337 resultaten.
Beschreven blad
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 88 Ongerept is de
Bladzij van mijn
Leven al lang
Niet meer -
Overal waarneembaar
Punten, putten
En butsen die
Mijn kant op
Kwamen in de tijd
En onrepareerbaar bleken
Telkens als de zware
Storm was geweken
Achterlatend de sporen
Van beschadiging door
Alles en door
Alleman en Jan -
Een beschreven blad
Ben ik nu, en met…
Langs zomervelden
poëzie
4.0 met 14 stemmen 1.087 Langs zomervelden wil ik zwerven,
waar hemelreine liedren zingen,
die tot de grond des harten dringen,
langs zomervelden, waar het koren
goudglanzig deint in wijde golven,
vol kollen, in die zee verloren,
roodlachend nu, dan weer bedolven.…
Babylon sisters
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 115 Ze zwerven in mijn platenkast
onttrokken aan het oog
onzichtbaar in de groeven van vinyl
Soms houd ik ze heel stevig vast
soms til ik ze omhoog
Die zusjes aan de kust van Babylon van Danny Steel
Ze zwerven maar zijn nergens
op de hoes van een lp
te zien ze dwalen in de keyboardsound en stem van Dan
Als hun background vocals
bij de…
droom
hartenkreet
3.0 met 7 stemmen 979 wrede redenen
verlangen
te vervullen
met onvervuld genot
door handen
te jong om
echt
lief te hebben
zwerven
in doorwaakte
eenzame
nachten
als vervreemde
gedachten
in slapeloze
dromen
de tijd voorbij…
In onze slaap gaan wij tot God terug
poëzie
4.0 met 2 stemmen 256 Ontwaakt, begrijpen wij opnieuw te zwerven.
Het leven houdt ons tegen tot wij sterven.
Dan keren wij voorgoed tot God terug.…
Verdwaald in dagen
hartenkreet
3.0 met 13 stemmen 1.328 De dag
is als nacht in
donker gehuld
wanneer ik jou niet heb gezien
geen woord met jou heb gesproken
Mijn hart voelt gebroken
met eenzaamheid gevuld
verdwaald in dagen
van tijd
rond zwerven in eeuwigheid…
Genoeg
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 966 In de straten
ruist `n lied
tikken mijn voeten
in de stap
een vroege vogel
tjilpt het gras nog groener
zo de klinkers willen praten
maar mijn ik is uitgegaan
het verlangen van het zwerven
stilaan in de nacht ontdaan…
Geen verschil
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 146 Op deze envelop
doe ik geen postzegel
dan weet ik zeker dat hij gaat zwerven
adres onbekend of zo
hij komt vast bij de onbestelbare poststukken
misschien wordt hij wel geopend
maar hij zal niet worden bewaard
hij zal tot stof worden
en daarin verschillen wij dus niet.…
niet bang
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 136 de bemoste steen
oud en het
zwerven moe
borg de
meanderende
reis met het ijs
in zijn stenen hart
onverstoorbaar legde
hij zich bij deze
onvoorziene plek
op de aarde neer
één met zichzelf
niet bang om te
breken…
van alle tijden
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 113 we verankeren ons schip
slechts voor korte tijd
dragen elkaar door
de slaperige mist
zie onze gezichten omhoog
zwerven naar de wolken
we omarmen de sterfelijkheid
als het beste gedicht…
Spoken
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 67 Ze zwerven in stilte om
Geen trom om op te slaan
Geen poot om op te staan
Alleen de klok staat stil
De eeuwigheid gelijk
Ze hebben geen adem meer
Die is opgegaan in lucht
Ze hebben enkel hun angst
Die hen als een wade omgeeft:
Doodsangst voor alles wat leeft…
Als muren konden praten
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 106 Drong zich tussen
metselwerk
en nauwe holten,
om daar
bonkend te
zwerven,
in muren haar
kloppend hart
vond en hier
als herinnering
nooit zou
sterven.…
MIJN
snelsonnet
4.0 met 18 stemmen 1.654 Er zwerven nog veel mijnen in de zee,
een souvenir uit barre, zwarte dagen
waarop vijf mijnenvegers vlijtig jagen.
De Belgische marine doet ook mee.
Ik hoop dat ze ditmaal betrouwbaar zijn
en het verschil zien tussen mijn en dijn.…
Stoeipartijtjes - haiku's
netgedicht
2.0 met 12 stemmen 165 de zonnestraaltjes
stoeien over het witte
winterse landschap
kristallen druppels
versmelten zilverend op
zwijgende twijgjes
onverpoosd zoeken
musjes naar kruimeltjes brood
met hun vleugelslag
sneeuwvlokken zwerven
dalen als wittigheid neer
in duizendgetal…
Als de avond valt.
hartenkreet
4.0 met 8 stemmen 716 Dan zwerven mijn
gedachten overal heen!
Maar als het
daglicht weer gaat schijnen,
gaan mijn weemoedige
gedachten verdwijnen.
Dan kan ik alles weer aan.
