131 resultaten.
Verschoten
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 976 Over de kleuren is een sluier gewaaid,
dun, zwak doorzichtig.
Als je goed kijkt zie je nog
het felle rood
zachtjes neigen naar roze
en het helderste geel
- als de zon achter bewolking -
soms even oplichten
lang niet zo fel.
Het leven biedt haar eigen bescherming
tegen passie -
zoals wij schilderijen in de schaduw hangen.…
Rood
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 28 Bloeien de rozen
zonder blikken of blozen
van kleur verschoten.…
Verstomde emotie
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 154 Verstomde emotie
Een schreeuw van licht
In zoete devotie
Het evenwicht
Verslagen lig ik hier
Geheel gezwicht
Voor verschoten vertier.…
Nadeel van de twijfel
hartenkreet
2.0 met 5 stemmen 385 Normaal gesproken
Kan ik hier ontluiken
De twijfel bespringt mij
Eendagskuiken ontloken
Verschoten verschiet
Men wil mij niet
Ik loop in geen enkel gareel
En twijfel aan uw voordeel.…
schietgebed verschoten?
netgedicht
3.0 met 23 stemmen 9.643 al schietend wordt
teveel gebeden
vooral in nachten
wordt geleden
d’eng’len gods
pikken het niet meer
wat niet verrassen zal
de schutters
minder in getal
mannetjes putters
zijn meer gericht
ze komen harder aan
zo mailt d’engel gabriël:
‘denk om de genade
stop de canonnade
d’ hemel wordt ’n hel
molens geven minder wond
wieken bidden…
idylle
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 411 als een transplantaat
hangt een stuk schors los
van je zilveren jurk
beduimelde bladeren
als verschoten lovertjes
rondom je heen
en toch geef je licht
wit wicht…
Voorzitter Europese Commissie
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 51 Haar benoeming is voor velen zware kuch
Ze hoort nu bij het legertje der groten
Toch heeft ze al haar kruid verschoten
Op defensie komt ze niet meer terug
Maar is von der Leyen nu ook defensief
Of is ze daarbij ook nog explosief?…
Herdenking
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 41 Uit het gebroken zolderraam
hangt een verschoten vlag,
al bijna tachtig jaren.
En op de witte kruizenrij,
waarlangs verwelkte bloemen staan,
mag je je blind gaan staren.…
Kikkerproef
snelsonnet
3.0 met 12 stemmen 2.160 De kikker die het plasje heeft gekeurd
Dat door de arts bij hem was ingespoten
Is plotseling zozeer van kleur verschoten
Dat hij totaal oranje was gekleurd.
Spontaan heeft hij toen voor het nieuwe leven
Luid kwakend het Wilhelmus aangeheven.…
ademloos balkon
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 603 de halve maan kuste
de rokken van het wolkenfront
ik keek in de nacht
voorbij verdwenen buren
schijnwerkelijkheid
ik hield mijn adem in
1-hoog had even gelijk
een ster verschoot…
Eén te veel
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 395 Ik schrijf je een email
eigenlijk weer één te veel
ik heb bij je aangebeld
ik had het je bijna weer verteld
je kwam niet aan de deur
de rozen verschoten van kleur
vandaar deze mail
ik weet het
het is treurig
één te veel.…
Retourtje moederdag
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 316 In de trein achter glas
brandende zon als
zomergast van stilte
naar hitte coupé
een droogboeket
verschoten rood
'n hart
als blanco kaartje
waarschijnlijk
voor een vergeten moeder…
Drank en wijven
snelsonnet
4.0 met 4 stemmen 230 Hij drukte zich wat calvinistisch uit
Het geld gaat naar de “Schnaps” en naar de “Frauen”
Die zuiderlingen zijn niet te vertrouwen
Verschoot hij daarmee niet zijn laatste kruit?
Mocht deze baan hem onverhoopt ontvallen
Dan maar een flinke neut en naar de Wallen…
Levensteken [voor Gís Marí]
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 111 Verbeten, onverdroten
in de steen nieuw leven steken
zodat ze zich mijn levenslust verschoten
aan mijn steken en mijn teken zullen blijven stoten
de strijd, het zwoegend zweten is vergeten
nu ik voor altijd iets beteken.…
Avond
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 198 De verschoten velden worden stilaan vaag.
Een late kraai krast enk’le korte zinnen.
Maar uit de nevel komt geen antwoord op zijn vraag.…
Prinsesje zonder naam
snelsonnet
2.0 met 40 stemmen 3.656 In onze monarchie wordt kruit verschoten
Zoals ook Alexander destijds deed
En omdat hij zo veel van knippen weet
Verdeelde hij de navelstreng in moten
Weer blijkt dat de Oranjes zich beroemen
Op nooit de dingen bij de naam te noemen…
Schietgebed
snelsonnet
2.0 met 28 stemmen 2.111 Bush zocht heel lang naar Saddam’s arsenaal;
Tot hij een klein pistool in handen kreeg
Was heel zijn wapenmagazijn nog leeg
Zijn amulet behandelt hij sacraal
Hij heeft, zo hoor ik zelfs van de devoten,
Daar in Irak zijn kruit nog niet verschoten…
foto
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 703 Tussen verkleurde tierelantijnen
staat de foto van een kind
dat elke dag weer wordt gegroet
met een brandend kaarsje
ook na vijfduizend branduren
is het gemis nog even jong
alleen de foto meer verschoten
en zijzelf steeds dichterbij…
als ik weg ben
hartenkreet
4.0 met 8 stemmen 408 als ik weg ben
verschoten
in geuren
van vergetelheid
zwervend
in liefde
verloren
zonder jouw handen
strelend
over mijn rug
koud
verdwaald
zoekend
in kussens
ruikend
naar
lila sterren
weg zwevend
in de waarheid
heb ik lief
zo lief…
Jaarwisseling
netgedicht
2.0 met 16 stemmen 2.205 Pijlen verschoot ik
vruchteloos om de tijd
even te stoppen.
