Alle inzendingen over kroeg

De meiskes uit de taveernen zij hebben een malse schoot. Zij zien er de jongens geerne. Zij baren haar kindren dood. Zij dragen van vurige zijde een keurske dat spant en splijt. We ontwaken aan hare zijde met de houten mond van de spijt. De ronde zee waar wij zwalken, die eindeloos wenkt en geeuwt, en ons doet van begeren balken…

Ja, een spanningshaard bleek het te zijn en de man nam de wijk naar de kroeg. Hij kwam thuis na onzeker gewaggel; hij hoefde nog nét niet te kruipen, maar thuis sloeg-ie wéér aan het zuipen. Bij de straalkachel werd-ie straalkachel.…

ik proef gaten in gebakken lucht mensen praten niet maar kwaken elkaar de decibellen terug het onverstaanbaar koor schuift door naar waar leeghoofdigheid de magen rap vult aan de tap van ongeduld verhitte koppen dichter bij elkaar in alcoholische gezelligheid vuisten op tafel als het mes niet van twee kanten snijdt de kroeg is…

Tot vroeg in de kroeg het gilde der gulle drinkers. Klinkers van de oude klare. Moppen tappende gillende geilers. De tranen treffers en gekwelde kwijlers. Ook de lallende lavelozen, de depressieve, medicinale drinkers. De kroeg, trefpunt van plezier en verdriet. De plaats waar het negatieve tot kunst wordt verheven.…

Het oppervlakkig zijn in 't denken sluipt verraderloos binnen. Energetisch futloos leeggezogen door herhaling van monotone levenszinnen. Zwalpend door de donkere, met kerstlicht verlichte straten van menselijke verontachtzaming verwijlend in lugubere havenkroegen van minachting. Walging over de haveloze schaamteloze kroegenwijven die…

In zweterige kroeg, waar rook nog stiekem in rondjes buiten geblazen in kleding trekt, durft de man geen vuur te vragen en danst hij wat verlegen rond de borsten van de dame die het licht naar binnen bracht. Hij wil haar vragen mee te gaan en met hem te vrijen tot de zon gaten in gordijnen prikt. Hij danst wat verlegen.…

In een kroeg wou de vent zich bezatten. Een vrouw, die hij wilde omvatten, verzette zich niet. 't Was een prettige griet. Hij ontwaakte. Z'n droom was een natte.…

[Senryu] een golf van lawaai spoelt uit het open venster van de zeemanskroeg…

Bleek gezicht Ogen geven licht Hoestend hijst ze aan haar sigaret De tap verstomt, de tenorsax gromt Een schaduw streelt haar kont Ogen schermen om die lege plek (naast haar) Als ze bloost Ruikt de drank haar schoot Sluipend sist hij zijn antieke groet Bleek gezicht Ogen geven licht Lippen kleuren rood van bloed…

Toch weer de kroeg, dat donker hol. Die drang naar kolkend vrouwenbloed. Je hangt over een houten klaagbank waarin je slechts de dwaas ontmoet. Je giet iets weg en pist iets uit. Je luistert naar de achterklap. Er fluisteren wat meisjes naar de dode puntjes van je haar. Je zal wel nooit meer nuchter zijn.…

Ik ga de kroeg in, lekker biertje pakken.…

Ik ben het woud ontvlucht van de woeste kroegen, zweterige ruimtes vol oeverloze prietpraat, de straten deinen onrustig op en neer, het is heel vroeg, maar veel te laat. De zon heeft de huizen al in brand gestoken, vreemd schokkend schuiven ze langs elkaar, het plein is een traag golvend meer, waar ik onzeker dwarrelend over vaar.…

Witte room, gladgeschaafd, glanst op het huis in Meersel-Dreef, waar blije geruchten rondom de toog klinken, en drankkluchten baas en klant één doen zijn in stemmengedruis. Hier blijft herrie gemoedelijk en kuis. Oud vermaak mag menselijk brein verluchten: kinderlijk verleden bewaart zijn vruchten: allerlei speelgoed geniet knus tehuis.…

In de kroeg betoogt ze, na het derde rondje, dat ze intens verlangt naar geven en nemen, naar het versmelten van haar zachte lichaam met een lief en warm lijf. Men reageert wat verlegen, besmuikt en ongemakkelijk, wat bezielt die vrouw?…

We kijken, jongens, met de hele klas, in sportkantines, kroegen, op terrassen, waar grote mensen, allen heel volwassen, zich keurig houden bij een enkel glas. Je ziet: de grote mensenmaatschappij geeft hier het goede voorbeeld. En nu jij!…

