poker
kniediep in drijfzand haak ik naar de steiger van jouw enkel
je verdunt het helend zaad van venkel in water
blus de schilfers op mijn lip
zalf de kloven in mijn strot
stip mijn fouten met vetrood aan
de dennenhouten mast van ons zeilschip splijt
door de schicht, het twistziek tumult
een ontlading die wortelt in wervels van lood
de jichtknobbel in onze donderwolk
een vloot van pantserkruisers voer
door onze met olievlekken bezaaide baai
je past het kralensnoer dat spant om jouw nek
door het schroot van de vergeten postkoets waait
de mistral over de plankenvloer van de vrek
die uren, spijkers van mijn doodskist spaart
maar eerst proef ik de taart van de moerbeibes
puilt er een orkest van koperblazers en strijkers uit de gapende bek
trek ik de troefkaart uit jouw waaierstaart
Geplaatst in de categorie: liefde