Gekomen is, ik me al bijna Onderdompel in de slaap Die met graagte is gekomen Is er die kleine speldenprik, Vanuit het niets, vanuit Hierboven, hieronder, Misschien wel van hierbinnen, Is het mijn geweten…

Hij die gisteren nog twijfelde, maar vandaag in het mortuarium ligt, als hij eerder had geweten zou hij gewacht hebben en zijn gezwicht? Hij twijfelde op de richel, donderde dertien etages naar beneden, daar aangekomen, was er weinig over van die mooie kerel, die twijfelde op die richel.…

in de knoop met zijn geweten was nooit een goed student geweest, door alcohol al lang vergeten werd hij een afschuwelijk beest. gefrustreerd door al zijn falen moest iedereen het bekopen, zijn verstand was aan het dwalen en zijn ziel al lang verzopen.…

de zoetigheden op mijn brood zijn uit de scherpste sneden van het lijden geopenbaard als zinvol en leerzaam ik had dit nooit geweten, nee er bestaan geen winters zonder kou geen oevers zonder kade geen leven zonder waarde maar als ik de buitendeur open en een gulle wind met een kansrijk verhaal die dan de tijd in mij onthult, wie zegt…

licht en warmte ook voor mij ik voelde zachte weerstand je keek me donker aan ontspande met een glimlach liet me opener verder gaan ik vrijde je voorbij de grenzen die jij in hete passie overnam ik zocht je in het kreunen streelde overgave tot je kwam we hebben van de nacht gegeten smaakten uren met elkaar van die hemel heb je niet geweten…

je hebt mijn boom gemeten je vingers op mijn bast de jaarringen heb je geweten waarin jij voor de helft past aan wortels kon je niet veel vinden je storm verstond geen kracht de takken droegen nauwelijks bloemen ze bloeiden slechts als jij ze zag jij hebt me aan die boom verhangen alleen de dood kwam later pas je dacht…

Als ik iets bezit, dan is het: tijd voor aandacht -- al ontglipt die mij.…

Verwen je lichaam met mate, zodat het volgt – wat je ziel wil doen.…

overtuigd geloof daar, in het licht des aanschijns verblijft geweten…

Nooit geweten, dat ontslag een vrolijk gebeuren kan zijn, het een gebeuren is om felicitaties bij te krijgen, nooit geweten, dat ik zou lachen om een ontslag, maar men is blij, niet om van me af te zijn, neen, mijn tijd" van drie jaar controle lopen, is voorbij, ik ben volgens de dokter nu echt kankervrij.…