Alle inzendingen over toog

Er is een woestijn die hardleers voortschrijdt het droogt je tong tot op het bot van moeizaam slikken na jaren van leren spreken aan de toog van het hoge woord heb je ineens geen verhaal meer je bent nog altijd diezelfde alleen, je hebt hem ingepalmd met een man die taalt vanuit de diepe ervaring het verdorsten en het houden aan het…

De tijd wordt moeiteloos door de goden vertaald in een zelf-gesteund toog van strafheid. Schaduwen van het verleden liggen in hun bed zich om te draaien totdat materie gesmolten is in een verkeerde asbak van alle verkeerde herinneringen.…

vertellen over toen die keer dat hij den bak in vloog omdat hij had gelogen over iets waarover niet gezeverd wordt of toen die andere dag hij zijn ouwe vriend weer zag met geld dat niet meer kon verspild tenzij aan een hoer of zeven voor hen twee de man die alles overkwam zo zit hij daar te razen tussen twaalf en zeven aan de verdronken toog…

Daarom toog ik op dievenpad, Zoekend de schaduw der gebouwen Tot ik een vond voor Vindicat. Nimmer zal mij die daad berouwen: Laat ieder mij als schurk beschouwen, Jíj noemt me held, 't is meer dan dat.…

Hoe dikwijls toog ik niet ten strijde en keerde met bebloede kop weerom, gesjochtener dan Job? - Toch blijf ik mij mijn passie wijden, nog nooit getrouwd, maar vaak gescheiden. ---------------------------------------------------- Uit: 'Wij hebben alles nog te goed', 2001.…

de bode van het slagveld klom over heuvelruggen met een mondvol zege hij holt naar de overkant waar een leger wacht maar zijn adem weigert opgejaagd tot korte teugen ribben veren woest omhoog bloed haast zich door een holle pomp aangezwengeld door zichzelf hij wil leunen aan de toog een sponzige boom die zich wijd en vol vertakt…

Het krioelde en het wemelde van dwaze dorstelingen die -gezeten aan de toog hun onkruid schoten in het nat waar ze gestrekt en scheef gebekt hun smart aan lappenlaarzen hingen en genoten van de labbekak die dronken iets vergat Ze hadden voor de maan gedanst in grote lanterfantenkringen want ze bleven zonderlingen die hun lol hadden gehad…

Toog ooit zo bleek, zo stil een paar, De wegen langs met droever zin? Wij gingen zwijgend naast elkaar, Een troosteloze toekomst in.…

Wei koome in agustus tog me fekansie na spanju, dus as u um dan avast wil klaarzetu, dan hale we um zelluf wel op. Me vaader doet tog geen ene reed in se fekansie, dus. Hei sit alenug ma tu zuipe bei ut swembat fan et hottel, as me moeder en me sus leggu te baken op ut strant.…

niee echt maf maor goede raod was duur Amai hij nam 't tog veur waorj hee Eddet in de mot agge nu nog de koengt kust van voghelke Ge krijde oek e vere smoeleke…

Kille regen ruizelt stille Over 't blekend zomer-lover, Morgen drijft de zomer over, Daar het najaar nader toog. Ik zou wel, berustend, willen Lichteloze dag verduren Als uw hoofd maar enkele uren Zich tot mijn schouder boog.…

Verdwaald raken tussen alfa en omega een rechtlijnigheid vermoeden daar waar het heelal bol gaat staan Glaasje jenever gevuld voorbij de rand op de toog verwacht een vaste hand doet de spanning van onzekerheid ontstaan Hier gaat alles verloren, vervluchtigt in damp, slaat neer tot druppels aan de het plafond hoog en blauw Er…

zorgt voor Pa en de kleintjes voor haar dertigste krom haar leven is niet zo fijntjes als van die dames met hun satijnen lakens dit gedicht gaat de goede kant op nu de boer nog naar het land en moeder naar de keuken zo kan ik dit versje tenminste opleuken niet sentimenteel genoeg of veel te veel u kunt mij altijd vinden leunend op de toog…

Transparant aan de toog. Krap bij kas, knaapje tussen kerels, dromer van dribbels, ruzie met rekenen? Overal achteraan, telkens net niet. Je was louter ach en wee. En niemand die het zag. En wie het zag, die keek weg. Ja toch?…

ik heb mense wel zien sterve maar dit is tog ut wreedst, ik mis Faroz en ook Sjella maar jou mis ik nog ut meest.…

je drinkt je koffie kijkt naar buiten het koffiehuis een mooie vrouw komt voorbij en de regen valt uit grijze lucht druppels op de ruit dansen naar beneden op de schuine vensterbank ze opent de deur, schudt haar paraplu onder de overkapping uit even glijdt haar blik over me heen ze bestelt een thee bij het meisje aan de toog, ik glimlach…

