Alle inzendingen over stuiter

Onmogelijk was het als kind al de aandacht te trekken van een ijsbeer in een stuiter van glas, onmogelijk is het te vragen wat hij zocht. --------------------------------------- Uit: 'Verzamelde gedichten', 1993.…

dode grond bevat geen kiemen en zal opnieuw verwaaien, het stof zal steken in ogen van drooggelegde haaien blauw van de nachten drijven dagen als makke schapen voorbij, de avonden vallen aan, hun bek vol van een stuiterende maan wekken ze de schijn te keren wat weder komt…

Onbezorgd lijkt verder weg dan de weg naar zorgen De lange blik op gisteren vervaagt vandaag en morgen tot bijna onbeduidend terwijl de keuzes wachten weggeduwd als onbemind Kom toch met gisteren daar drinken we op om morgen te vergeten vandaag te overleven We draaien rond in cirkels stuiterend tegen de randen Maar ach, wie ziet het…

met je zorgeloze zuivere zang breek je de winter en het ijs om mijn hart versplintert onder het plotse verlangen naar jouw belofte van lome warmte dagen zo licht als de tonen van jouw zang Zonder besef dat jouw lichte lied deze donderende gevolgen heeft bezing je de terugkeer van leven Herinnering verlangen Stuiterend geluk…

het ging om de knikkers tientjes, eenlingen, vijfjes en stuiters de laatste won de pot kaarten met sigarettenmerken Camel sloeg alles bedeltjes, metaal was drie keer plastic, want minder waard verstoppertje conservenblik plat getrapt ver weg geworpen na drie keer raspen over het putdeksel en degene die 'm was zocht achter het hek…

Oma reed ons arrensleetje met een rotgang naar beneden om te landen na twee schreeuwen en een stuiter in haar nek voor de koek en zopie tent waar zij mijn opa had ontweken die zijn tanden niet zag vallen na zijn gekke bekken trek En zo zochten wij daar samen met zijn allen wat bescheten naar de bijters van mijn opa in de sneeuw voor het…

naar werkelijkheid waar reuk de tastzin is van het eind waar het boek zichzelf ontbindt eindeloos maar schragen en toch de val maken die was voorzien, voorzien van roestige spijlen dat als gif de weg door de aderen vindt leef ik in verlangens of droom ik de tekst op mijn graf, het maakt niet uit hoe oplettend ik ook ben, want als ik stuiter…

Jij, stuiterend met een zwarte kous over je gipsen enkel, kou die vanuit de kuit de lies intrekt, waar is je engelbewaarder? -------------------------------------- uit: ' Zacht gat in broekzak', 2005.…

Jij, stuiterend met een zwarte kous over je gipsen enkel, kou die vanuit de kuit de lies intrekt, waar is je engelbewaarder? --------------------------------- Uit: ' Zacht gat in broekzak', 2005.…

ik zag je met gedachten spelen waarvan de kleuren als ballonnen werden voort geblazen door de lucht niet lukraak want ook de wind had smaak pushte de zachte velletjes die veel intiemer met elkaar omgingen dan de snelle stuiters die opvallend hard hun laatste adem kleur bekennend uit bliezen onder struiken in de meest luwe…

hellend vlak verlaten stijgen, stijgen, hoogte vrees steeds minder steil, tot even zweven het hoogste punt is net geweest sneller, sneller naar beneden miertjes worden lompe karren ik stuiter prettig op het groene stom kijken wat oude knarren rollen, rollen dit is fijn gezichten volgen vol verbazing steeds trager bijna stil en dan donker…

stuiterende pubers, taalfoutend verstoutend verhalen onzekerheid over stugge ruggen niemand heeft ze ooit gezegd hoe het moet hoe het ook anders kan, nimmer gespeeld op de man, want individueel is men teveel in zichzelf gekeerd, niets geleerd de ouder, de oudere mens komt eens om in woorden, raakt eigen kind kwijt in een gelijk dat men wil…

cirkels op een stuk papier, vreugde en verdriet worden weggehaald uit vicieuze ondoordachte lijnen jij tekent mijn grenzen, een tweedimensionale figuur perfect en rond, stuiterend teken je op stevig gekleurd papier via de rand van het onvermogen, als een naald die weleens over de stiklijn gaat ..en die de pijn kent.…

En stuiteren, laten we samen gaan vissen Jij en ik naar liefde gissen in vijverogen… (Soms gaat één onder in een ander, als in een waan) Lachend samen gaan, vooruit! Laten we samen taart eten en de room van elkaars gezicht likken! Jij en ik in een droom wonen we koele vlinders bij die uiteen gaan.…

