Alfaketters
Woorden snijdt zij nu in tweëen
stampt geen komma's meer in de zin
zelfs punten krijgen de kans niet
die smijt zij gewoon ergens middenin
hele volzinnen bouwen obstakels
cementdicht volgt er geen woord
ieder gedicht is een illusie
elke droom wordt toch vermoord
niet de strofes zullen knellen
noch de witregels daar tussenin
nee totaal onbegrepen verzen
schrijven die nooit gesproken zin
taal zal haar niet meer beminnen
onbegrip smijt letters aan de kant
zelfs de cliche's kunnen niet winnen
duwen vage woorden over de rand
niet de kuil, ooit diep gegraven
geven gedachten nog enig respijt
maar de zesentwintig letters
ja, die, de volgorde is ze kwijt
Geplaatst in de categorie: emoties