Alle inzendingen over lip

Haar ogen waren als meren, haar stem was laag en hees, haar lip begon te trillen toen ik haar in alle talen prees. Ik haakte naar haar benen, ik hapte naar haar mond, de lucht werd danig heet, er vielen kevers uit de lucht. Een omhelzing van lendenen op de warme, malse bosgrond, we hoorden zwaluwen zingen op hun verlate zomervlucht.…

wind o ouwe, ouwe rot waar is die tijd gebleven toen we nog memoires schreven als engel en jonge god en... oude vriend van mij weet jij van al die uren nog het fijne van die kuren op zo'n snoepreisje voor bei' zeg... grote boef van toen hoe is het nu na eeuwen trilt je lip…

laatst hadden wij een vos in de keuken mijn broer die schrok daar zo van de koffiekan viel uit zijn handen alles nat, niets bleef er droog maar de vos stond daar en trok zijn lip omhoog verbaasd keken wij naar zijn puntige tanden ksst zei ik, scheer je weg vals beest wat is dat voor een gekkigheid om hier vos te zijn nog vóór het ontbijt…

voor een ondergronds appartementje op het kerkhof lekker vlakbij ons huis een speciale laatste pil incluis met koffie en cake arrangementje stel je voor op de kinderen hun lip vroeger al opgepast ook op hun kids eigen kamer bij hen in huis is niks zitten we met z’n allen in een dip ach we hebben een mooi leven gehad de regering zorgt goed…

Die lach van uithuilen Depressie op het gezicht Dikke lip en een brok Kam glijdt door haren Stille gedachtes ongedeeld Ontkent het onvergetelijke Als in een droom Van verdrongen werkelijkheid Open armen ontvangen Stilzwijgend het verdriet Want ze omarmen Tegelijk hun verlies Tijd het verleden Niets komt terug Zoals het was In ander…

Het snakt naar lip en tong, het wil weer tastbaar zijn. Het is een lied dat niets verwezenlijkt. Het weet zich donker, droef en stram. Het schuift het onbepaalde laag na laag in ’t nimmermeer. Het is voos en arm en lam. Het laat de hand in gouden haren dwalen. Het ziet het zonlicht in haar ogen staan.…

voor opzij bij de eerste de beste kans op erkenning door de maatschappij Bij de voorverkiezing van Dichter des Vaderlands reed er één van de short list op stemming uit vanaf gene zij met bulldozer in dichte mist met zijn gezin te kijk vóór in de bak over de Afsluitdijk Met effect zijn naam stijgt met stip vrouw en kinderen op ieders lip…

De dotterbloemen vallen droog in de spiralen van het slib eens stond het water huizenhoog tot aan de rand van ieders lip baggerschuiten zijn vertrokken door verse geul in de rivier de natuur zit met de brokken en zucht onder een kwaaie pier de rechte weg leidt naar het geld en verdraagt geen puur gekronkel spaarbekkens worden niet…

Hij staat er weer de grenzen af te tasten De dunne lijn tussen de Lage landen Daarom terecht genoemd de draad der schande Een vijand die veel te diepe wonden kraste Hij leeft nog in tal vergeelde boeken Op oude foto’s schreeuwt hij om begrip Totale waanzin brandt op ieders lip Gezond verstand is mijlenver te zoeken De dwaze draad om…

Reeds met ’t eindpunt in zicht ging jij ‘t laatste pad betreden Je verlangde naar rust wellicht in de eeuwigheid na het heden Met de laatste adem om je lip sloeg jij de laatste kadeweg in In de verte naderde al ’t schip; langer wachten, had geen zin Met al de rust in je lieve hart bezag jij mij een laatste maal Op je uiterlijk niets…

staken handen uit de mouwen zijn blik verried gebrek aan zelfvertrouwen vandaag heb ik een manager zien werken cynisme kon ik tot een grijns beperken de stropdas los, Armani-pak vol vouwen verbeten bezig om iets zwaars te sjouwen ik bracht hem koffie om wat aan te sterken ik rook zijn zweet, zag opgezwollen aderen en hevig trillen van zijn lip…

Op ieders lip slaagt zij er maar niet in substantie te verwerven. Begrensd door ene begrip dat loos is, zonder materie is zij niet meer dan het woord dat haar benoemt zielsveel, met hart en ziel, zieltogend: niets dan taal. Daarom raakt dit gedicht aan niets en slaat bij iedere regel de plank steeds verder mis.…

Hij beet op zijn lip en kwam naar zijn toeverlaat. Stoer deed hij zijn verhaal traantjes rolden over zijn wangen, mama veegde ze weer weg. Zo was hij weer doorzichtig, en kon de waarheid achterhouden.…

zij klimt naar boven in troosteloze eenzaamheid hamerslagen bonken in haar borst ook al weet zij dat Gij bij haar zijt aan weerszij der wereld geplaatst zij klimt naar boven om op de rotsen te gaan staan benee de zee ‘t mulle zand zij bijt met haar voortand een wond in haar lip gure wind strooit zout in de mond…

Kind bijt op zijn lip. Waar is de vrede? Kind knijpt zijn ogen dicht. Waar is zij? Waar is de vrede?…

het velletje bengelt alleszins aan de lip. spitsen priemen wolken aan torens. punten stippen de glans hoog op de kin. opbollend wit kraakt helderblauw open in het oog van de waan, de zwellende zin. de hand van de macht maakt overal vuisten. elk torso ziet zich met eendere hakvingers wijzen.…

