Alle inzendingen over honderdduizend

Ik vuur een wolk uit wijde kaken over vloeden van zonnedauw of sterrenglans die altoos zou gloeien in `t hart dat ik wil raken Zodat ik bekoorlijk blijf haken aan kant en keurig immer trouw ook recht door zee, ik hou van jou spuwde ik honderd, duizend draken En dat is prima, zijn mijn zaken als ik het daarbij laten kon lees: rekening mocht…

alles wat fraai was merkwaardig buitennissig of opmerkelijk werd door hem vastgelegd en altijd met hartstocht zo knipte hij tot aan zijn dood zeker zo'n honderdduizend foto's op een vroeg exemplaar uit 1913 zien we iemand een duik nemen in het spiegelende water die duik werd vereeuwigd de beweging bevroren om stand te houden als een…

dood komt dichterbij ik heb hem steeds gemist net alsof ik wist waar hij langs zou komen maar er komt een dag dat ik hem tegenkom misschien is ‘t daarom dat mijn woorden stromen ik schrijf je mijn gedachten de wereld van mijn geest waarin je, als je ’t leest, ook die van jou herkent zodat je alles weet wat ik je wil vertellen op honderdduizend…

ik schrijf om te herinneren maar ook om te vergeten of om te kunnen zeggen wat anderen reeds weten ik schrijf om te verjagen of in mijn hart te sluiten om niet te hoeven praten of juist te moeten uiten ik schrijf om druk te zijn of om stil te blijven om weg te kunnen dromen of angsten te verdrijven ik schrijf voor jou alleen of honderdduizend…

Met je handen in de grond En je voeten in het water Zie je acht dolfijnen lopen Door de lucht Met je tenen in je oor En een staart als van een kater Laat je alle wolken vallen Als je kucht Zonder geur, zonder geluid Met een rare kleur of smaak Gebeuren langverwachte dingen Onverwachts Zie je honderdduizend sterren In de vorm van…

Australische Aboriginals zagen hem duizenden jaren geleden de heldere reuzenster Betelgeuze 600 lichtjaar van de aarde verwijderd twintig keer zo groot als de zon nog honderdduizend jaar leven voor de boeg eens volgt een supernova explosie hij zal imploderen diep in zijn binnenste sterft hij bij zijn afscheid stuurt hij…

het jaar telt zijn laatste dagen met de rug tegen de muur handen leeg ogen verwilderd starend naar een schroeiend vuur van honderdduizend haarden wantrouwen, angst, menselijk leed zoekend naar de zin en waarden en wat de tijd toch met hem deed het jaar telt zijn laatste uren met een hart dat haast verstikt ogen dicht, mond stijf gesloten…

Roepend naar zijn zoon in zijn afscheidstond maar in mij geen bevrijder vond; met honderdduizend doden om zich heen, stierf mijn vader, mijn vader, heel alleen.…

Gedachten dansen door mijn hoofd Honderdduizend flarden Zoveel en zo vaak dat het me verwarde Mooie denkbeelden en slechte dwalen in mijn brein Wat een drukte wat een warboel Zou dat moeten zijn Smeltkroes van ideeën Borrelen de hele dag S'nachts is het rustig als ik slapen mag Beelden in mijn droom, bizarre fantasieën Geesten…

vrienden uit elkaar ook al zal het eerst verdriet doen maar dan is het afgelopen, klaar Lief en leed is tien jaar gedeeld maar het vuur begon langzaam te doven totdat het laatste vlammetje uitging geen sprookjes meer om in te geloven Ze gaven het nog een tweede kans maar ook die was gedoemd te mislukken het spatte als een komeet uiteen in honderdduizend…

hij heeft een foto van zichzelf gemaakt die in honderdduizend miljarden gelijke stukjes gesneden ze in het luchtledige met kracht uitgestrooid in de vorm van sterren zon maan en ontelbare nog niet ontdekte planeten in lucht licht donker en weer in bloem dier mens geur kleur zintuigen in groot en minuscuul klein leven en elk stukje…

waarom praten we de pijn niet uit zo kunnen we nimmer de deur tussen heden en verleden sluiten blijft het altijd tochten, stormen zal de kou ons vereenzamen in onszelf het geluk om ons heen is niet een met jou, met mij de facade van de spiegel reflecteert de pijn in ons hart honderdduizend woorden niet een uitspreekbaar gedachten turbulent…

Zoals hij zijn er honderdduizenden In het vrije marktsysteem. Ouderen, armen en gehandicapten Hebben geen deel aan de moderne concepten Gehandicapten zijn zij allemaal; Zij kunnen zich niet meer uiten In hun moedertaal.…

huidige krediet-crisis Waar èèn zaak, èèn man sterk in kan zijn; waaruit het gehele midden en kleinbedrijf geloof, hoop en kracht uit zal gaan putten waardoor het de liefde behoudt voor ondenemen 'Zijn' woorden, als affiche op zijn winkelruit Nu ook graag daden van alle Nederlandse partijen die zich belangenbehartiger noemen van die honderdduizenden…