Een Hasseltse poes die in een kroeg twee hele flessen jenever vroeg zei desgevraagd "het is niet voor mij maar er zit voor mij wel voordeel bij het is voor die lieverd waar ik bij woon die zuipt als een ketter, niet gewoon, maar ik heb wel een paar uur later een vette orgie met zijn kater."…

De gokkast is in speelhal en café In drie jaar tijd in aantal flink gaan dalen Maar waar iets daalt stijgt ook iets in getale Wat afneemt neemt hier iets dat toeneemt mee: Het aantal kroegen dat niet rond zal komen Is hierbij fiks in aantal toegenomen…

ik wil niet naar de kroeg. zoals jij, jij bent anders dan ik. jij past niet bij mij. ik kan er niet meer tegen. op hoop van zegen, dat jij verder een gelukkig leven leidt zonder mij. het spijt me, je moet verder zonder mij: dat is beter voor ons allebei!…

als tafels konden spreken had niemand voortaan noch honger noch dorst door al die onverteerde, opgekropte rotzooi van dubbelspel en achterbaks geroddel, dat werd verteld tussen de soep en de patatjes, of in een bruine kroeg tussen pot en pint in de donkerste hoek.…

Inmiddels kunnen wij ons meer vermaken Museum, sauna, kroeg of verre reis Een bios, restaurant en sportpaleis – Althans bij overeind gebleven zaken Vaak denk ik terug aan wie aldus ontsliepen: Bar eenzaam, zonder warm vaarwel naar ’t diepe…

Ook hier niet verder gekomen dan de kroeg en het staren naar het water door de natte ramen. In kapitalen een van de bekende namen nog net te lezen op een bootje voor de kade. Dan een massa grijs op grijs en alleen maar beweging in het beeld. Spanning in het zwepend touwwerk. Schuiven op de stoel. Doel van de zondag.…

wie weet nog van Leen die de pianiste vroeg om een deuntje en dan met de pet rond in de kroeg hoe zij hem terneer sloeg en naar buiten droeg zij pingelde thuis in professie Rimsky Rachmaninov als ze kwam stappen dronk ze wel uit armoe op de pof van kwieke liefhebbers maar ziek van Korsakov…

Het café verkruimeld het schelle licht der zon Geen blijven of gaan van maan Stam staan in kroeg Twijfel zaaien tussen benen De krijger, heraut, Aan hem ode-…

poëzie is meer dan een vlucht hoorde ik in het verhaal van de stadsdichter die het stof deed opwaaien tussen schimmen van eens overleden woorden hij ontkleedde zijn bruiden en bedekte borsten met rijpe mond de handen vrij van wonderlijk gemis het podium volgde zijn bed en ik glimlachte verder naar het verleden…

je hebt gezucht onder een zwarte lucht het kopje laten hangen zacht tegen mijn wangen jij bloeide voor vorsten in paleizen zag in woestijnen oases als kleine paradijzen in theaters grand gala gedaan in obscuur kleine kroegen op de planken gestaan jouw ster is gaan rijzen in de glamour van geluk ik mocht bij je blijven en toch…

Ik slenter van café naar café, een Southern Comfort hier, een Deugniet daar, ik blaas Nothern Light in de neusgaten van sexy opgedofte jongedames met rode slips, die boven hun strakke jeans uitsteken, terwijl ik een Westmalle opslurp, denk ik aan de strakke bollen, die door de halve kroeg begeerd worden.…

Een kroeg bezoeken en naar glazen grijpen, je geest, een luchtballon, van zandzakken bevrijden, steeds hoger stijgen en blijmoedig verder hijsen, de hoogste tijd, een nieuwe kroeg, je geld, je jas, zo dweil je door de koude voorjaarsnacht en pist, je bent een man of niet, schuimkringen in de gracht.…

het bier in de winkels en kroegen wordt schaars dat lap ik persoonlijk vierkant aan mijn laars doch, hoe lang gaat de drooglegging nog duren dorstige kelen beginnen te schuren de schuld ligt meer dan duidelijk bij Inbev werknemers ontslagen met winst, dat vraagt lef (staking in België van brouwerij INBEV)…

ik zit voorlopig water aan de kroeg regent pijpenstelen schat het wordt wat later huis half uur op de fiets nog maar even toch wat bier  een nat pak heeft niemand iets wat leverworst dan weg van hier we doen eigenlijk niets muziek en dans zoals zoiets wacht niet mijn lief totdat ik naar je kom…

Je nam het pontje voor een rondje met je maten in de kroeg. Aan de overkant, de overkant, daar was de stad, hier lag het land. Oversteek voor houwen, trouwen; altijd wel wat voor de boeg. Aan de overkant, de overkant daar lag zijn beloofde land. Met het pontje naar haar mondje dat om duizend kussen vroeg.…