Alle inzendingen over portier

(Nooit meer slapen) De portier is een invalide* Ik de persoon die nooit meer sliep Terwijl 't kompas maar vals bleef wijzen Beefde de aarde De portier, inmiddels gestorven Ik de persoon die g'woon goed slaapt Hoewel muggen maar bleven steken Zag ik reeds waarde De portier, tijd terug, begraven Wij, mensen die overleven Allemaal keren…

het geschilderd naakt op het portier van zijn cabine bij lange na niet zó erotisch als de pas ontschorste natte lading boomstammen op de oplegger…

de portier is weg en het huis is leeg op één piano na tingelend op ivoor hoop ik op gehoor in vain het innerlijk rondeel behelst alleen de aangeslagen toon…

De Heer gaf audiëntie aan Sint Pieter En wijzend op een stapeltje papier Gaf Hij zijn allerheiligste portier Hoogst ongenadig op zijn sodemieter: "Van Alders heb ik dit rapport ontvangen: De Hemel heeft totaal geen nooduitgangen!"…

Maar de portier, die toen naar buiten kwam Zegt: Allah heeft genoeg van dat geram…

ja alles werd zwart opeens nacht, waarin ik weende in misère met de Beaujolais de bloemkool de portier en zijn kruiswoordpuzzel toen ben ik gaan lopen het begon zacht te regenen langs de maas die koude maas…

Dan een man daar die zijn dwaasheid snel erkent en, met het portier nog open, naar zijn zwaktes wijst als schuldigen van het doolhof waarin roos met doornen prikt. Bloed op het tapijt.…

Van omkranste wolken vallen nog enkele stralen, achteloos glijdend over gladde daken, portieren vergrijzen; tegen de avond blijven op kruispunten veel auto’s achter.…

oud links leverde fors in ARP/CHU/KVP deed als CDA een stap terug en toch, ze zitten er weer gered door christen-fundamentalisten ik noem dat een kabinet-niet een zwaktebod, duivelsverbond een portier die vanachter zijn kogelwerende deur mij diezelfde deur wijst links, rechts, links, rechts met z'n allen door het midden verneukt…

waterpistool de albert heyn binnenlopen, mensen daar bang maken maar wel op een bescheiden manier, je moet de mensen rustig benaderen en niet de stuipen op het lijf jagen, beetje rondstappen met je flap- schoenen en je rode neus op, tot slot de groente water geven, de wonderen van het kapitalisme aanschouwen, jezelf de winkel uitprijzen, portier…

Het was een lange avond en in open portier vroeg zij de eeuwigheid; ze kreeg de avond. De tragedie van de zwarte strik. Die onder een grasmachine, In een smerige sloot, Werd verdronken. De bubbels nog niet uit het hoofd gezet. Proosten op een veel te kort Nieuwjaar.…

zichtbaar voorportaal de kerk kiert open een norse portier portretteert mijn trekken fragieler dan ze eigenlijk zijn ik ken de woorden die mij toegang kunnen verschaffen maar ze stokken in gestamel in zegging wil ik mooi, hard en schoon doch mijn schalmei klinkt schamel duidelijk, ik kom niet binnen foutgekleurd verzet ik mijn zinnen…

ga aan de haal met mijn ziel maar weet je ik grijp je kus dan maar de kiel van ons bootje een tijdje ik duik in het water jij golft wat later we spelen in spetterend nat zoveel plezier hebben wij met elkaar nooit gehad ja ooit in een bad dat we betaalden met tweedehands namen we waren licht zat de portier van de nacht…

het gebouw straalt gezag uit functionele autoriteit de vriendelijkheid van de portier compenseert de arrogantie van de macht hete koffie breekt het ijs schots en scheef vallen woorden in goede aarde vormen zinnen die verhelderend de situatie duiden drie kwartier later is wederzijds begrip basis voor een stevige handdruk de auto toont…

ik zag de straat zijn spelletjes weer spelen het kletsen en de lach het hangende vervelen een bal die kaatst in glanzende portieren de enge buurman verderop laat zijn gordijnen kieren onzekerheden schreeuwen hard merken onderscheiden namen ze voelen zich vaak heel apart maar het liefste zijn ze samen hun ogen zien alleen vandaag want…

Dichtslaande portieren ergens een hond die blaft en achter gesloten deuren een echtelijke ruzie waar iemand genadeloos wordt gestraft. De nacht met z'n geheimen die niet prijs worden gegeven donker, koud en kil verpest wordt iemands leven.…

