Komt een duif van honderd pond, een olijfboom in zijn klauwen, bij mijn oren met zijn mond vol van koren zoete vrouwen, vol van kirrende verhalen hoe de oorlog is verdwenen en herhaalt ze honderd malen: alle malen zal ik wenen. Sinds ik mij zo onverwacht in een taxi had gestort dat ik in de nacht een gat naliet dat steeds groter wordt,…

De scheurkalender op z'n dunst. We ezelen de files in, de winkels uit met mondvoorraad voor tien. De oude kuddegeest drijft ons weer bij elkaar. Om samen van alles te nemen, te eten, kwinkslagen te kaatsen en oud zeer te soppen, onze hoofden dik gevoerd met roes. De koelkast zoemt van welbehagen. Aan alles komt een begin. Klokslag scheurt…

--je liep daar naast mij in je gouden jack. -- (21 november 1981) Ligt er ergens nog dat jack, van goud dat toen al was gaan slijten? Door barsten zag je mosgroen leer. Hoe anders liep ik naast je dan toen ik tussen andere soldaten marcheerde met mijn schietgeweer. Andere oudgedienden schreven toen in de lucht: Ga toch in Moskou…

Verwondering over de matte lichtval van deze ochtend, vol kersen en kleine regen. Aangekleed, gekamd, maar wat ik doen zal is mij nog niet gezegd. Dan zacht bewegen; muziek die neerdaalt uit een instrument waarop ik lang geleden heb gespeeld. De klank verstoort mijn evenwicht. Het is mij onbekend wat men hier speelt, de compositie lijkt verdeeld…

ik zou die avondlijke merel in mijn tuin op een tak in een gedicht willen zetten, maar waarom zou ik, hij zit per slot van rekening daar waar hij zitten moet: in een gedicht daarbuiten. --------------------------------- uit: Gedichten 1958-1978, 1978. Yardbird - o.a. erfvogel…

er moet een wereld van verloren dingen zijn waarin een handschoen, inderhaast vergeten, het aanlegt met een oude krant, een sjaal, een zakdoek of een kam. de handschoen mist de hand niet meer, de zakdoek hoeft geen jammernis, en zelfs de sjaal taalt niet naar warmte van kindermeiden en van moeders. - al wat verloren is, is samenhorig. maar…

Lieve critici, ik vrees dat ik geen doel of doelgerichte lijn in de loop der jaren lees van mijn duizenden gedichten. Ik blijf een ventje dat maar schrijft en nauwelijks wil weten of zijn bekladdering beklijft of gretig wordt vergeten. Eergisteren zei mijn dermatoloog: Ik zie een kleine zwarte plek en die vereist even een biopsie. Melanoma…

die ander uit de waagschaal van mijn evenwicht is dat mijn helft die hem tot woorden dicht…

Wie zal de vriend zijn van mijn vriendin, de baas voor mijn hond, het kind in mijn jeugd, de oude man bij mijn dood, wie zal dat zijn als ik het niet ben? Jij? Ach kom, jij bent niets dan twee ogen, die zien wat ze zien, jij bent niets dan het uitzicht: een zon schijnt, een appelboom bloeit, een stoel staat in het gras; vreugde, verdriet, weet…

Ik wil alleen maar zeggen dat ik het niet weet. Dat ik het allemaal niet zo duidelijk zag, zoals gebleken achteraf. Het tuinhek diende plotseling gesmeerd. De lege plekken op de muur bedekt en vlug vlug de geur van scheerzeep weg. De kalende die Homerus declameerde. De maïsvretende. De charmante die uit Frankrijk parfum meebracht. Hadden…

Daar lopen we. Waarheen? Een tweesprong laat zijn vork zien. We kijken achterom. Er is berusting die wil doden, nadat ze mijn gezicht heeft weggenomen. Alles verdwijnt. Zelfs de duisternis trekt op. ------------------------ uit: 'De gang', 1979.…

Ook met de handen stijf tegen de oren is soms het geluidloze gillen te horen dat in onze diepten weerkaatst routes en wegen in eigen beheer geen regels voor het binnenwerks verkeer dat zich langs eigen banen verplaatst geen brandstof meer over voor innerlijk vuur geen macht meer te veinzen over het stuur hardnekkige voet op het…

nu vrijt het rokje met het zand van hier tot aan de strandzoom trok de branding aan je sokken als dit al kietelt is het ruw en ongekamd (de uitgeklede, meest radicale versie van een buitenland) de einder stroomschok de einder stroomschok de stilte hardrock aan gene zijde de zelfkant je bleef het herhalen: ongeneeslijk (dit ook) en more de…

Ik zie jou zo Ik zie jou zo zo moet jij zijn Jij moet zo zijn als ik jou zie Zo zie ik jou als jij moet zijn Zo moet jij zijn: dat ik jou zie ----------------- uit: 'Iets', 2007.…

Soms richt ik mijn ontgoochelingen af als logge, dolle honden. In hoge maïsvelden liefst, zoveel geritsel dat je desillusies er wel uit je hoofd lijken te lopen, voor je uit. Ik roep ze op in al hun pijnlijke details (Breng terug! Rechtop!) en laat ze daarna Los! Af! Liggen!, waarna ik me uitstrek tussen stengels, afgebroken kolven, me…

Ik ben Charlottes papegaai en zit hier in gouache gekooid voor iedereen die mij al jaren kent van de fietsenmakerij achter haar atelier. Ik heb een naam, die doet er nu niet toe, ik buig mij voor mijn kooi en denk aan wat ik heb gehoord, de pech van lekke band of remdefect, wat mensen overkomt. Mijn baas doet 's nachts de doek om mij wat…

Geen honderdste seconde krediet hebben ze ons gegeven nadat we toch de waarheid in transparante regels hadden weergegeven als een plastic kinderspeeltje van plusminus 12 cent dat door de veelkantigheid en equilibrium permanent tot in de eeuwigheid wordt aangedreven, maar toch aan elke honderdste seconde z'n momentum toekent Vooral die 12 cent…

Als ik maar licht genoeg ben, mag ik over je lopen, mag ik, mijn bloesje open, over je zitten gaan, als ik maar licht genoeg ben, niet te zwaar. Ik zal een droomelixer voor je kopen, ik zal mijn haren dragen op z'n Frans; Japanse zijde doe ik aan, mijn handen laat ik ijle dansen dansen. Men pen zal ik Oostindisch dopen, ik zal…

ik struikel over dichters op het strand ze zijn in drommen naar de zee gekomen hun adoratie doet het water stomen de blik naar boven, pen reeds in de hand ze schrijven over sporen in het zand die weer verdwijnen bij het overstromen ik hoor ze over wolkenluchten bomen hun Lourdes is de zilte waterkant dan wordt het Nereus eindelijk…

Zou je de Haagse Hofvijver overeind zetten rechtstandig als een majestueuze wand van water om het licht de diepte te laten doorstralen om de stad een doorzichtige spiegel te bieden een oudgouden glans zou over de huizen strijken en iemand roept als eerste 'kijk' en wijst toeterend komt het hele verkeer tot stilstand abrupt worden alle vergaderingen…