Toen Dick op z'n laatste bonbon zoog, terwijl hij in file naar Mons toog, bleek dit op den duur een vermageringskuur: hij kon wachten, totdat-ie een ons woog.…

Daarbinnen willen zwervers zich verblijden bij bonzend gerinkel op de togen, mogen hun drinkersgenot verhogen tussen geleerde kerels en meiden.…

En zo togen we naar het Gemeentehuis, na een afspraak gemaakt te hebben, compleet met pasfoto ect. waren meteen aan de beurt, over een week zijn ze klaar! Maar het mooiste bericht was wel: we zijn houdbaar voor TIEN jaar!…

een anonieme vent De draaier aan het orgelpierement Ik koos echter een andere invalshoek Met Havelaar, uit Multatuli's boek ___________________________________ BATAVIA Mijn wortels liggen deels in Amsterdam En deels in Indië, als Multatuli Die zijn memoires schreef van maart tot juli Als Havelaar, van wie dat boek uitkwam Hij toog…

De drinkebroer zit aan de toog te beslissen en denkt wegens droogte: 'Een afzakker maar.' Het is contradictoir, want daardoor krijgt-ie extra de hoogte. De nathals weet amper van wijken. de torenklok echter laat blijken, dat 't waarlijk hoog tijd is, terwijl het een feit is, dat tijd ongemerkt kan verstrijken.…

Mijn geliefde Adeline amande Patronesse des cités flamandes Toog des anderendaags naar Bruxelles Met haar chaperonnette si belle Voor 'n rendez-vous met Craleau Mirage Haar verre geliefde, très sage Voor de min gaf hij haar een miroir Souvenir d'amour avec son amant Ze zei dankbaar 'Merci, au revoir Ik bewaar hem diep in mon…

uiterlijk verbeeld in lijfelijk omsloten blinkende rituele togen waar schoonheid haar stoffelijke genegenheid toont viert daarenboven de zachte schittering in jullie beider ogen zij weerspiegelt de onnavolgbare weg naar woordeloos gevoel waarin liefdevolle herkenning het wederzijds bestaan, een hoopvolle eenheid beloont…

Gisteren had ik een droom, vandaag is hij weg, gisteren zat ik nog vol hoop, vandaag een hoopje ellende, opzoek naar drank, wat gezelschap achter de toog; de wereld lijkt toch zo groot, ik voel me klein, soms kijk ik omhoog naar die ene ster, wachtend op zijn val, op een beter moment; er zijn zo van die dagen, maar ik heb er zoveel…

In dreven en valleien geklommen en gedaald in schaduwen geloken in open licht bestraald En onze zielen togen naar nieuwe zaligheid in het voorbij voorbije wankelend ingeleid Waar lillend lichtaanbreken en ochtendhelderte is met parelende vreugde en met ontsteltenis...…

lagen aangebracht De mens afgezonderd in een hotelkamer Niet meer dan een ding in de ruimte Met het gezicht nuchter naar de zon gekeerd Want hun tong moet ontdooien De lichtbron wijd en fijn vertakt Spoelt om een zijgevel De schaduw slaat hard neer Zij ooglid is de sluiter Vangt haviken in het holst van de nacht Stille getuigen aan de toog…

In een vloeibare wereld van reflecties gaat de waard kopje onder draagt de toog geen glazen aan de wand een schilderij waarop de gulden snede elke scherpte verloren heeft botte lijnen in verwaterde compositie ze vullen gezonken stegen met trambanen zonder haltes een blinde reiziger tast naar de vluchtheuvel - het perspectief - nergens…

u schenke 't warm herdenken 't eerste lied na d' eerste toog! Eenzaam lijden, saam verblijden, geurt, gelouterd, lieflijk voort; wensen wekkend en ontdekkend door het fris gezongen woord. Diep gevoelen, rein bedoelen, stijgt, in liedren zonder klacht, op het fluisterend medeluisterend koeltje in luwe zomernacht.…

Naar piepjonge dingen die mij niet zien staan en met hun mobiel aan de toog zitten pronken.…

En, droef, school Schaamte in witte sluiers weg, En, bleek als eene die gestorven is, Toog Wroeging mede naar 't Beloofde Land.…