Alle inzendingen over volgorde

de witregels daar tussenin nee totaal onbegrepen verzen schrijven die nooit gesproken zin taal zal haar niet meer beminnen onbegrip smijt letters aan de kant zelfs de cliche's kunnen niet winnen duwen vage woorden over de rand niet de kuil, ooit diep gegraven geven gedachten nog enig respijt maar de zesentwintig letters ja, die, de volgorde…

Een duidelijke plek die oplichtte, op volgorde van afstand zie ik je, langs kapellen en kloosters. Het doel van deze reis de rust...bekroond, de route wordt een sterrenweg genoemd, dromen op schouders gedragen kapen de mooiste sterren weg.…

lood in mijn schoenen Schieweg eenennegentig drie Stolpersteine Simon, Roosje en David voor altijd dichtbij…

Twee clowns werken in omgekeerde volgorde door hun repertoire, hangen aan ringen als acrobaten, vallen nog harder als zij iemand horen brullen of stampen. Ze proberen te praten 'He,' roepen ze uit, slaan elkaar met de vlakke hand en vallen opnieuw. Een stem zegt 'Zo kan het dus ook!' - nu lijken zij door angst bevangen.…

er steeds minder in krijgt te weinig vruchtbaar zaad uitstoot allemaal al roomse uitwassen De paus die plots licht zag riep Pater Medicijnman ik zie nood het wonder wordt dubbel bedreigd breng ze milieutechnisch tot elkaar link man komt niet meer echt klaar aan vrouw met onnatuurlijk gedrag Pater pakte zijn rekenmasjien voor het volgordelijk…

Kus, geen ascetisch cement connectie tussen jou en mij, die duurt tot het scheiden der tijden Onze tijd die overging in slechts die van jou mijn tijd, die totaal dimensie-loos 'en route' bleef volgen in echelon dat mij geheel vreemd was logisch tot na onze eerste Waarom zette de tijd zich toen in omgekeerde volgorde voort; achterwaarts…

‘Ante mare et terras et quod tegit omnia caelum’ Ovidius, Metamorphosen I, 5 chaos was alles, geen woord benoemde leven, dag was nacht, nacht dag, zee land, land zee, mateloos wit was alles één, en heerlijk om het even. verheven niets, geen ding dat deinde met iets mee. aarde kleefde niet in’t duister, geen zon was daar, geen kring van…

het zijn vleugjes onvolkomenheden die regelmatig mijn leven beheersen het kunnen de kinderen of familie zijn vaak is het materiële aan de beurt mijn houding in dit leven acceptatie van mijn ouderdom er mee leren omgaan het verleden speelt een grote rol veel is er om over na te denken herhaling in optima forma steeds weer in dezelfde volgorde…

Een Permutatie is een wiskundige bewerking die een eindige verzameling (van bijvoorbeeld voorwerpen of getallen) rangschikt, dat wil zeggen een manier om de voorwerpen of getallen in volgorde te plaatsen.…

Die Murdoch-Moloch heeft weer toegeslagen The Times, The Sun en Fox zijn niet genoeg Hij ‘redt’ al grijnzend elke voetbalploeg en schept behagen in het stoelpoot zagen De grootste rotzak van de wereldbol Zo erg? Ja, erger nog dan John de Mol…

wat is nu de betekenis van deze kleuren, zou wit de maagdelijkheid zijn waarachter dit preutse land zich schuilt, en blauw een zee van leugens die geen weerstand aanvaart, en rood, rood de kleur van liefde, maar zeker ook rood van het hellevuur waar wij ons Nederlanders in begeven waarom een volgorde die ordentelijk en zwierig je gedachten…

zacht -zo vrouw zo weerloos en zo kind zo verleidelijk kronkelstrekkend wakker wordt in ons warme nest je kust het kuiltje in mijn hals wijsvinger en ogen zoeken hun weg je hoofd begraaft zich in de welving van mijn buik weldadig warm verlangen strekt zich in mij uit vindt antwoord in versmelting dan omzichtig kussend in omgekeerde volgorde…

ik ging glimlachend zitten op het groene mos en zag de bladerloze takken van de bomen lichtjes in de niet al te heftige windstoten heen en weer zwiepen,- een begroeting aan van alles en nog wat zat ik te denken, maar in het bijzonder dacht ik aan woorden die in bepaalde volgorde, leek het, tussen de takken vandaan in mijn hoofd vielen…

