Alle inzendingen over gieren

Levende vleugels in het gruis de dood op één wiel heuvelopwaarts nog wel het gezicht is van leer de helling ligt bruin versleten in het licht van de geschiedenis de kringloop is een kruiwagen vol vage levensresten niets gaat verloren dat onvermijdelijk terugkeren tot stof rolt tergend onvermijdelijk en beeldvullende uit alles vergaat…

Maar dan, met zijne huik, aleer, na weinige uren, 'T delirium der dorst hem zijn verstand verdwaast, Verhult hij zijn gelaat voor 't fel geloer der gieren, Wier geilheid op de buit van stervende ogen aast: De dichter, met een wijle van woorden saamgeweven, En rond zich als een waas van weemoed uitgespreid, Verbergt, voor het gemeen, de…

Terwijl ik nog droom van dat strakke gieren signalen door mijn lijf mijn spiegelbeeld vloekt nu elke verwachting struikelt over mijn zestigjarig verblijf een berekende kans de helft erbij word ik gewassen…

De wind gaat door je haren De lucht speelt met je lach Schittering in je ogen de zon die naar je lacht volle warme geuren gieren door je neus De zomer is niet zomaar maar aller beste keus…

ik hoor het gieren van de wind onrustig in oktobernacht omarm het duister zwijgend in mijmering ik buig net zoals jij we neigen naar elkaar niets wat ons verbond bedreigt ik heb je bladeren verwacht…

Ach, alles wat geluk is wordt geroofd, Bevochten op almachtige gier en logen. Maar voor een ogenblik bezinning keert, Men weet weer de verrukklijke engel veil Voor alles wat zij maar op aard begeert, En reinheid zoekt weer in verdriet zijn eigen heil. ---------------------------- gier: hebzucht logen: leugen veil: ter beschikking…

Gieren bekvechten om het lederen karkas van wat eens een bruine koe moet zijn geweest. In de afgrond voor me ligt, bedekt met verlepte boeketten, het uitgebrande wrak van een autobus.…

Die wonen al een tijdje niet meer samen Ze konden dat nu eindelijk beamen Er is dus nieuwe buit na Sylvie Meis En alle gieren zijn weer aangeschoven Zo'n prooi wordt tot de botten afgekloven.…

Zoals een gier die op karkassen aast. Zoals een mol in het duister graaft. Zoals een walvis naar de diepte duikt. Zo beschrijft een biograaf zijn leven. Zo dicht een dichter zijn gedicht.…

Je handen hangen als gieren boven het blauwe kind, je adem stokt. Het is vreemd te leven in deze kleurige sfeer, de kromming van de buitenwereld is niet te bevatten. Je schuilt in het witte licht, het water breekt en je ademt. De reis begint.…

Wij zijn gewend aan het lawaai op straat, Het gieren van de remmen, het getoeter, De kreten, het gebral en het gefoeter, Maar met de stilte weten wij geen raad: Toen men daar twee minuten tijd voor nam Klonk één schreeuw en het hek was van de Dam.…

achter maskers van dierenhuiden stromen hun herinneringen de onmetelijke vlakten de bevroren steppen de doden in de bomen het knagen van de gieren het wachten op de dooi het begraven van de skeletten de kale essentie van een ondoorgrondelijk bestaan in bemoste steppengronden…

Ik ben de grote plaaggeest in uw gras Ik mol uw tuin en daarom zet u klemmen Maar ik ben slim en maak -niet af te remmen- Nog snel een ritje onder uw gewas Hormonen gieren door mijn warme lijfje Ik heb een blind date met een mollig wijfje…

", vroeg nu de gier "tja", zuchtten ze allen, "dat is wel het vreemdste dier".…

vaders as, in zijn urn is nog niet uitgestrooid moeder rouwt nog ieder uur kinderen vliegen als gieren wikken en wegen hun deel voor badkamer of snoepreis ho, stop, zij is niet gek houdt de knip gesloten tot haar tijd gekomen is.…

Een halve ton ruim voor Clark Gable's jas Nóg meer voor alles wat van Whitney was Een ton voor Charlie's wandelstok en hoed Er wordt nog steeds veel voor cultuur geboden Ten gunste van de gieren rond de doden…

Dit was geen gier, hier vloog een adelaar…

Zomer aan de bommelrivier met de dwaalgeit op het grasland appels, peren, geur van gier een salade in een picknickmand insecten zoemen boven water rijmend, dansend, licht in vlucht lunch bij de oever van een prater een ballerina in de zwoele lucht.…

Je voelt het bij het beeld op elk journaal: Zo'n aula of zo'n gymzaal vol scholieren Die zenuwen die ongetwijfeld gieren Die droge stoffigheid van zo'n lokaal En straks, na duizenden gestorven doden Weemoedig afscheid van een periode…

Ze strooit gul met feromonen, want gieren moeten die hormonen! Beste vrienden zullen elkaar bevechten, ja, alleen vuisten kunnen deze zaak beslechten!…

wij willen in Den Haag geen hond of zwijn omringd door wat hyena’s en wat gieren geen rund dat deze natie mag bestieren geen jakhals, ratelslang of ijskonijn nee, wat wij echt het allerliefste wensen: een kamer vol met menselijke mensen…

Mooi-zwarte oogjes, ouders niet van hier Murmelt lief in moeder's taal-achterstand maar lijkt al nu definitief gestrand alarmeert bureau Dijksma en de Gier Ik voorspel u, zowaar mijn naam Sharon is zo'n onHollandse mispeuter flopt gewis…

De gier, op het halve hek gezeten, heeft zijn vrouwtje gelokt met gekrijs. Slagroom. Formally known as Boogie Woogie. De gier heeft zich al vol gegeten. Dan het konijn. Dat konijnig langs het prikkeldraad huppelde, dat gat en groef wist te ontwijken en uiteindelijk zelfs van de gier werd gered, om door de mens te worden geschoten.…

Het volk stort zich erop als een stel gieren. En is er straks weer plek in overvloed, dan tovert Hans konijnen uit zijn hoed.…

als de liefde stuk loopt en hormonen niet meer gieren door eens dampende lijven doe dan een stap naar het verleden en bedenk hoe hard je voor diezelfde liefde hebt gestreden niet dat het er iets toe doet, als man wens je lekkere wijven voor de seks ga je soms terug naar je ex…

hier slaapt een dichter dromen woorden verzen verzuchten regels stilte buiten jakkeren de beelden daar gutsen buien ideeën stormen emoties aan zee gieren zenuwen het land hier rust een dichter lijmen gedachten zinnen bindt poëzie het papier…

Hun darmen gieren stinkend luid. De helse stank doet ogen tranen, ze scheten zich de broeken bol en drek gutst langs hun onderdanen. Ach, elke oorlog eist z'n tol. Toch heeft het wat, zo'n kogeldrol.…

(Hoe edel, trots of oud het lijk ook was De gieren storten zich op het karkas.)…

Soms lijkt het niet te stromen maar kolkend door je hoofd te gieren. Zoveel gedachten als vissen die stroomopwaarts zwemmen, ploeteren maar voorwaarts; niet te temmen. Zorg dat de vloed van je kolkend bloed weer eb wordt in je lichaam… Aangenaam: “Ontstressen” is de naam.…

Regen zingt tegen de ruiten, tegen de onderkant van de auto's die snel en ondoordacht door de straten gieren. Regen zingt tegen de ruiten, en soms is er even wat licht - niet te stuiten - maar onverplicht zoals de zon die morgen weer schijnt, het kind dat lacht, de lente die onhoorbaar wint en de zachte krachten.…