Alle inzendingen over tint

Hij boeit haar weer Hij weet haar weer een keer te raken Hij boeit haar weer Al doet het haar soms wel wat zeer Je kan haar botjes horen kraken Je voelt de klemmen en de haken Hij boeit haar weer…

Met masker, halsband, handboeien plus zweep en sekspaal, tepelklemmen, zwarte tape. Ook wil hij dat ik me in latex hijs maar dat wordt me nou werkelijk te grijs!…

Met het turfstof nog in Mijn oren, het veen Dat al mijn gedachten doorleeft, Dat mij raakt tot in het diepst Van mijn wezen - Zie ik jou, kind van het zand, Met je handen de aardappels Rooien, zie ik je gezicht In aarden tinten Voor altijd geschilderd In mijn hart…

Mijn lief houdt niet van ‘t grijs van regen, mist en aanverwante nattigheid. Vandaar dat ik in stilte prijs de schoonheid die ik zie in lage loden lucht die ongemerkt in grijze regen overgaat en rimpelloos in ‘t even grijze wad ten onder gaat. Of neem zo’n rafelige nevel mist die suggereert wat er niet is, terwijl een winter kale…

Die mijn wereld weer duizend tinten grijs laat worden. Want het antwoord is gegeven. Veel geluk en doe haar de groeten.…

in drie tinten geel voor altijd thuis…

jouw hart weet zich in alle tinten aan de kleuren van het leven aan te passen als een kameleon…

als verwaaide klanken en geuren van tijdloze jaren als vergeelde kindertekeningen in vage tinten vol melancholie…

tinten van kleuren zweven rustig rond in de tuin de zorgeloze zon geeuwt boven mij en jij jij slaapt…

Omgeven door grijze wolken groene en violette tinten ontstijgend uit de horizon liggen stille minuten gebogen aan de horizon…

een kleurrijk aquarel verbeeldt in vele tinten grijs de zwarte en de witte kanten van de ziel en laat zien hoe kwetsbaar we in wezen zijn…

het rijp geboren door smeltend ijs en nevel kleuren velden vlot de groen met gele tinten versieren de winter… top!…

De Cartierheide pronkt met tinten van paars en groen onder het diepblauw. Op de duinkam grazen de witte koeien onverstoorbaar, onverschillig voor onze bewondering.…

Het komt dus toch, ik zie de lucht al kleuren met tere tinten uit een droom ontwaakt. Heel binnenkort gaan weer de bloemen geuren en zoveel dat ons koude hart weer raakt zal gauw verschijnen in de ochtenduren; ik kan het wachten nu haast niet meer aan. De lente met haar licht zal weerom duren tot alle bloesems langzaam zijn vergaan.…

wat mooi, die tinten in het bos! dat geelgoud bruin! uitdagend groen het mos!…

In gekleurde tonen schrijft de lente haar symfonie met bloemenpracht en tere tinten groen en ontvouwt ze haar schoonheid met perfectie en in harmonie dit wonderlijke seizoen…

in uitbundig knallende kleuren kondigt het avondrood zich in paarsrode tinten aan na de bocht vaart zachtjes aan het donker binnen een zilverachtige penseelstreek hier en daar de duisternis valt in…

welkom in de wereld van vele tinten zwart kijk even rustig rond op je gemak kijk en beslis of je de brenger van verlichting wilt zijn op dit scheepswrak…

gelukkig braken mijn glazen gordijnen het zonnige licht zijn schijnen kleurde het zwart van de nacht in met wit zonder schemering en hint van mijn liefste grijze tint…

op een licht vlak met schaduwvorming merk je pas de tinten wit variatie in wit zou je zeggen van crème-kleurig tot witter dan wit en alles wat daar tussen zit…

er zijn altijd meer kleuren dan je denkt zo heeft elke dag z'n eigen kleur ieder dagdeel z'n vertrouwde toon en het uur zijn tint goddank ben ik niet kleurenblind…

Geef God, aan alle tinten grijs gelaagd gelegd vanaf de Nieuwe Maas de juiste afglans mee en zegen de grijsgelaagde werkelijkheid van Rotterdam.…

een schrale zon in waterig morgenrood vloeit over wit gerijpte akkers en velden broos decemberlicht schetst een kaler vergezicht in sepia verzonken tinten…

Nog even dan wordt het hooglied met zachte fluistering bezongen in een nieuw seizoen waarin ze haar schoonheid zal geven met zonnelicht blauwe hemel bloemengroet en alle tinten groen…

in 't zuiden overheerst bij mies en freek bewolking tussen wilders' gouden bergen een koude dag, maar in de loop der avond schijnt noorderlicht in roodgroenlinkse tinten…

Mijn land, ik teken je met een pen in 26 tinten Mijn liefje, ik kleur je met mijn stem van donker tot licht Mijn vriend, ik schets je met woorden die rijmen op je leven Mijn liedjes, het zijn tekeningen voor je oren…

ik wou dat ik kon schilderen met de kleuren van de wind dan kleurde ik de wereld in een vredig, warme tint dan was het leven handelbaar geen oorlog, angst, verdriet maar de wereld zit zo niet in elkaar en schilderen... dat kan ik niet…

onzichtbaar sluimer je door nog ongeboren dagen kleur je een nieuwe morgen in ondefinieerbare tinten die juist zo voelbaar zijn tot op grote hoogtes glimlachen zelfs zij die van jouw bestaan geen weet hebben…

als ik in eigen woorden een schilderij moet maken dan kies ik het zelfportret van het palet van mijn gemoed gebruik ik uitsluitend de tedere tinten omdat ik toch (O...ijdelheid) een beetje voordelig uit de verf wil komen…

Pijn Je laat me niet los Troost Ik zoek je Maar blijf tasten Zwaarte Je verplettert mij Lichtheid Je bent weg Maar ik zie steeds Zwart Telkens in Een tint Donkerder…