Woorden bestaan, de kunst is om ze in een juiste volgorde te plaatsen aldus de denker zelf.…

Wat is geweest ben ik kwijt: volgorde, samenhang, plaats. Alles waarop ik vannacht op mijn tocht ben gestuit bracht mij verder van huis. Hoe langer ik terugkijk hoe strakker de knoop van de tijd. --------------------------- uit: 'Kindsbeen', 1995.…

prins zijn lieveling natuurlijk ze is nog ongerept maar voelt zich toch al zo vrouwelijk veel klasgenoten hebben al een vriendje in de Bijbelse zin van het woord daar droomt ze wel van maar veracht deze meisjes stiekem ook wel. want zo jong al met een man te zijn is toch ongehoord neen, voor haar alles erop en eraan…alles in de juiste volgorde…

Zodat het lijkt voor mij of de volgorde niet meer klopt. Weer een dag voorbij zonder dat ik hem heb beleefd. Vermoeid zoek ik naar pogingen om toch te blijven staan. Uren zoeken op het internet, naar een antwoord dat mij helpen kan. Wat moet ik nu zeggen, ik schrik al van de bel.…

Ook Albert Heijn krijgt onder uit de zak Ze weet van wanten Waar was het nou voor nodig Het ging om haar gemak Ze was juist aan de volgorde gewend Getreiterd worden ouwe trouwe klanten Kado’s zijn zinloos Die geven we dus niet Je kunt er volgens haar toch niks meer mee De kleine tijd die rest kan het alleen nog maar kapot Zoals de video…

hangende tuin achter muren van mijn haus am see in d'azuren poel van morning glory en de aquamarijnen salon Pas demoiselle, pas de quoi c'est pas de problème pour moi geen vreemde eend in den vreemde bohémien zwerver doch geen nomade Met vrienden en maîtressenharem kinderschoenen in endloze rijen een breidelloze kinderschare in volgorde…

Dan is “eventjes” afgelopen, we moeten beide onze weg weer gaan, en in de omgekeerde volgorde, zullen we zo dadelijk weer buiten staan.…

al die stilte, al dat duister, al dat geraas, al die expressie ben ik verlaten koud uitgeput leeg hier speelt mijn pen in strofes, zonder regels met gevoel een tekst bijelkaar, woorden arrangerend op volgorde zo chaotisch net als de liefde in mijn hart, ze maken een haag van rozenstruiken... ...rozen voor jou.…

trauma 's komen uit duistere hoeken stel jezelf voor in tien seconden het is fucking leuk op de grote kerstmarkt om kwart voor zeven goedemorgen vroege vogels vrede licht en vrijheid twintigduizend jaar geleden was hier nog geen zee en ook geen lampjes in de boom liefde en spruitjes wildgebraad en en kaarsjes op de tafel wat is de volgorde…

Snelsonnettenkrans Deze snelsonnettenkrans is een eerbetoon aan Johan Mostertman ter gelegenheid van zijn geplande afscheid en ter ere van zijn 77e verjaardag. De krans werd geschreven en samengesteld door de zeven huidige snelsonnetdichters van de site uit dankbaarheid voor zijn initiatief en jarenlange toewijding aan de site. (Een snelsonnettenkrans…

mijn weg vaak in gedachten diep verzonken dat hoort ook zo immers een kip neemt ook tijd voor de leg ik heb oog voor ernstige zaken niet dat ik perse tot meer wijsheid zal geraken neen, ik denk omdat ik ben zoals een wijs man al eerder zei ik ben een slenteraar, zo een van: als het nu niet lukt komt het morgen klaar zoals in de volgorde…

mijn weg vaak in gedachten diep verzonken dat hoort ook zo immers een kip neemt ook tijd voor de leg ik heb oog voor ernstige zaken niet dat ik perse tot meer wijsheid zal geraken neen, ik denk omdat ik ben zoals een wijs man al eerder zei ik ben een slenteraar, zo een van: als het nu niet lukt komt het morgen klaar zoals in de volgorde…

jij bent niet jij, want jij bent mij en ik ben jij - eeneiige tweeling!…