Alle inzendingen over motor

geronk van motoren ontsieren de stilte verjagen de vogels van hun territorium verbroken tederheid de nacht is een boze droom dat zonder schroom de aura binnen wil dringen een grommende hond ik zing met de vogels vanuit het tranendal tot de morgenstond met het licht op mijn gezicht en de zoete adem van het gedicht voel ik de warme wind…

Het heeft de kroon met doornen afgedaan en zwart zijn hoofd bloedt uit in haar bestaan. ’t Malen der motoren heeft het afgezet het zweeft en glijdt en zal in haar vergaan: haar git is zijn licht, zijn plicht is haar wet.…

de voortuin is niet rechthoekig genoeg het ontbreekt aan geharkt woord zwemwater blijft ongeboren ook vóór het daglicht samen vormen we te weinig wij anderszins buiten bereik door helder drinkbaar zonder dorst te verhongeren in rivierklei deze afstand kent geen motor geen vlakte en begin laten we ontvreemden dit reikt geen hand…

Daar kwam ’t gevaarte naderbij het milde motor brommen werd hels: een het oor verdovend grommen. Een laatste vlinderslag een grimme branielach wat zeer niet al vermag! Begroef de man zich in de schoepen van haar roestvrijstalen schroef.…

nooit heb ik begrepen waarom juist dit de veiligste plek zou zijn zelf zou ik altijd hebben gekozen voor onder de dekens in mijn bed maar terwijl buiten de vliegtuigen met hun brullende motoren overvlogen stonden wij met z’n zessen opeengepakt in het toilet pas als de gillende sirenes waren stilgelegd mochten wij weer terug naar bed waar…

Alles behalve de muren Van de hoop; éénmalig en exclusief Kikkerdril de komende vierentwintig uur Echo's noordelijke stijl Het kind draagbaar poëtisch Geknipt om de wereld te ontdekken Vleugels nemen de maat We doen het onszelf aan Van de verbeelding is kind koning Als motor in scène kostbaar verjongd Hou het rauw De winterzon vonkt weer…

De rivier willen we oversteken met het veer Hier aan de stoep gaat ie heen en weer Dwars op de stroom met volle kracht Het is de veerman die op ons wacht De motor komt voor ons even tot zwijgen Het is alleen de rivier die -als de derde- lacht Ze liefhebbert in een natuurlijke stilte Een reiger stelt het opvliegen…

Een nieuwsbericht, een kopje Drukinkt op een vel papier En het is nauwelijks opgevallen Tussen alle ellende daar en hier Tussen oorlogen en rampen Ligt stil het slachtoffer van verkeer Een tractor en een motor En iemand ziet zijn zoon nooit meer En iemand mist zijn vader En iemand mist zijn broer Geen plannen meer voor later Zwarte letters…

de stad slaapt immer de lichte sluimer van de nacht een taxi met een late vracht boort lichten in het duister fluisterstemmen door de muur een torenklok slaat zeven uur het eerste uur versterkt het silhouet van straten,plein,stegen op de rivier verschijnt uit ochtendnevel een schip,de motor monotoon, versterkt de stilte van dit moment…

Wilde lekker relaxed een stukje fietsen in de zonnige blije lentenatuur maar velen hadden ongeveer hetzelfde idee racefietsen scheerden rakelings langs motoren en brommers scheurden brullend, knetterend en stinkend voorbij heb toen maar razendsnel het hazenpad gekozen de fiets ergens neergezet om een stukje te wandelen met een frissere…

Zij dacht: ik moet niet spelen want de woorden van zijn motor lopen dof. Sylvia Schrijen, 14/04/'03…

Hun hete tongen duwen vloerwaarts het dampen van de motoren uit en de verdroogde stembanden brokkelen in hijggeluiden af een stortregen van oververhitting verlaat het bos dat hun schedels de zware zon helpt dragen de poriën wenen hun oogjes leeg toch zweven de roeispanen van hun eindeloos lopen door het macadammen meer…

Maes Lopend langs de Moerweg passeerden me wat motorrijders het geronk van hun motoren had me al als muziek in mijn oren geklonken verlangend keek ik op als jij erbij was geweest had ik graag achterop gesprongen als je dat missen noemt veeg ik de traan weg die over mijn wangen drupt dag Maes verrekte eenzaam die wereld…

Het tikt Seconde per seconde De klok in het lichaam Motor van het leven Het is emotioneel Breekbaar Broos als glas Het doet pijn Van verdriet Het bonkt Van angst Het klopt van verlangen Het klopt voor de liefde Het klopt voor alle mooie dingen Geef het geen balast Het doet wat het kan Maar ook niet meer Dan doet het zeer Bewaar…

Motor van het leven. Het is emotioneel. Breekbaar. Broos als glas. Het doet pijn van verdriet. Het bonkt van angst. Het klopt van verlangen. Het klopt voor de liefde. Het klopt voor alle mooie dingen. Geef het geen ballast. Het doet wat het kan, maar ook niet meer dan doet het zeer. Bewaar het als kristal.…

