Alle inzendingen over versierd

Met bloemen versierd geheel in dromen verzeild vredig met gesloten ogen wetend dat kaarsen branden. Bekende stemmen klinken ver weg favoriete muziek speelt in volgorde brengt alles in diepe stilte ligt gevoelig in ieders hart.…

langverwacht toch snel verkleurt onze wereld eens waren we zo pril en loom in de lentezon dartel in zachte regen wij blozen in de tijd als de roodgouden lanen en plafonds onder weidse luchten in 'n feest'lijk najaar jij zo mooi en onvergetelijk met ‘t goud van jouw herfst op je gezicht en in je hart versierd door goede jaren…

je kleumde kou in luchtige zomerdracht wij schuilden voor het buiig blauw een klein kapelletje waar in het donker warmte huisde van vele kaarsjes op het altaar was maria neergezet versierd met vaasjes bloemen in gebed stilte maande ons tot rust met vleugjes wierook in de eeuwenoude lucht in vervoering zijn wij blijven staan…

Vanavond hebben alle vrouwen jurken met versierde mouwen. Zij dragen bloemen overal en trippelen naar het carnaval. Vanavond hebben alle kinders vleugels als verheugde vlinders - en ze fladderen komiek op de maat van de muziek… ------------------------------------------------------- uit: Lampions in den wind, Amsterdam, 1921.…

Zo pas nog stond je vredig voor de kramen Lichtjes versierden de avond en vaag klonk gezang, zoemend op de achtergrond De gevederde vleugeltjes van een kerstengel bewogen zachtjes in de wind Maar, jouw hand bleef hangen in de lucht Felle lichten verstierden de vrede die avond nog voor de kerst In Berlijn Donderend geraas…

de tijd bleef even haperen voor de alledaagse vitrine met de aanblik op dreigend somber en aan de overzijde een helder licht uitnodigend geestdriftig naar een speelse uitstalling versierd met een dynamisch leven waarop hij zichzelf over een andere steven wende en werd meegesleurd door een ontroering van bloeiend geluk verlangend vluchtte…

De bomen zijn versierd met bloesem en er klinkt muziek uit hun herbewoonde kruinen De straten worden aangeveegd en er klinkt muziek uit radio’s in de tuinen De meisjes trekken rokjes aan en er klinkt muziek nu hun huid gaat bruinen De golven dansen op zee en er klinkt muziek uit stranttenten achter de duinen De glazen klinken…

Nog even en de kerstdagen staan weer voor de deur en worden de kerstmarkten de grote teneur om even te ontsnappen uit de dagelijkse sleur op zoek naar de mooiste ballen en die heerlijke dennengeur dan wordt huis en haard weer opgesierd met kaarsen en engelen en de kerstboom versierd met flonkerende lichten waarvan we genieten met blije…

Ons hart staat voor U open het is geen koude stal verlangend mag het hopen dat U eerstdaags komen zal één kaars is al ontstoken een brandend liefdesvuur UW licht is nog verdoken we waken uur na uur de aarde is nat en duister van bitterharde tranen achter feeërieke luister van versierde kerstramen Zijn komst zal verblijden…

De lieftallige jongedame van wie ik jouw portretfoto kocht noemde jou een enge vrouw wat ik maar gek vond want je ziet er keurig uit zo met dat strakke kapsel die jurk met pofmouwen en dat elegant gehaakte borstkleedje die in de nek met een broche versierd is de antieke foto is op de Leipzigerstrasse 128 in West-Berlijn gemaakt en zodra…

De toekomst ligt aan banden, gesmeed, aan heden en verleden, omgord, met gouden randen, versierd, met paar’len tranen maar veilig als een weg, omsloten door Gods Vaderhanden. De toekomst ligt verborgen, in de holte van het nu. Wanneer hij neemt de vlucht naar morgen, draagt hij u en uw daden mee.…

het antwoord zijn kruisen met kogelgaten versierd de mens is gebleven als vriend of vijand maar nooit te gast een twee lonkt doch nimmer zo grauw als vandaag onvermoed een zacht einde neemt de wanhoop een loopje met het ware vlinderhart niet nu wordt geschiedenis geschreven dat gebeurt altijd morgen nu wordt ze slechts gemaakt slecht…

We hebben nu alles wel voor je afscheidsfeestje versierd Maar dat is niet omdat jouw vertrek ons pleziert Wij, als ouders, gaan je natuurlijk ontzettend missen maar: Blij zijn we voor jou Omdat je gaat naar de liefde van je leven Heel veel liefde gaan jullie elkaar geven En denk er aan, er komen ook mindere tijden Maar als je écht van elkaar…

In mijn hart, 'mi corazón' doden de muzikanten met liefdesliedjes vol zon mijn verdriet, 'muere la desazón' Met gesloten ogen dansen we in marmeren weelde onder een versierd plafond beelden zien op ons neer Iemand neemt mijn hand laat me rondjes draaien mijn ziel zweeft omhoog schudt zijn tranen af en strekt zijn armen uit als een…

