Alle inzendingen over vandoor

Afstand is een weerspiegeling van verloren tijd in de ruimte we bezitten een hoop illusies maar de wind gaat er vandoor met onze nederige fantasie vanaf het plafond van de donkere kamer is de wereld omkeerbaar we zien het niet zoals de mensen het zien we dwalen, zweven, vliegen zonder de dweepzucht van het bestaan we zijn gevleugeld…

Een woerd poogt wild een eend te paaien doch deze gak-gakt er vandoor en noopt, met een spoor van bladeren onthoopt, de amant ontgoocheld af te taaien. Zij kijkt hem proestend aan met ogen licht bevocht, er kleurt iets op haar wangen. Leest hij daar niet een onbewust verlangen naar wat eendlief niet wou gedogen?…

Geld dat zich ophoopt verandert in zorgen tot het teveel wordt en in onbekende handen komt die er vandoor gaan met mijn motivatie om door te gaan Bevrijd van de maandagen betreed ik de ruimte en voel ik de tover van mogelijkheden waar ik vroeger van droomde Liefste, pak je koffer Op de rug van de draak vliegen we door de poort…

Het ding bleef hangen, rode lichtjes flikkerden af en aan Bleef even staren, voor het besloot er met een spurt vandoor te gaan. Ik kon het niet meer volgen, was verdwenen in een flits Zou het een UFO geweest zijn, of was het simpelweg niks?…

Wie heeft vertrouwen weggenomen ging met dromen er vandoor ontnam jou kans tot rust te komen zodat je je geloof verloor? Wie heeft deuren dichtgeslagen sneed elke vluchtweg af hoorde jou niet vragen was voor zien te laf? Wie was te klein voor jouw problemen kan toch de wereld ook niet aan....…

de dagen gelukkig zijn wanneer een kind schaterlacht rennend met die kleine beentjes ondeugend en plagend jagende op de kater, die er razendsnel vandoor gaat veranderd wanneer dit lieflijk wezen gevangen zit in een verloren wereld van haat en geweld, in die dagen is het donker ook al is de morgen aangebroken dit zijn de dagen waarin…

Hij schudt z'n veren, gaat er weer vandoor En neemt the A-train - dankzij tante spoor…

Je smeet me om de oren met liefde toonde onbetaalbare genegenheid maar van de ene op de andere dag ben ik je spoorloos kwijt zonder iets te zeggen ben je er stiekem vandoor gegaan na een eindeloos lijkende relatie die jaren heeft bestaan zonder iets te zeggen...…

handen alles nat, niets bleef er droog maar de vos stond daar en trok zijn lip omhoog verbaasd keken wij naar zijn puntige tanden ksst zei ik, scheer je weg vals beest wat is dat voor een gekkigheid om hier vos te zijn nog vóór het ontbijt met het fruitmes maakte ik een leep gebaar van oor tot oor, de vos keek verschrikt en ging er vandoor…

klaar heb ik niet alles voor je gedaan stond je ooit voor een gesloten deur wanneer kon je niet liefdevol van mij op aan mooi weer speel je, maar voor mij is het nacht zonder sterrenpracht en maneschijn nu je mij rücksichtlos onverwacht harteloos de bons gegeven hebt zo lang gelukkig met elkaar opgetrokken zie ik je er nu met een Japanner vandoor…

Bij hem gaan collectanten onverricht ter zake er met lege bus vandoor. De gierigheid die druipt van zijn gezicht, van hem gaat er geen eurocent teloor. Aan kind noch kraai is hij maar iets verplicht, je vraagt je af waar schraapt hij dan toch voor. De gierigheid die druipt van zijn gezicht, van hem gaat er geen eurocent teloor.…

Waarom brand jij achter mijn ogen, wil je er soms ook vandoor? Weet jij ook dat ik verdriet heb, en weet jij ook waarvoor? Over jou heb ik ook geen macht meer Je komt toch, ook al wil ik het niet- Kom maar, loop maar over mijn wangen maar alleen als niemand het ziet...…

Een varaan uit Kloosterzande ik weet het dat zie je niet veel was verliefd geworden op een knappe barbeel Jammer genoeg voor de varaan was de barbeel niet zo gecharmeerd De varaan raakte hierdoor al snel danig gefrustreerd Hij bracht haar een serenade die niet eens onaardig klonk Maar de vis zwom er vandoor zodat hem de moed in de schoenen…

van `t heelal nooit eens of ooit, noch wiekend na val zijn naaste is daarenboven (mede) plichtig Tezamen draaien zij moeiteloos door zaaien verwarring door termen te smijten mogen van God los de kernen splijten Een zwamwolk verschiet aan kim met vervuiling fabriekswalmen wakkeren aan tot ontzuiling en `t dramvolk smokt er op schoorvoet vandoor…

Ik hield me zelf voor; 'k voel geen echte liefde voor jou het is gewoon leuk zoals het is maar verdomme, ik ging er vandoor nu merk ik pas da'k wel van je hou en je vaak toch best mis Ik weet, ik kan het niet maken en wil jou er niet mee belasten maar gevoel is anders dan verstand vergeef me, iets blijft mij raken in 't donker blijf ik…