Ouders horen hun kind niet te verliezen maar daar trekt het leven zich niets van aan laat staan de dood, die koude dood want een warme dood bestaat niet alles rondom dood is als een kille premiere zonder generale, zonder repetities je wordt direct voor de leeuwen gegooid je wordt in het diepe, diepste gegooid zie maar terug te stuiteren naar…

het is nog niet vergeten een stukje nostalgie uit heel intens beleven met knikkeren en pot flarden mist losten op langs hoge lantaarnpalen er vlaagde etensgeur onze inzet werd hoger honger en hebzucht groter de mooiste stuiters blonken in het diffuse licht spanning op ieders gezicht ze rolden weerbarstig door spaarzaam gebruik…

pleisterplaats, dat merk ik wanneer het treinstel me bedondert en dode vogels langs het spoor de klavers voeden met het bruin van massa en bederf nog juichen de reizigers ze proberen de bielzen te tellen van de evenwijdige spoor van wie ze denken dat die hen komt vergezellen zal het eind – het baken – de hemel wezen of zal de dood slechts de stuiter…

ik ben een zenuwbeest mijn hart klopt tomaten pastasaus met gorgonzola handen trillen vioolsnaargewijs toccata's dubbel timbre knieën knikken stuiterende rugbyballen richting vlakte mijn keel giert van zinderingen vampieren vlerken vleermuizen ik ben een zenuwbeest kloten knijpen zich samen in de bibberende druipruimte van geplooid…

Grijs en grauw is de doolhof waarin zijn gedachten eindeloos stuiterend rondjes draaien. Met beverige vingers tast hij langs kale muren naar enig houvast, een illusie van herinnering misschien, die de voosheid van zijn leven een zweem van zin geeft Soms hoort hij voetstappen of stemmen die hol galmen in de verte.…

het gelid Het scherm in de hoek spuit nog de laatste nieuwsberichten Ik ga op de ronde tafel liggen rek me uit en geef me over aan welbehagen, gestreelde loomheid, oh, nu niet aan jouw handen denken niet aan genomen besluiten plannen en actiepunten en niet aan de ruis van buiten het rimpelen van de lucht om de boksende drukte het stuiteren…

In de hal van mijn moeder stond een grote, bruine, aardenwerken pot met mutsen erin Schuin onder de kapstok in een kleine inham tegen een muurtje prikkend in je kinderzin van achter de streep, de scheur in de groene tegel mikte ik op de spleet van muur en pot en als de stuiter ertussen bleef weerklonk de overwinningskreet Ik was altijd…

In zijn zwarte Golf GTI Zit hij onderuitgezakt Achter de getinte ramen Zijn billen trillen door het geronk Van de dubbele uitlaat Of komt het door de boxen Die hem zo lekker laten stuiteren In een wolk van geluid?…

De spiegel ertussen wierookte signalen, die stuiterend naar ons retour kwamen dalen.…

Vannacht zocht je me op via de mechanische apparaturen en gaf je me een superdouw, die mijn ziel deed stuiteren van mega-extase. Je wilt mijn vriendin zijn en je zendt me liefs. Ik hoop je niet teleur te stellen, want ik weet niet in welke fase de luchtbellen van mijn vissemond zich bevinden.…

Bal driemaal stuiterend klimt ten hemel suist vervolgens naar hel Tennis Rennersbenen flink gemasseerd tegen bonkige koersewegen zachte sneeuw als manna Ontgoocheling Woorden geregen letters gescheiden door tekens binden alles aan elkaar taal!…

ik dagelijks masseer mijn huidje is zo zacht als boter rimpels zijn mijn onverlaten botox vult er al mijn gaten zodat ik niet craqueleer Ik ben dat meisje van Vermeer waarvan de mensen weleens lazen lippen groot als Zeppelins die ik zo gaarne exposeer Mijn boezem is een monument met siliconen opgeblazen als ik omval - zoals laatst dan stuiter…

Als ik schrijf dat Carice van Houten mij vannacht gezelschap hield, dan stuiter je van ongeloof, maar weet je dat wel zeker?...…

Ik luister graag naar Bach, Janis Joplin, Rammstein, Fish; ik headbang, dans en stuiter op country, folk en punk. Ik deelde het bed met mannen, val vooral op vrouwen; ben niet kuis of kieskeurig en knuffel ook bomen bij de vleet.…

vanuit zijn diepe put gooit de grijze kikker een volgende gouden bal de paleistuin in lokaas voor een blondronde droomprinses voorbij dansende assepoes, donker piekhaar blote voeten en parmantige petietjes, vangt verrast de veelbelovende kwinkbol bewondert de kaatsende glinstering verkent de gulden stuitering geniet de speelse zindering…

verbonden de wind hun gezichten voelen blazen glijden hun lichamen in vrijheid mee precies goed moeten zij leunen om in balans te komen en te blijven in de vele bochten die zij maken loerend naar het juiste moment om dan de ultieme truc te doen zo vangen zij de juiste vaart en lucht voor de flip vooruit of op de hielen op hun voeten stuiterend…