Al vroeg versierd dit jaar de huizen Rond Sinterklaasfeest al met licht De mens is moe van nieuwsbericht Grafiek en ruis, ‘t elkaar verguizen Bewoners hebben zo hun zorgen Zo klein was hun planeet nog nooit Servetten worden mooi geplooid De vrees voor ziekte weggeborgen Kristal en Wedgwood op damast De stalletjes bij dennenbomen Een zweem…

Bomen getooid met ballen, piek en sneeuw, engelen met ‘peis en vree’, kerstman met versierde slee, huizen vol hemelse muziek, konden mij niet echt bekoren. Alleen weten dat jij er was en altijd tot het heden zou behoren. Ik kroop dieper in mijn jas, koude beet in mijn oren, en volgde blij in jouw pas.…

Teneergeslagen ga ik zitten, op een met lood versierde stoel. Jammerlijk blijf ik dromen, over het zuiden in de verte, over een zoektocht naar gevoel. Eerbiedwaardig blijf ik wachten, op het liefdevolle zuiden, mijn enige echte levensdoel.…

Ik ken je tranen al schrei je nooit al toon je nooit verdriet doelloos dwaal je door met sfeerlichten versierde straten je ogen te neer geslagen voor jou geen kerstdiner op het menu geen geluid van welkome stemmen in de kamer een bord op schoot wat kaarsjes en wat foto's met kerst ga jij vroeg slapen doe je de gordijnen dicht ik had…

nog voordat de avond in mij valt vertel me hoe het was streel nog eenmaal de zinnen wit en bedek me met jouw stilte er bestaat geen andere kunst dan het kussen waarin ik mijn dromen legde en mijn ogen met vogelmelk versierde bij het ontwaken laat de zon door de kieren glippen de tijd transparant maken mijn adem jij bloesemlicht…

verbleekt en te zwaar woog het als regendruppels van het leven op je afgematte vleugels, evenwel geen dracht met belevingen versierd kan beletten je bestemming te dragen op de ademscheuten van de wind, vleugels opgekruld en roerloos voor even, het rood, de draad van je leven in vlinderstijl meer luchtig dan vast gaf je over de wolken…

Het dorpje Lissewege Huisjes zij aan zij monumenten torenhoge symboliek een dorpje nog nederig en mooi onaangeraakte schoonheid een kapelletje zo klein op de markt een carrousel van muziek met spelende kinderen schaduwgevels schuiven langs de lege kasseien straatjes zo mooi als een ansichtkaart bruggetjes versierd met madeliefjes vergeet-mij-nietjes…

Vagijntjes met een ring versierd, de navels door een edelsteen en eikels -schrijnt dat niet gemeen?- waaruit een glanzend knopje kiert. Ik heb geen sieraad op die plek en val een beetje uit de toon, dus daarom open ik mijn bek en toon vol trots mijn gouden kroon.…

En jij hebt in leven veel gezien jij hebt gezoend, geboend versierd en ook geklierd gerust en ook gesust, en wellicht dingen vergeten maar wat dat zal Joost wel weten…

Ik wacht niet op de bus ik ben al onderweg het is de vooravond een beetje druk op straat iedereen zijn beste schoenen aan, gepoetst voor het feest Open gordijnen, tafels gedekt binnenpretjes en zachte muziek de mensen zijn thuis vannacht De kaarsen dansen om ons heen de grote broden geuren naar vrede we hebben geen vragen nu De versierde…

Zomerse bloei van fier gekruind planten, Zozeeer heb ik uw gratie liefgehad, Dat ik met U, het aan uw vorm verwante, De straat en 't plein versierd heb van mijn stad.…

Er zijn er door Michelangelo beschilderd, met rozetten versierd, door zuilen gestut, maar ook gewone tijdens grote schoonmaak met ammoniak gewassen en gewit of : niets - crèmekleurige hoge plafonds van op een ziekenhuisbed op hoge poten, en oude plafonds bekeken door versleten mensen die liggen in oude kamers omdat lopen…

ik bouwde luchtkastelen op het strand, versierde ze met griekse en romeinse beelden de slotgracht groef ik in zand ze liepen vol, het water kon mijn spiegelingen niet verwijderen ze bleken holler dan het vaten legen dat de vloed had te vergeven toen eb de golf vertraagde en wij de torens in het schuim weer zagen heb ik de wal gebouwd…

Moeder Natuur kan maar niet jokken dus poepte Pietje kleine brokken waarmee de CD werd versierd en zijn Bevrijdingsuur gevierd. Ik had wel zin om wat te spelen en zachtjes raakte ik de vele pianotoetsen zwart en wit. En buiten schreven zwaluwen de lijnen waarbij een blauwe lucht het fijne muziekpapier leek voor een hit.…

Door krassen op mijn glazen nog Groen versierde kransen met Goud alleen nog op de lange Witte linten met droeve woorden die om Vrede vragen. En rust en stilte overal.…

ze ons volgt Tijdloze Agatha, speelt met één kijkmoment ernstig, ze zegt welkom en vaarwel vanuit de eeuwige deuropening die zekere honger naar de onsterfelijkheid van één vrouw en één kunstenaar bijtende in alle uren en ogen alsof ze kersen en appelen van de korte seizoenen zijn offer onderweg naar de goden in deze, versierd…