Alle inzendingen over waarvan

ik draag voor in een ‘acte solitaire’ getuig met heel mijn lijf van groen, van gras van de lach, ginds , zo dromerig ver in een gastvrij verblijf mijn uitgestrekte handen schilderen luchtcirkels vol zover ik maar kan reiken sluit velden daarbij in en bosranden als kantelen van burchten opgetrokken in eiken waarachter mijn…

wat hebben we gisteren gelopen wij deden een daggie winkelcentra ik er financieel op achteruit ga de portemonnee jankt door het kopen dan zie je weer dit, dan zie je weer dat ben er gewoon overgevoelig voor niet continu maar zo af en toe hoor spaar ook niet meer omdat ik er aanzat overheid stuurde me in die richting eigen geld uitgeven…

woorden ontdooien eenmaal uitgesproken als al het andere, werd verzwegen bezitten ze de schone schijn van gelijk geluk, soms iets te vaak beschreven, nooit te weinig, nooit genoeg, de hemel is vol lof van woorden, creëert het stof waarvan we zijn gemaakt op het weefgetouw van de tijd, het rijkt tot aan de ziel en kleeft aan mensenvoeten…

De enige waarvan ik hou. De enige met een hart van GOUD.…

Ik heb het gevonden hetgeen waarvan ik niet wist hoe ik het moest omschrijven. Zomaar viel het in mijn schoot hetgeen waarvan ik niet weet of het voor altijd zal blijven. Ik heb het gevonden een liefde waarvan ik niet wist dat hij binnen handbereik lag.…

De ideale vrouwen, waarvan mannen dromen, dromen, gelukkig maar, niet van ons. De ideale mannen, waarvan vrouwen dromen, worden meestal ongelukkig, of zijn dom.…

Naar iemand waarvan je zegt: Dat is hem.. dat is degene waarvan je weet dat je het ook weer terug krijg. Een jongen die je accepteert zoals je bent, en niet zoals hij zou willen dat je was. Een jongen, Die om je geeft en altijd voor je klaar staat. Is dat nou teveel gevraagd?…

De dood is een omhelzing van de wind, ook voor een pad waarvan op zijn tocht, waarvan de vleugels zijn vergaan als plant, geëtst in steen, een zwart altaar waarvan in ‘natura ‘ niets in verval is geraakt.…

Verlangen is dat wat niet kan Wensen van iets Willen van niets Verlangen is vervulling waarvan?…

Weet je waarvan ik misselijk word? Al die praatprogramma’s rondom tien, die ziekenhuisseries als Spoed en Ie-Aar en Ivo Niehe met zijn gevoelige snaar, ik kijk niet meer, ik heb het wel gezien… Weet je waarvan ik koppijn krijg?…

je ogen, weten wat ik wil zeggen wat jij weet dat ik wil je adem fluistert en vertelt me dingen waarvan ik niet wist dat ik ze weet je raakt me aan niet zoals ik dacht maar waarvan ik niet verwachtte dat ik het hoopte als ik je zie weet ik niet meer wat ik hoop maar wat ik moet jou zien.…

wat voor tijd,vroeg laat altijd verzuchtingen waarvan Hebzucht vraatzucht drankmisbruik Verwachtingen waarvan dat blank en bruin elkaar gedogen of misschien "nog mogen" "zou dan het Kind ruim 2000 jaar terug in deze tijd niet voor niets geboren zijn" Toch Kersttijd?…

Eindeloos doolhof waarvan je wenst dat je nooit naar binnen vluchtte...…

Waarvan? Moet het een naam hebben?…

die ogen vulden vol ontzetting maar waarvan geen prenten in de lege lijsten staan. Waarvan de stemmen schril weerklonken en de schreeuwen einderloos weergalmden waar ze de stenen van de straten met hun rode modder kleurden. maar werd doodgezwegen tot een niet bestaan.…

soms draag ik leven van handen die niet geven waarvan de borsten zijn verschrompeld en de schoot is uitgedroogd nog ongeboren zijn talenten die blind zichzelf niet herkennen waarvan de kern bevroren is in middelmatigheid van winters alle dag maar leven kent geen tijd jouw handen dragen die gaven geven ons de eeuwigheid…

Waarvan je zoveel houdt en toch doe je ze pijn..…

Vliegtuigstreep ebt weg - aan de kop ervan hang jij, waarvan ik afhing…

Als ik èèn ben met mijn gedachten dan heb ik een dialoog die er niet om liegt maar er vooral toe doet en waarvan niets moet als ik èèn ben!!…

Hoe mooi die menigte hoe in de zon ze wachtten Ik in schaduw in een steegje, in de koelte mensen sprak leuzen las van keuzes Een vrouw liep langs met kind aan hand in d'andere de Nederlandse vlag Dan bewoog de stoet Een juichen, opzwepend Véél rood wit blauw, Veel rode harten, Véél 'k hou van jou Gezonde goede mensen die ergens voor…

je zegt ja deze deze deed me echt wel wat of zo eentje waarvan je aan het eind kunt vaststellen deze beheerste mijn gedachten maar waarvan je toch de clou achteraf nooit zult kunnen navertellen…

constant uitgeteld ontspringt hij bezuiniging centen zijn niets waard ook besparen lukt niet meer waarvan zou hij niet weten…

Na het dichten vallen straks mijn ogen dicht en droom ik over dootjes waarvan sommige met een gezicht…

Ik doe waarvan ik denk dat men wil dat ik dat doe Ik denk dat ik doe wat men wil dat ik doe Ik wil dat men denkt dat ik doe wat ik wil denk ik.…

soms gebeurt er iets waarvan je de gevolgen pas heel veel later gewaar wordt... met pasen bijvoorbeeld…

ik was de vlinder jij de bloem waarvan ik de nectar proefde en besefte toen meteen dat ik uitgevlinderd was en niet verder hoefde…

Het is een vriend waarvan ik hou! Het is een dier waar ik om geef, En zeker iets waar ik voor leef...…

Wegvliegen als een vlinder Vederlicht Op de vleugels De tot poeder geworden zorgen Waarvan de wind Een zachtgeel wolkje maakt...…

Mijn ogen schitterden van geluk Nu zijn het watervallen waarvan de dam op ieder moment kan begeven door de druk van mijn recente leven.…

nog altijd was ik mijn handen in onschuld of het ongewisse waarin ik achterbleef ongewild, ongewenst ontdaan van de waarheid waarvan ik dacht die altijd in mijn kielzog te hebben…