Netgedichten

netgedicht (nr. 14.124):

vlindervrees

een één, wat nieuw
en ongewennig ook
dag vol verwondering
van weer een jaar erbij
bloedt het nog soldaten
in het berechte land?

het antwoord zijn kruisen
met kogelgaten versierd
de mens is gebleven
als vriend of vijand
maar nooit te gast

een twee lonkt doch
nimmer zo grauw
als vandaag onvermoed
een zacht einde neemt
de wanhoop een loopje
met het ware vlinderhart

niet nu wordt geschiedenis geschreven
dat gebeurt altijd morgen
nu wordt ze slechts gemaakt
slecht, ja