Alle inzendingen over onderwerp

ik proef vergankelijkheid op zachte wangen en lees verwarring in jouw ogen onbesproken dit onderwerp 't zal toch niet vermeden zijn stilletjes absorberen we het nieuws ineens voel ik hoe mijn stoel wankelt niet dat er aan de poten wordt gezaagd, of toch.. geduld beoefenen is nu de grootste uitdaging de tijd tikt anders…

Die met oneindig veel stipjes Jouw werkelijkheid weergeeft, Zelfs als het onderwerp Van jouw studie nog niet af is, Laat de materie van de bekendste Parijse toren opgaan in het licht - De scheppende kracht van jouw kunst Die de nuchtere waarheid heeft ingehaald En mij in jouw droom meeneemt En me verzoent met de werkelijkheid…

hoe volkomen teder glijdt haar vinger als een lichte veder langs mijn slapen laat mij maar nimmer meer ontwaken uit de onderwerping: roes van overgave zij is geen onbeholpen snelheidsovertreder waarin mijn derving struikelt over liefdegave in dit deinend schoon omvattende bos waarin ik simpel kan verdwalen door eigen wil en wens…

Bijna niet te harden op de radio niet alleen vanwege welk onderwerp er nu weer aan de beurt maar veel meer dat het ene naadloos over in het andere verteld lijkt door een computer van een oorlog naar honger naar het koningshuis dat geen belasting naar het salaris van een bankdirekteur naar een drugsimporteur naar overconsumptie naar kinderhandel…

De onderwerping, is zo gemeen!…

Sommige stiltes zijn niet mooi, je valt aan een paniek ten prooi Je hersens werken op volle toeren om 't gesprek verder te kunnen voeren Welk onderwerp snijd ik nu weer aan, oh help, ik wou dat ik weg kon gaan zodat die ander mij niet meer kan kwellen door geen enkele vraag aan mij te stellen…

een woord dat hartstocht en lijden verbindt het verhaal van lijden van een mens de zin van zijn lijden eeuwenlang onderwerp van discussie met een hartstocht soms zo groot groter dan voor het leven zelf meer dan de mysterie van dit leven willen we weten over het mysterie van de dood de onvermijdelijke dood waar…

Een simpel gesprekje, een simpel onderwerp het brengt de traan in mijn stem een gewoon gesprekje is de opening voor de traan in mijn ooghoek. Ik wil niet huilen, nu even niet mijn tranen zakken naar mijn buik, daar: waar eventjes niemand ze hoort en ziet.…

is dat weten we nu wel Ik zie geen doods-druppeltjes op z'n voorhoofd hij komt nader tot het onderwerp; zelf denk ik aan wijlen Robert Long wie bang is om te leven moet vandaag nog sterven en voeg daar aan toe wie angst heeft mag best verlost worden Witteman heeft die angst, een grote angst!…

een vreemde dag die niet de mijne lijkt te zijn het onderwerp ben ik wel maar vreemde woorden en gebeurtenissen sluipen mijn oren binnen op zoek naar herkenning woorden die de mijne waren zijn onherkenbare klanken geworden naast de vraagtekens in mijn hoofd ik hoor ze als toeschouwer door iemand vreemd gezegd en vraag mij af…

Zonder ik, zonder onderwerp. Lier aan wilgen gehangen. Ander instrument aangeschaft. Met voorhamer van grote gevoelens op xylofoon van ziel. Ziel kapot, natuurlijk. Met hark ziel in hoek geveegd en opgestookt. Meer ziel dan hij dacht. En vervolgens op hark viool gespeeld, met zaag als strijkstok.…

Een ondergronds vlechtwerk in angstgreep, stijve grimassen in de nerf gezet en hun basthuid bleek als krijtrots, maar onderwerping? Ho maar!…

Ongelijkheid in getal en persoon tussen onderwerp en persoonsvorm tussen jaarringen, men kapt wat af wat al jaren bekend is. Wat laat men wetend niet schappelijk manipulerend wetenschappelijk daar bewust achterwege. Kan grafiet en een grafiek alles raken, temperaturen het tij preciezer verduidelijken.…

het schilderij wordt niet begrepen toch krijgt hij tranen in ogen ~~~~ de foto is vaak mooier dan wat men echt ziet wat is nu schoonheid…

Nu weet ik weer hoe taal begint: twee keer 'ja' op vrijdagmorgen en dan het onderwerp overgave tot het wederkerend hoogtepunt.…

Steeds sneller en pijnlijker dan ooit, onderwerp ik mij aan tijdloze vragen, om zinloze antwoorden te dragen. Wat is de aard op het grote te blijven jagen, waarin het lijden is verjaard, blijft de vorm van schijn onvoltooid.…