Iedereen is op weg, ergens naar toe, iedereen heeft haast, zelfs de blaadjes op de weg, die hun weg naar beneden al dachten te vinden, ze dwarrelen en bij een forse windvlaag schieten ze er als een pijl vandoor, alsof ze worden achtervolgd, maar de enige die vat op hen heeft is de wind en zo lijkt het, dat zelfs de blaadjes haast hebben…

Alle oudjes hebben angst door dit soort acties maar dat maakt jou niets uit lafaard, ze de hersens inslaan en er met een geringe buit vandoor gaan, ik hoop voor jou één ding en dat is dat jouw ouders nooit ten prooi zullen vallen aan lafbekken zoals jij!…

We zouden samen naar de Aarde gaan Daalden af in Moeders schoot Maar jij ging er vandoor Na een dag al Hooguit twee misschien Hield jij het voor gezien Ik bleef zitten Om geboren worden Waar ik helemaal geen zin in had Zo alleen Nu zoeken we elkaar langs veilige wegen Nee, ontwijken heeft geen zin Want we komen - ons - altijd…

dromen zijn nat maar droevig sluit de minnaar zijn ogen de liefde is zoek, de aarde lijkt plat nergens vindt hij platonische zinnen hij moet nu in stilte het duister beminnen geen zomerse flair, of stedelijk vermaak mensen zien hem niet, steken liever de draak die enkeling ver achter de horizon die hem nog wel in dromen horen kon is er vandoor…

Wij gaan er samen voor een uur vandoor. ’s Avonds na zessen is de winkelruit van binnen manshoog met een doek bespannen. Gij komt er met uw ogen bovenuit. Vale personen maken zich gereed de boze geesen bij u uit te bannen, opdat geen pop zich met een man vergeet. -------------------------------- Verzamelde gedichten (1991)…

de wolken drijven voorbij even zweef ik in gedachten een stukje met ze mee zij gaan er langzaam weer vandoor ik laat ze verder in hun waarde zij laten mij achter met beide voeten verbonden aan de aarde zo gaan die dingen zo zal het altijd blijven gaan zij zweven richting zee ik blijf in gedachten staan heel eventjes maar verbeeldde…

Stiekem ben je er in alle rust vandoor gegaan. Ik voel dat je gelukkig bent en naar ons lacht. Dat je ons in de gaten houdt en op ons wacht. ´Nooit meer´ bestaat. Dit idee verzacht lichtelijk mijn verdriet. Je weet dat ik je verschrikkelijk mis. Maar dat we elkaar weer zien wanneer het ook mijn tijd is....…

De chauffeur stapt uit, dropt de dode kat vlot aan de slootkant, gaat er vandoor in zijn terreinwagen. Een late fietser vertraagt dichterbij zijn snelheid, ziet een dode kat, kop half in het water, voorafgegaan door baasjes stemgeluid.…

Stiekem ben je er in alle rust vandoor gegaan. Ik voel dat je gelukkig bent en naar ons lacht. Dat je ons in de gaten houdt en op ons wacht. ´Nooit meer´ bestaat. Dit idee verzacht lichtelijk mijn verdriet. Je weet dat ik je verschrikkelijk mis. Maar dat we elkaar weer zien wanneer het ook mijn tijd is....…

Ik moet ademen, ik kan er niet vandoor gaan. Ik sterf weer.…

De ander stoof er nog vandoor, maar knalde tegen de pastoor, die brieste: "Híer, jij vuile smiecht, dit wordt je allerlaatste biecht!" De hond zweeg echter doodsbenauwd en gaf de geest – nog niet zo oud. Welk grafschrift prijkt nu op zijn steen? 'Wees nooit te happig op een scheen!'…

Erg dat hij er vandoor ging met die ander dat hij na weken terug kwam was nog erger ze begon juist aan haar vrijheid te wennen dacht met leedvermaak aan de dwaze stapper. Hij betuigt spijt, zegt wat ze wil horen ontkent diepere gevoelens voor die vrouw. De man als slaaf van z'n gesteven lid wordt vleselijke lust sneller vergeven.…

onmenselijk groot verdriet de tranen die van haar wangen rolden vergeet ik heel mijn leven niet Ze kon het leven zonder hem niet aan en nu was het liefste haar ontnomen 's morgens ging hij opgewekt de deur uit om 's avonds nooit meer thuis te komen Een mens met twee promile achter het stuur had hem op het asfalt neergesmeten is er als een haas vandoor…

Ik zit hier weer te wachten op haar eindelijk is ze daar en klaar we stuiven er vandoor, nergens heen en fuiven in de nacht heel gemeen zoals bacteriën, virussen en consoorten die we op muziek niet hoorden we slaan ze lam, rot en dood moeten ijlend vluchten op een boot witte strepen maken golvende krassen water is nu eenmaal om te wassen…

Alsof ik naar mezelf kijk Vanachter een groot glazen raam Ik roep naar mezelf Maar ik lijk me niet te verstaan Ik zie mij dingen doen Dingen zeggen die ik niet meen Maar vanachter het raam Lijk ik helemaal versteend Iemand anders neemt mij over Zodra ik weer doorsla Een onbeschrijfelijk woedend gevoel Maakt dat ik er vandoor wil gaan…