Ze zitten in de grote hal gedwee te wachten, voorzien van dode bloemen en van troostend fruit, tot de portier door middel van een belgeluid het sein zal geven om zich ziekenwaarts te jachten.…

heb je niet geplukt je groeit en bloeit nu eindelijk voluit je bloesem zacht bekeken weet dat jij in zomerswarmte de eerste vrucht gaat geven je roept met kleuren als ik fladder in de zon verleidt me met je geuren tot ik hunkerend in je kelkje kom wij stuifmailden in eindeloos ontmoeten ook de stamper als portier kwam ons uitbundig…

hakken tikken door de straat bomen kijken wie daar gaat gewaarschuwd door de vogels muren kaatsen terug een raam vertoont gezicht ziet haar op de rug wie is er op de loop in het ritme van haar passen de schaduw wordt nu uitvergroot ze danst op gevels het tikken is gesmoord gestopt in het geluid van remmen portieren knallen haar…

Wijnbergen, ceders en ravijnen, Gedoopt in het zacht avondrood, Vallen ons zo maar in de schoot Door de geopende portieren. De trein snijdt de meloen der wereld Met 't lemmet van zijn vaart uiteen; En blinkend vallen, één voor één, Arcadië, uw schijven open.…

de sleutel is uit het contact getrokken de motor is uit een grote beslissing, maar een wijs besluit de ronkende wolken zijn in rook op gegaan de sleutel is vervangen ik heb hem opnieuw in het contact gestopt nieuwe energie bij geladen dat het portier open laat slaan om een nieuwe weg in te gaan zet hem even in de achteruit om het pad…

Later werd me gewezen, dat er zoveel morsige soorten leven, zoals portiers of taxichaufeurs, die je wat moeilijk voor de voeten kunnen komen. Afgezien daarvan: Er zijn de aardige en de wat rauwere jongens in het vak, maar zaak zal het blijven de vetste vliegen zelf te vangen.…

eeuwig staan zondags de wagens uit de voorbij nacht gestold en stil staan ze in de stille knoop van stille straten en zwijgend gaan de straten daar, waar evenmin nog woorden wordt gewisseld en gaan langs de vele wagens heen en kijk in de spiegelgladde portieren liggen oude gevels gekerkerd maar niemand vraagt waarom niemand waagt het dat te…

Zoet gevoel naar 't lieve thuis te stomen, En, al naderende, u om niets bekreund Dan te zien of ge, uit 't portier geleund, 't Dak ziet schemeren achter lindebomen! Of de buren reeds te voorschijn komen? Of door 't rijden, waar de straat van dreunt, In de muren, door het dak gesteund, Spleet en barsten niet zijn toegenomen?…

de Mini blijft staan op het bordes bij paleis 't Loo de portieren open ik zelf zit gehelmd op de racefiets een slang komt uit de auto gekropen een arend met grijpgrage klauwen tilt de Mini op en neemt hem mee ik trap wild de pedalen rond maar kom niet verder o nee boven mijn hoofd laat de arend de Mini los die suist naar benee juist als…

Een hond is iemand, die van zijn baas bijzonder veel houdt, Die hij, om zo te spreken, als zijn derde vader beschouwt, En die hem dikwijls een hele boerenwoning toevertrouwt, Waar hij door zijn blaffen bedelaars en dieven vandaan weet te jagen En de post van portier waarneemt, zonder er ooit geld voor te vragen.…

'k Hoor portieren openen en dichtslaan van mensen die naar de winkel gaan aan de overkant, een praatje hoor ik, een lach. En ik, die telkens een wit scherm weer vinden mag om op te schrijven, omdat een nieuw verhaal, ideeën zomaar boven komen drijven.…

De portier buigt en knikt eerbiedig en steeds, als jij het parlement ingaat, jij hebt je loon reeds. Oh Heiland, met mij is het afgelopen. Zal u mij werkelijk met Uw bloed gaan kopen?…

De portieren staan open aan de rand van dit bos, zijn tekstboek ligt op de bijrijdersstoel, met welke rol was hij te zwaar de klos? Mijn lantaarn vangt een verbleekt smoel: Het gelaat van zijn bruid op dashboardmagneet, weggevroten door zon tuurt zij zonder ogen. Ik zoek contact en sleutel, dan klinkt er een kreet.…

De tafel wit gedekt tafelzilver kaarsen aan genodigden doordacht selectief toch spontaan deze keer kon het niet stuk wisten zij zeker de disk rijkelijk als altijd overvloedig gedekt wijnen franse origine drinken zij uit de beker Smoking avondjapon vereist zoals het hoort portiers klassiek gekleed buiten bij de poort controlerend alleen uitnodiging…