Spiraal van leven en denken lijnen van enkel gevoel wegen over bergen en door dalen lopen door zon en kou stormen weerstaan en hitte trotseren de angst overwonnen en strijden tot het bitter einde tegen eeuwige onrust en pijn gaan die weg door ’t leven niet onderwerpen aan somberheid maar ’t hoofd geheven als overwinnaar in de strijd.…

Maar morgen mag men dan deze geweldige gedachten, nooit, niet aan afkeur onderwerpen, of alle aangebrachte symmetrie stort zich zichzelf verbrandend van een enorme afgrond alvorens alles afbrokkelt en een gat gevormd wordt waar eens een gedachte gezeten heeft, het hele brein beheersend…

wanneer kan stilte eindelijk weer spreken over zaken waar wij liever niet over praten in de immense veelheid van woorden ontgaat ons vaak het onderwerp van gesprek men haakt in neemt snel over eindigt lachend op een doodlopende weg stilte is niets zeggen samen bouwen aan fundamenten van vertrouwen om dan in alle openheid…

De heer is mijn herder Hij waakt over mij Geeft mij elke dag hoop en zegen Wanneer ik slaap Voel ik zijn aanwezigheid nabij Ik weet dat hij er altijd is Hij leidt mij langs het goede pad Zijn stok is mijn straf Hij spreekt tot mij in vreemde talen Ik onderwerp mij aan zijn gezag In ’t hart van mijn hoeve Zal ik hem gehoorzamen en laven…

In het begin kwam je nogal koud over moest er wel aan wennen maar langzamerhand werd je wat lieflijker natuurlijk ben jij de laatste tijd het onderwerp van gesprek omdat bijna niemand je zo kent begrijp heus wel dat iedereen kan veranderen niet dat jij nou expliciet de oorzaak bent van je eigen wispelturigheid maar neem wel aan dat…

, schreeuwen mijn dierbaren wie is de vijand op wie schiet ik en wie schiet op mij eeuwige vragen wie zit er achter dat spervuur wie wilt mij dood of beter gezegd, wie wil ons dood of nog beter gezegd, wie wil ons onderwerpen wat is er mis met te groeien naar een altijddurende vrede wat is er mis met ‘nee’ zeggen wat is er mis met ‘ja’ zeggen…

Het onderwerp is niet bepaald subtiel, Het wetsvoorstel is zeer terecht omstreden, Een schending van ethiek en goede zeden, Een "vrijbrief" voor de ware necrofiel. Zo 'n postmortale afscheidswip in bed.... En dan maar één die op de wekker let....…

Ziedaar een blik in 's lands vergaderzaal, het onderwerp is de cultuur ditmaal. -------------------------- uit: 'Veel werk', 2000.…

ik voel weer de stilte van vroeger toen alle ogen zich vragend op mij richten ik in paniek zoekend naar antwoorden om aandacht in de kiem al te smoren even terug in de tijd van onderwerp en vraag want de uitkomsten blijven vaag het voelt als gebrek aan vertrouwen dat niet met woorden weer op is te bouwen ik hoor…

met de frequentie van eb en vloed en een falende woordkeus worden woorden op een hoop geworpen ik grabbel op de tast naar iets van waarde doch 't chronisch tekort aan verbeelding speelt mij parten bij het zoeken naar een onderwerp voor een gedicht stuit ik pijnlijk op mijn onwillige pen en een inspiratie van ver onder nul de som van…

Flinterdun in foelie broos breekbaar Jij graag, ik gedwongen naar het altaar Geboeid zonder liefde ongemeend Jong maagdelijk van wijsheid gespeend Verblind rood gesluierd geheel compleet Het jawoord gegeven ik had geen weet Mijn nachtmerrie kwam al snel uit Ik was een jonge gelegenheidsbruid Willoos had ik mij te onderwerpen Mijn gesmoorde…

Oude mensen kunnen me bekoren Met hun perkament gezicht En die twinkel in de ogen Als het verleden wordt belicht Graag hoor ik de intense verhalen Over hoe hun leven is geweest Wat ze vroeger hebben doorstaan En voel dan de levendige geest Veel leed, liefde en zorgen Passeren dan in zo'n gesprek Ieder beleefde op eigen manier En aan onderwerpen…

ontelbare dichten schreef hij het onderwerp verscholen in een letterwoord van eenstammige grepen en afgebakende abc-termen om dan, toen het moest de zinnen verloren waren weggelopen van de man die zo nodig en eindelijk het één en meest belangrijke om dan stil te worden deze woorden zullen niet gerecycleerd, eenmalig zijn ze zouden…

het is al best verwonderlijk dat ik al zoveel gedichten heb geschreven over verschillende onderwerpen dat niet alles me is bij gebleven maar goed, misschien is 't wel beter want ook ik scheid kaf van koor en misschien heb je 't nu wel door dat ik zonder te rijmen een steek verder kom en voor wie wil zijn ze welkom de mensen die een nieuw…