Het onzichtbare gelaat van het onbenoembare begrip dat in de natuur schuil gaat komt over een zwaar bevochten lip En als het gezegd wordt klinkt het als stom gerommel uit een wijze mond stort het naar omlaag als gestommel Want waar brandt het uiterste licht dan?…

Vele landen reeg ik aan elkaar, met mijn ‘Harley Davidson’ Zo te reizen was een droom van mij, die in mijn puberteit ontstond Ik ben zelfs tot in Dakar geweest, maar daar werd het mij te heet In mijn roes nam ik een grietje mee, ze morste lip-stick op mijn slee!…

Je aarzelt, weet het niet, hijgt, bijt een stuk uit je lip: onmiddellijk is de hand er met leukoplast. 'Dank je wel', zeg je. Maar moet je nu ook al de heer en de negen opgooien? Dan houd je toch niets meer over? En het schemert al half. En het licht doet het ook niet meer. ---------------------- uit: 'Tirade', 200.…

Tjikker de tje tje de tak: K ka-doe-da oem pa-doe-da oem ta-doe-da tjikker de paf Onweer in zijn ooghoek gebald gesloten ogen openen met scherpe tong en keiharde lip geperste lucht opeenhopen Zijn zinnen op een noot gezet waar adem gaat ontladen spettert meteen de juiste toon die zijn stemming heeft verraden Vlugge vingers zoeken…

Ze zitten op elkaars lip maar van zoenen komt het niet af en toe een kus op de wang een aai over het haar maar meer niet in bed wordt er snel omgedraaid dood moe van die corona-crisis dan diep dromend van ‘n kantelpunt dat alles weer bij het oude komt of een nieuw begin, maar hoe?…

hem goed Het zit hem in zijn bloed Europese vrienden schudden zijn handen cultuur minnende hooggeplaatste personen hebben in deze fase zijn kwaliteiten weten de belonen het is de vraag of zij hun ware gezicht tonen als hoofd van dit land vertoont hij in zijn perfecte rol nog geen kreukels geen schram hij toont geen trillende lip…

kniediep in drijfzand haak ik naar de steiger van jouw enkel je verdunt het helend zaad van venkel in water blus de schilfers op mijn lip zalf de kloven in mijn strot stip mijn fouten met vetrood aan de dennenhouten mast van ons zeilschip splijt door de schicht, het twistziek tumult een ontlading die wortelt in wervels van lood de jichtknobbel…

Kus mijn lip en voel de tinteling door je gezicht, leg je hoofd op mijn borst en voel het liefdesevenwicht, leg je hoofd op mijn borst en voel hoe het weggaat al je stress, ik kan je niet meer geven dan mijn hart, ik ben ook maar een mens. Zet je vingers in de mijne en zie hoe God het licht voor ons laat schijnen.…

twinkelhaar lief de zachtste haar waarmee ik je omwikkel van top tot teen een glanzende haarhuid een doorzichtige haar want ik wil je zien dat vindt hij wel een heel lange haar hij wil woorden met waarheidswaarde ik zeg: een lange zachte woordendraad lief een fluisterdraad die je oor met een dwaas verhaal omspint een grapjesdraad die je lip…

Toch is het geheel niet helder, niet duidelijk genoeg, niet klaar voor totaal begrip, maar evengoed weet je dat het zo is, dat die duidelijkheid er altijd heeft gezeten, dat het niet meer is dan een overwinning op die zucht, een uiting, via je eigen lip, dat je "gewoon" je eigen weg mag gaan, je leven leiden, en jezelf mag weten.…

en waarheid tussen belofte en gemis tussen verbod en genot tussen filter en duisternis Tussen ongekende hoogte en onbekende diepte tussen vreugde en heimwee tussen afstand en diepte Tussen stijgen en dalen tussen roof en tocht tussen slagen en falen tussen schoot en schot Tussen wal en schip tussen vloek en gebed tussen neus en lip…

En ik, waar 'k uwe schoonheid schenne, ik, die me-zelve miek de' in vrees begeerde Man die u bevrijden kon en sloeg in slaven-ban; zelfs ik, uw graauwe Heer, wie géen vrouw ooit zal kennen: hoe bibbert op mijn lip de bede - o wrang bekennen -, de bede, uw doem te ontvliên, en die 'k niet bidden…

hun staag ontvlood, Boven 't dra welkend lip- en wangen-rood; Die op uw vlak, van zon dóór wolk beschenen, Als ogen lachen door hun tranen henen, Wel liefst hun leden luchte dans-plaats bood, -- Waartoe ontdolf aan uw zwart ingewand De mens het erts en 't fonkelend juweel En 't goud, dat meer soms lokt dan liefst oog-licht, En gunt…

dating-man met rood colbert hij schrijft in het profiel op de bewuste site: weet je wat ik nou zo vervelend vind dat is als vrouwen drammen, dat hij er absoluut niet tegen kan als hij haar niet begrijpt en zij maar doorgaat met het uit te leggen en wat ik ook beslist niet wil, zegt hij is met elkaar bemoeien bah, steeds bij de ander op de lip…