En wil met mijn leven
weer vrolijk verder gaan!…
er valt niets over te zeggen (voor Wim Brands)
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 71 hoe kon het dat de
zwaarte voelbaar was
de broze stilte in het
weifelende licht van
zoekend zwerven
het wenen langs verre
wegen hoe kon het
dat ik de nacht voelde
de nooit bereikte landing
altijd als ik naar jou
jouw Boeken keek?
er valt niets over te zeggen…
paraplu
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 150 zo dachten wij verbeelding
in het zwerven en het spreken
van raven
het hoofd dat alles voelt
door steenslag, tot
beneden
of op de vlucht
ik trof hem in een zwarte jas
zijn taal gelijk
dacht ik weer zo'n man
niet alles is hemelhoog
zo dacht hij regen
zonder woord…
Parijs 10 juli 2016
snelsonnet
3.0 met 7 stemmen 253 Al maanden her had ik een trip gepland
Om fijn te zwerven door la ville lumière
‘k Heb afgezegd uit angst voor veel misère
Nee niet door voetbal zelf: voor het moment
Dat fans direct na goals als gekken joepen
Zo miniaardbevingen op gaan roepen!…
Kerstzwerven
netgedicht
2.0 met 30 stemmen 4.566 Ik zoek de lente (2)
De ballen liggen weer in etalages te glanzen
zie mij bol gespiegeld in vele kleuren
hoor me de inwendige kou betreuren
voel de afkeer voor het gebrek aan nuancen
kerstliedjes klinken door de volle straten
gejaagd lijkt men de gladheid niet te merken
de drukte verschijnt opnieuw in de kerken
en ik glijd mezelf naar mijn…
ZWERVERSLIEFDE
gedicht
3.0 met 136 stemmen 63.099 Laten wij zacht zijn voor elkander, kind -
want, o de maatloze verlatenheden,
die over onze moegezworven leden
onder de sterren waaie' in de oude wind.
O, laten wij maar zacht zijn, en maar niet
het trotse hoge woord van liefde spreken,
want hoeveel harten moesten daarom breken
onder de wind in hulpeloos verdriet.
Wij zijn maar als de blaren…
brief aan mijn dochter
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 578 de liefde is een zwerver, kind
ga nooit met hem naar een bed
ga naar het water
naar een groene plek met een boom
zet je tent op
spreid je mat uit
steek het vuur aan
laat het branden
maar sta dan weer op
neem je bed op
en ga…
Het zwerfspoor voor…
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 652 Voetstappen kraken op ’t held’re laken van vers gevallen sneeuw
verbreken de stilte van de morgen die in kilte uit de nacht ontwaakt
met ’n kermende schreeuw
De man sjokt voort door niemand gestoord in zijn eenzaam bestaan
dat hij zelf doodbedaard onder zwerversleven schaart om in vrijheid
over aarde te gaan
Dan staat hij stil daar hij…
Rafels en gaten
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 74 ik was vandaag
op zoek naar stukjes
warmte en liefde in
een wereld die enkel
kou en kilte tochtte
nog hielden mooie
herinneringen en intense
belevenissen mij als
een comfortabele
jas op temperatuur
ik had die opgelapt
met gevonden stukjes
geluk waarvan ik de
waarde pas in tweede
instantie eindelijk zag
met passen en meten…
IMPROMPTUS NO.1, D.899
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 902 in eenzaamheid op pad
met mijn verzonnen metgezel
volg ik de loop van de rivier
en denk aan wat ik had
een poosje neem ik rust
en ik herinner mijn vaarwel
ik blijf voorlopig even hier
maar plots word ik gekust
ze zegt: "toen je daar zat,
teleurgestelde jonggezel,
zo met je ogen op een kier,
was het alsof je bad."…
Ijdele hoop
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 103 wie zijn wij
dat we lopen
huis en haard
verlaten om in
elders een nieuwe
start te maken
eigen licht en
lucht pardoes
vaarwel te zeggen
sleutels weg te leggen
dat wat je bindt
zomaar los te laten
hopen dat de stenen
die je vindt passend
zijn om thuis te komen
in het nieuwe te
gaan wonen op
onbekend terrein
ogen neergeslagen…
FIJNZINNIG ERVEN
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 30 In het oude Ierland
waaien vertellingen
van het volk rondom
hutten en weiden
steeds onthouden of vergeten
zweeft deze verhalengeest
naar Europa 's vasteland
verbergt zich bescheiden
in geschiedenis en sprookjes
bemint vooral
twee vrienden vol avontuur
Tom Poes en heer Bommel
dragen bij hun bezonnen
dan wel dol beleven
de…
BEDE
poëzie
2.0 met 9 stemmen 1.287 Helaas, helaas, moet ik U derven,
Zijt Gij een beeld, een hersenschim
En moet ik eenzaam verder zwerven?
Daalt nu de nacht weer allerwegen,
Is weer verduisterd gindse kim,
En dreigen alom mist en regen?…
Zwerfkat
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 161 Hij hakte zijn hart van steen
in een aantal delen, dat moest
wat meer, lucht, ruimte geven
maar dat lukte natuurlijk niet,
en zijn steen was droog en ver-
kruimelde in zoveel delen!
Altijd alleen en meestal ook
zo willen leven, het leven
met anderen viel zwaar en
tegen. Tot hij wist wat hij
wilde, een kluizenaar worden
die alleen…
ZWERVERSLEVEN
poëzie
3.0 met 7 stemmen 838 Wat norse wrevel legde in uw borst
die wondre drang om, met uw kinderbende,
jaar in jaar uit te zwerven zonder ende,
uw orgel draaiend voor de schrale korst;
Gij die u nooit aan werk of tucht gewende;
met onbezorgdheid uw bestaan omschorst,
en willig op uw sterke schouders torst
de jammerlast der dagen van ellende?…
OP GODS GENADE
poëzie
2.0 met 3 stemmen 739 Langs de wegen, vroeg en spade,
dolen wij, op Gods genade,
dorpen in en dorpen uit,
tot ons, oud en onverdroten,
eens de slagboom wordt gesloten
die ons rustloos zwerven stuit.…