Gedachteloos, het spattend licht vanuit hoge kruin vormt honderdduizend zonnen waarin het blad verbrandt en groen opnieuw verkrimpt tot breekbaar bruin.…

verre tijd, lang geleden, toen hij nog zelf het kleinste zag herinnering aan gelukkig zijn met schijnbaar onbelangrijk de minieme stukjes van de puzzel liefst zonder handleiding gebracht vreugde na die creatieve seconde waarin wat stuk was tot leven kwam dankzij gebroken touwtjes en stokjes die naam al lang niet meer waardig geniet hij honderdduizend…

het ravijn… tot de rand gevuld met bloed tot kadavers vergane lichamen huizen van de ziel, nu verlaten ik ben er geweest mijn verstand verliet mij de lucht bezwaard van leed en pijn betreden deed ik niet uit eerbied honderdduizend mensenzielen vermoord wees stil luister naar de vogels…

als hete hangijzers brandt de zon haar woorden neem en lees daarvan en zoek naar blinde zinnen koel als ochtenddauw vraag niet om de laatste dans kijk niet naar het kruipend zweet roep niet om de ober maar huil om de honderdduizend jaren van de volle maan vergeet dat ik een dichter was met heet gewassen vleugels vind mij in de zon…

Nou nee, zij brak in  honderdduizend stukken En zag haar waardigheid te gronde gaan Jij kon haar liefde niet beantwoorden Om redenen die er niet meer toe doen Zij ging er merkte zij aan onderdoor Moest loslaten, verbreken alle koorden Zij gaf aan Cupido een afscheidszoen En gaf aan Venus' eindadvies gehoor…

Met zijn honderdduizenden komen zij, en voeren een vliegendans uit, vroeg in mei. Maar geen enkele zakt door dit ijs. En de spin (in slaap) weet, al even wijs als alle spinnen daarvoor, dat hij zo dadelijk zal aanzien hoe de vliegen licht in ’t hoofd, moegedanst en moegeschaatst naar huis zullen keren.…

honderdduizend kleuren een mens met vrije wil en geest zoveel prachtige dieren zou dat er zonder God zijn geweest ? de een zegt: "God is onzin, evolutie, zo zijn wij ontstaan" ik vraag me wel eens af "wie heeft dan aan die basis gestaan ?…

Uitgeroepen, alle vrije dagen, om wat er pijnlijk verloren was, honderdduizenden slachtoffers zijn gevallen. In rouw wordt gehouden wat lot heeft genomen, waar aardbeving heeft plaatsgevonden, hebben mensen de vlag van de ziel op halfstok gehangen. Gehuild, terwijl de hele wereld toekeek, zovele rechten werden voorbehouden.…

de mens niet Meer dan een microbyte op een Overlopend computerbestand Zo kan hij gerust misdaden begaan Niet alleen door het hacken van Andermans databestanden met Dito bank- en creditcardsaldi - Heel anders wordt het ineens Als de hacker gewoon een naam Blijkt te hebben met een daarbij Horend rugnummer - David S. is de Naam, honderdduizenden…

Van honderdduizend jaren her Kwam tot mijn oog de straal van een ster, Hij kuste mij met zijn milde licht, Ik voelde mij leven als in een gedicht, Want wat is tijd? Meer mijlen ver dan mens verstaat Bewoog mijn oog dat stergelaat, Ik was nabij haar met mijn blik En ondervond een zoete schrik: Geen ruimte telt!…

Men rook niet lekker, men was in het algemeen in geen enkel opzicht leuker, men sloofde wat af, er werd in god en honderdduizend gedetailleerde zonden geloofd, men slachtte varkens om te eten en vreemden omwille van de rust in het hoofd? --------------------------- uit: 'Dakruiters', 2000.…

Frans een lange nacht gehad In een hotel, twee kamers naast elkaar Dat het gebeuren zou was zonneklaar We zochten en we vonden onze schat Werden de vleugels van één adelaar Die zijn gewicht met wind en wolken mat De kracht en gratie die het dier bezat De schaduw ervan boven ons als paar De bliksemdrager zou verongelukken Uiteenvallen in honderdduizend…

Laten we massaal gaan vlaggen vlagdagen genoeg welke komen 27 april de verjaardag van de Koning 4 mei, half stok voor het verleden verdriet 5 mei, onze nationale Bevrijdingsdag oproep aan de fabrikanten van de vlag, de stok en de houder fabriceer er honderdduizenden en verkoop met Corona-korting ze vliegen dan de winkels uit en wapperen…

ik ben hier al te lang alleen met sombere dromen waar ik ook als kind voortdurend bang voor was natuurlijk heb ik angst voor wat er nog moet komen en wat ik hier nog vind of nooit vinden zal maar wellicht ben ik het bangst voor tranen die niet stromen verdriet dat jou verslindt het gat waarin ik val natuurlijk ben ik bang voor honderdduizend…

Hier had in gedachten al honderdduizenden voetstappen liggen. En nu was ik er. De taxi zwenkte Gloucester Road op: hier zat ik Kees Buddingh', zesenveertig jaar, die morgen wakker zou worden op Devonshire Terrace. ------------------------------------------- uit: 'Hollands maandblad' jrg. 20, 1978.…

Zo dit groot monument, dit uitgekozen koninklijk gloriestuk en pronkkleinood, de rijke rotsklomp, kantig en behouwen als een gekloofd juweel, de bergkolos, die dromende onder het marmerpantser de leden rekt, de torenstapeling van duizenden op duizenden getild door honderdduizenden, getuigenis van onbedwongen almacht uitgevierd tot zwijmelhoogte…