Ieder voor zich spoelen straks op een ver van ’t strand gelegen vloedlijn eenlingen aan miljarden doden schrijft de krant die onder water niet gedrukt wil dus nu al is verschenen men tart het noodlot schrijft de krant start de motoren en verzuipt sociaal pruttelend in de file als een uitgestorven soort straks teruggevonden als een…

zacht klonk het geluid van de motor boven alle liefdes uit hij componeerde in de technische ruis de regelmaat en helderheid van het genie waar stilte heerst nu corona triomfeert is er weer plaats voor kwalitatief onderscheid net als luchtvervuiling zijn decibellen ook onderworpen aan een uiterst streng regime want sluit de ogen…

We staan in Lauwersoog de motor uit en luisteren naar de stilte. Links ligt de boot die straks naar Schier zal gaan, rechts de verlichte havenpanden, achter het glas twee visetende mannen. Wind buldert vlaggen strak, het wijde water golft.…

De nacht dempt elke kleur en zwart het witste wit tot een vermoeden ik verschuil me moeiteloos in ’t veld onzichtbaar voor een ongewapend oog terwijl ik niets heb te verbergen een motor jankt de nacht in ik meet de afstand groot voorbij de eindigheid blind geworden door de duisternis neem ik wat stippellichten waar als aardse vonken…

Hoe vaak moet dit nog gebeuren kleine barstjes, grote scheuren buiten gebroken, binnen verrot maar het klopt en het klopt en het klopt Zo houdt het me in leven weet bewustzijn is beleven Met mijn pijn drijft het de spot want het pest en het plaagt en het klopt In mijn keel voel ik het bonken Die oude motor blijft maar ronken Langzaam…

Gevuld met het geestrijke vocht maakt de vrouw op de motor een bocht, maar een bocht is er niet. Een agent, die het ziet, zegt: 'Mevrouw, 't is het eind van uw tocht. U dronk uit een alcoholbron en nu ligt u hier op het beton. O, wat stuurde u raar, want u slingerde maar. Daarom slinger ik u op de bon.'…

Afgemeerd lig ik hier de motor zwijgt voor wintermaanden Afgemeerd aan de oever van de rivier kabel aan de bolder Geen schipper durf ik naar de koers te vragen Geen boeking wordt er gedaan geen kinderstem geklets,roepen Geen kip....…

Het hart slaat ongestaag in 't zelfde ritme door Gestuwd door bloedtoevoer, doet het dit vele jaren; ook bij de drinkebroer, de groente- en de hereboer, en slome ambtenaren Het hart, de motor van je lijf het laat je organen werken, zoals het werken moet en mag niet aflaten te slaan, gevoed door bloed van vaten tikt het zijn slagen per…

Het ronken van motoren! 't Eskader breekt de wolken door, Er spatten vonken in het ochtendgloren! Daar voor ons raam ontbrandt de strijd. Lief, laat ons vluchten, het is nu tijd - Mijn God! Dit teeken! Waarom dat!" Een regenboog hield het al omvat.…

Hij was tegen een auto gebotst, met zijn motor in de sloot gevlogen. Mijn hart vergat te kloppen, we renden naar hem toe. We hezen hem uit de sloot, het was een heel gedoe. Ik zat op mijn knieën langs de weg, zijn handen lieten de mijne niet los. Hij fluisterde: "bedankt mevrouw", ik streelde door zijn warrige haardos.…

Ik zoek mijn vertrouwen Ik ben het kwijt Ik wist niet eens dat het zo verankerd zat Als een motor naast mijn hart Zo vanzelfsprekend brandde het me vooruit Nooit bij hoeven stilstaan Geen twijfel, pessimisme of spijt Ik zoek mijn vertrouwen Vertrouwen in mezelf, de toekomst en de wereld In een ander en het licht van een nieuwe dag Help…

Tranen dringen voor, staan in de allereerste rij, wanneer terug naar nu zijn motor start.…

Ik heb het raam dichtgedaan om de zomer niet te horen maar de zon brandt door de muren en de vliegen draaien hun motoren klem in de gordijnen. Een hond en een kind kunen blijven slapen tot het gisteren wordt. Auto's die nog stilstaan. Adem, zonder te bewegen. Het glas in mijn hand bevat schommelend water.…

duizend stoelen met wat tafels mensen ontmoeten met paardenstaart op de racefiets strak in 't blauw met helm en mobieltje aan je oor lege glazen op tafel met een net uitgemaakte peuk, grote schaal versnaperingen geroezemoes spontane lach bedelend hondje bij haar baas rolt een buggy langszij vliegen duiven plots op als stoere motor wordt…

Ik heb het raam dichtgedaan om de zomer niet te horen maar de zon brandt door de muren en de vliegen draaien hun motoren klem in de gordijnen. Een hond en een kind kunnen blij en slapen tot het gisteren wordt. Auto's die nog stilstaan. Adem, zonder te bewegen. Het glas in mijn hand bevat schommelend water.…