563 resultaten.
LASIUS NIGER
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 142 De alom bekende
kleine zwarte mier
bouwt geen aarden kastelen
of dennennaaldpaleizen
als haar grote verwanten
onder wijde velden
in stadstuinen
tussen straatstenen
zijn talloze
nietige kamers verspreid
die arbeid en adem
van het grondleven sterken
dit onnaspeurbare rijk
der luchtige korrelkelders
vol
krijgshaftige boerenvlijt
streng…
ik hoor het graven van de winter
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 204 in gemeten passen
ligt het geluid van het verleden
ik leg ze tussen jou en mij, ’t gehuil
bleef in de afstand bewaard
en nu ik te oud
voor toekomst word
duidelijk en doodstil
vraag je
of ik mezelf wil verlaten;
de duur onuitgeschreven
maar wil je mij dan vasthouden
nog voor de winter verminkt
het leven of dat wat als zodanig klinkt…
MILDE WINTER
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 198 Eenden in het meer
houden eerbiedig plaats vrij:
nieuwe aalscholvers.
Een kleuter begraaft
dode lieveheersbeestjes.
"Gezellig samen!"
Wintermadeliefjes
maken de rijp nóg blanker.…
Zielen zijn al op de loop
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 176 je schoffelt
kruizen op een hoop
en schoont de paden
de graven
zijn geruimd
vergeten zijn hun daden
herinneringen
spoken rond gevlucht
uit pas ontgonnen grond
het rusten is gedaan na
jaren wachten in opstandigheid
de vrede is vergaan
kruizen op een hoop
een verrijzenis aanstaande maar
de zielen zijn al op de loop…
Wie een Kuil ...
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 53 De grafdelver grinnikt:
‘Je gelooft het niet
maar het is me inderdaad
bijna een keer gebeurd,
ik graaf altijd voor een ander
maar niet getreurd
ooit zal een ander
er eentje voor mij graven.’…
Ritournelle
gedicht
3.0 met 11 stemmen 3.785 Het licht doet met me wat het wil,
of ik al ga, of ik sta stil,
of ik iets neem, of iets leg neer,
bij alles is het licht mijn heer.
Zo word ik, man, toch nog een vrouw;
ik die van rood houd, word een blauw;
ik die van dag wil zijn, een ding
van avond met in de schemering
een rode streep, die duidt op wind,
tot ik het licht van mijn eigen vind…
Dankbaar
netgedicht
1.0 met 7 stemmen 2.231 Zwijgende stemmen
delen de
vergevende
stilte
met
gebaren die
een vriendschap
beloven
in het wakende moment
van
afscheid
en de dood
die alleen in woorden
en graven
op hun
wacht…
Allerzielen
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 1.589 de graven maken zich op
als toevallige tafelgenoten
een blij weerzien tussen
schoffel en chrysant
bedrijvigheid boven de stilte
als woordenloos gesprek
van zorg en troost…
graafwerk
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 116 men grave niet te diep
in de onderliggende
motivatie
bij het liefdesverkeer
gewoon doen
dat is het beste
je kunt het later
altijd nog recht praten
of zette het naar keuze
direct bij het oud papier…
All Along the Watchtower
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 204 de nauwste verwantschap is mij te dichtbij
ik moet mijn aarde nog graven
er is geen uitweg
ga je mee?
nee, ik sluit me op
in een intramuraal universum
dan wennen mijn ogen alvast aan het donker…
Kerkhof
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 57 En in het strijklicht
van de avond
waait vreemde stilte aan
over de graven
tijd
heeft hen ooit gedragen
verdriet
het slijt
maar leegte
is een ding
dat voor altijd
achter blijft.…
en toen werd het stil
netgedicht
3.0 met 36 stemmen 883 ik zie dagen, eenzaam
en graven
niets dan graven
een straat
die uit het grijze gat kruipt en wijst
naar een glazen brug
plastic water wuivend als zeewier
tot net achter de dode bocht
een stronk
die met haast rechte groeven
knielt tot elk geluid gevangen is
en ik zie vogels, niets dan vogels
vacuüm verpakt
onrustig dromend…
aan een paarse hemel
netgedicht
3.0 met 23 stemmen 2.861 kerkklokken
lokken tranen
luiden zacht verdriet
schoppen graven
troostend dieper
naar vergeet me niet
tijd verslaat
de uren trager
leven draagt
de dood ten grave
en geeft moeder aarde
weer haar laatste waarde
regen kabbelt
litanieën
bloemen dalen
op de kist
ergens rolt de donder
weerlicht is vermist.…
Eerlijk
hartenkreet
2.0 met 17 stemmen 1.067 het goud dat jij mij wil geven
kan ik je niet terug geven
het lood wil ik je besparen
het zou je te zwaar wegen
daarom laat ons samen graven
naar een echte ader
het zal ons veel leed besparen…
En sterven zullen ze
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 1.455 Dansen zullen we
op de graven.