Even nog, wou ik de waanzin
vergeten, die me de laatste
tijd wakker hield.
Jij draaide lachend de
zandloper om, en ik zag
dat het goed was.…
In het herfstgeel
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 101 wolken vlinders
verschoten van kleur
in de bloemenzee
van hoogzomer
nog hangt
de warme geur
in het herfstgeel
van rijpend gewas
pas als kou
het donkerrood
van de vruchten
komt keuren
verdwijnen vlinders
langzaam en loom
om in het zomerse
weer te verschijnen…
schichtte langs de hemel
netgedicht
5.0 met 4 stemmen 481 je speelde
met lucht
in kleuren
van de regenboog
verschoot in vale zon
danste
op wolken
lichtvoetig ongebogen
weersprak de donder
als een echoloze
schichtte
langs de hemel
weerlichtte in de nacht
ontlaadde in één ogenblik
een fractie goddelijke macht…
Zeker
netgedicht
1.0 met 2 stemmen 144 Nu weet ik het zeker:
God is liefde
zoals ik hem laatst tegenkwam
op een winderige straathoek
in verschoten spijkerjas, pijnzend
over iets zeer lastigs
ik wist niet wie hij was
en vroeg hem naar de weg, gehaast
zoals altijd
die wist hij niet-
hij was hier niet zo goed bekend
maar uit zijn onbeholpen
worden sprak
hoe graag hij me geholpen…
een stilleven
netgedicht
3.0 met 25 stemmen 594 gebogen
leun ik
op de steunen
van mijn
statigheid
een rustpunt
terzijde van de schouw
een monument
van waardigheid
een hoge zetel met leder
en uit donker eikenhout
opgebouwd
de jaren zijn
ons aan te zien
als het sierlijk schrijnwerk
verschoten rouwt
de haard uitsterft
gelijk mijn toekomst
die stilaan verflauwt…
Workoholic
hartenkreet
3.0 met 8 stemmen 1.298 verschoten plastic bloemen
een rouwkrans van het werk
zijn veel te jonge foto
op regennatte zerk
hier rust ons grote voorbeeld
de onvermoeide ket
hier rust de ruggegraat
van onze jaaromzet
wij zullen hem nu missen
welhaast directielid
de firma is hem dankbaar
the sky was zijn limit…
Monique
netgedicht
4.0 met 31 stemmen 2.162 Het licht in de slaapkamer
wordt gefilterd
door een regensluier
en ik herinner me opeens
dat het sprankelende groen
van je ogen
bij regen
altijd iets verschoot.
Je droeg een gele jurk
toen ik bij het afscheid
je natte gezicht
in mijn handen nam en kuste.…
Eensgegeven
netgedicht
3.0 met 20 stemmen 785 vaal blauw fluweel
in een doosje van verschoten zwart
dat langs de tijdlijn is gekropen
door handen heen
die te gretig of verstard
maar altijd open
en leeg weer dicht
net als de mond die ooh en aah
en altijd samen altijd trouw
tot weer dat licht
met eensgegeven
teruggegeven goud op blauw…
WINTERSTOP
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 463 Bij het vertrouwde kraken van de treden,
nog in pyjama en op blote voeten,
leek alles overnachts van kleur verschoten.
De kamerplanten hadden nieuwe loten.
Ik kon het bankstel in het licht begroeten.
Nieuwsgierig liep ik verder naar beneden.
Was ik de lamp vergeten uit te doen?
Maar nee, daarvoor was alles veel te groen.…
Magnolia
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 349 zij staat er wat verloren bij
wat naakter dan voorheen
nu een verschoten krans van
fletse bloesem op het gras
haar zienderogen omringt
meewarig kijk ik toe hoe haar
lentepracht zo snel verwaait
en zij als boom weer gewoon
door het leven gaat, doch
ieder jaar opnieuw ontluiken
zal, mijn kleiner bestaan
haast tijdloos overleeft…
gerotzooi in verschoten bloot
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 324 grof gemaaid
gebonden
grasse rollen
stapelen groen
strandtenten
en oliegeuren
gerotzooi in
verschoten bloot
een vette zoen
de goot
trillend asfalt
dampt van hitte
zweet vergeurt
in warme wind
de koele rust
van donker binnen
kabbelt door in
passieloze zinnen
de wereld plat
geen lust
weer te beginnen
het eindeloos zijn…