En huilend bij de kist
zeiken op elkaar.
Dat een ieder een
ieder ook mist.
Resteert nog de
meewarige erfenis
van de last,
de schuld,
en de leegte…
Verpakkingsbelasting
snelsonnet
4.0 met 21 stemmen 880 Toen grootmoeder ten grave werd gedragen
Was onze stemming toch al in mineur,
Maar toen heeft een belastinginspecteur
Ons bij de groeve extra aangeslagen.
De kist werd immers volgens hem fiscaal
Gerekend als verpakkingsmateriaal.…
ik heb het koren nog gezien
gedicht
3.0 met 6 stemmen 3.127 ik heb het koren nog gezien
en ook de koning die sindsdien
de barre woestenij regeert
ik heb hem distels aangeboden
en de graven van mijn dode
jongelingen gesigneerd
-------------------------------------
uit: 'De weg naar Egypte', 1970-1999.…
Eenvoud
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 130 Eenvoudig is
een berg beklimmen
een akker ontginnen
een kanaal graven
tijdens snikhete zomerdagen
echter, ik raak buiten zinnen
als ik tracht jou te beminnen.…
Vergeten dagen
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 110 Achter mij vergeten dagen
als spelonken gehouwen
uit harde rots
gapend als lege graven
waarvan steen gewenteld is.
En ik blijf zitten met veel vragen
waarom zoveel graven om te rouwen
waarin geen licht meer schijnt
is dit om de toekomst op te bouwen
waar verleden langzaam verdwijnt.…
Schande
snelsonnet
3.0 met 8 stemmen 787 Het enige benul dat ze nog hadden
Was hoe men joodse graven moest bekladden.…
de tijd verhongert
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 808 wanneer zij
de tijd verhongert
tot doodse dagen
kan ik alleen maar smeken
haar emoties
uit te schreeuwen
in plaats van
ze op te vreten
te purgeren
zich vel over been
ten Grave te
laten dragen…
opvallend gelijk
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 293 die mond van Frank de Grave
praat en praat maar lijkt,
nasynchroniserend,
het niet met zichzelf
eens te zijn
en dan zie ik
Jan Pronk
dezelfde mimiek
links, rechts
kat, hond
het maakt niet uit…
Je bent weg
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 163 Gedachten aan jou
graven gaten in mijn buik.
Mijn voeten plakken aan de grond.…
herdenken
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 80 men begraaft
de herinneringen
met de doden
men moet vergeten
wat men met
eigen ogen zag
men witwast
de geschiedenis
ruimt de graven
men leest witte
bladzijden men moet
vergeten hoe het was
ik moet onthouden
dat ik herdenk en
niet vergeten zal…
overveen
hartenkreet
3.0 met 11 stemmen 586 Ik zie graven in de duinen
onttrokken aan het zicht
maar die roepen, eens per jaar
mij tot een plicht om de klok te
luiden die daar is geplaatst en
laat weten dat hier afschuw heeft
geraasd.
Want die graven vertellen over
mensen met de vijand op de
hielen die uiteindelijk door
een geweerschot vielen...…
De stilte van mijn as
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 184 ze kijken me aan
verbaasd en geschokt
maar ik weet
dat zij later
mijn woorden
ten grave zullen dragen
het geluid
van passie en gevoel
in rook laten opgaan
en aan de stilte
van mijn as
geen boodschap hebben…
alles keert weer (2)
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 120 het kijken over
de weerbarstige muur
het graven naar
het ongekende
het wachten op
de zomerwoorden
het verlangen naar
de vuren
het beetpakken met
voorzichtige handen
het wonen in
de schaarsheid
het verlummelen van
de dagen
alles draait om
en keert weer…
De tuinman
gedicht
3.0 met 4 stemmen 3.819 Ieder mens is een hovenier,
Ieder mens is een graver:
En zacht en diep graven we hier
Een kuil voor ons kadaver.
Maar 't leven is te vast en hard:
Of we al een rustplaats graven,
Nog nimmer kwam de grote nacht
En is een mens gaan slapen.
Zie naar de bloemen op een graf,
Het leven kan niet sterven.…
Spijtoptant
snelsonnet
3.0 met 6 stemmen 823 Voor onze handeldrijverij in slaven
Betuigde de regering diepe spijt
En dus vind ik als katholiek het tijd
Om nog meer ouwe koeien op te graven.
Ik doel op de bekende Beeldenstorm.
Dat spijt, hoop ik, de natie ook enorm.…
Allen
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 471 Pijnlijk ingevreten graven
Ongemotiveerd verlaat in
Het thema zijnde onervaren
In een blok van genegenheid
Verstrengeld als eigen pijn
Uiteen felle bewoordingen
Stromen zij verder toekomst
Steunend op wat eens mij was…