In Newtons boomgaard
gedicht
4.0 met 3 stemmen 2.836 Ik wacht tot de appel niet ver
van de boom valt of de zwaarte
ontstijgt. De appel is rood
en hardstelig; hij hecht aan
zijn tak, zwelt welbehaaglijk.
Ik heb tijd zat. De appel
weet niet dat de zwaarte
kracht, wet is, dat de tak
zijn dracht moe wordt.
Het is herfst: appeltijd.
De appel doet of ik ver
van de boom of lucht ben
voor hem…
Toestemming
gedicht
4.0 met 7 stemmen 6.842 Je mag ieder gedicht
van mij graag zingen
maar niet altijd
met een gezicht
of begeleid
met hoe heten die dingen,
lieve vreemdeling.
Ikzelf, ik fluisterde
mijn woorden pas
als de schemering
de tekst verduisterde
en ik zeker was
dat niemand luisterde,
maar als je echt moet
in het publiek
is een beetje muziek
en de hele rest
mij ook goed…
gespleten stad
gedicht
3.0 met 96 stemmen 13.401 je denkt aan krijtstreep met een aktetas
aan paraplu en 't elegant flaneren
van bonte dames naast correcte heren
bevroren glimlach boven grijze jas
je denkt aan sportschool en het klatergoud
aan tatoeages, bier en zonnebanken
die passen bij de goddeloze klanken
van dialect dat primitief wordt uitgekauwd
onzichtbaar blijft de oude muur in…
Liederen voor nieuw leven 2
gedicht
2.0 met 130 stemmen 17.739 de omvang van haar schedeltje stelt ons voor
een raadsel. onder haartjes, een voor een
vouwen zich blaadjes toe tot been zodat haar
gezichtje als een lampenkap vol licht
de binnenkant weergeeft - anders zien
we de niet roze lettergrepen van haar handjes
of het ritselen van een glimlach wanneer die
opkruipt naar de pasgeboren oogjes
en ze…
Met wortel en tak
gedicht
3.0 met 13 stemmen 7.425 Twee handen woelen
in vochtige bosgrond
Een stem. 'Tien dagen geleden - hier -
veertig of vijftig.'
Binnen de jaarringen
is dit moment nog geen
tiende millimeter dik.
't Graven stokt
het licht druipt
langs de stammen.
Twee handen
de polsen gebonden
steken zwart biddend
uit de aarde omhoog.
--------------------------…
Ik wil alleen maar weten
gedicht
3.0 met 66 stemmen 16.358 Ik
wil alleen
maar weten
wie
ik ben.
Een
andere reden
om te schrijven
heb
ik niet.
Maar
wie ik ben
gaat niemand
wat aan.
---------------------------------------------
uit: Nagelaten Gedichten (1975)…
Klondike
gedicht
3.0 met 11 stemmen 1.893 zo blijft men trouw
omdat men wel niets beters weet
dat men zou kunnen doen of redden kon
van wat men niet vergeet.
men denkt wat na
men denkt wat over
men keert eens terug
naar 't welbekende lover
te welbekend, te laat reeds in de zomer.
het beste lijkt maar de balans
eens op te maken
en dan een soort van trouw
een soort van residu
van…
Terwijl je loopt
gedicht
2.0 met 42 stemmen 1.512 Komt er in de natuur een rechte lijn voor
denk je;
de horizon is er een
en de zgn. pijpestelen als het giet,
spiegelbeelden in een waterplas,
de lijn die ze van de wereld scheidt - alleen
met je oog half
in het water zie je dat precies;
evenwicht is ook zoiets, een vrouw
als ze, de handen gevouwen
om haar knie, met je praat, het tere
streepje…
Zo lag ik wel
gedicht
3.0 met 5 stemmen 2.602 (Zo lag ik wel
en lig ik nog: liefde
vernieuwt en verdiept zich.
Steeds meer huiden wierp ik af -
nu eindelijk in mijn eigen
laatste vel,
ben ik kwetsbaarder dan ooit)
-------------------------
uit: 'Dichter', 1995.…
Drinken
gedicht
4.0 met 5 stemmen 4.045 Alleen water kan
de fles ontdekken omdat
het stroomt (als het kan)
alle kanten op en dat
belet door dorst van mensen
en allerhand obstakels
zoekt en scharrelt tot in
wat de dronken classicus
een fles noemt (denkend aan statie-
geld en hoe dat later te beleggen).
Drinken is de vorm
van de fles (wat ieder mens
als baby weet…
De rechte weg
gedicht
4.0 met 2 stemmen 2.274 Je stelt je op een weg in als een liniaal,
maar rijdend door het landschap van Noord-Frankrijk
geven de kaarten alle van bedrog blijk:
wij ronden bocht na bocht - maar verticaal,
waardoor wat ons omringt te kantelen lijkt
als wij de hoeken omslaan naar beneden.
De heuvels openbaren zich allengs als treden.
Een trap die om en om naar aarde en…
foto's
gedicht
4.0 met 94 stemmen 30.900 als door herinnering gedreven
opende ik haar deur
zocht, al was het maar heel even
naar haar vertrouwde geur
als door herinnering getrokken
liep ik naar het ledikant
schoenen uit en op mijn sokken
kroop ik zachtjes naar haar kant
als door herinnering gekust
heb ik mijzelf laten gaan en
zocht ik naar een plek van rust
maar vond kringen…
WATERVAL 1961 M.C. Escher
gedicht
3.0 met 10 stemmen 5.169 Water stroomt hier niet en wel.
Gerimpeld klimt het opwaarts,
versplinterd stort het neer terwijl
de loop de zwaartekracht vernachelt,
het rad de roerloosheid verdraait.
Spiegelen en glanzen doet het
niet. Geen golf verdwijnt, geen
drup verdampt. Ondanks verval
verglijdt geen fractie tijd. Intussen
blijft het klotsen, kabbelen en ruisen…
Changement de décor
gedicht
4.0 met 52 stemmen 15.747 Zodra de dag als een dreigbrief
in mijn kamer wordt geschoven
worden de rode zegels van de droom
door snelle messen zonlicht losgebroken
huizen slaan traag hun bittere ogen op
en sterren vallen doodsbleek uit hun banen
terwijl de zwijgende schildwachten
nachtdroom en dagdroom haastig
elkaar hun plaatsen afstaan
legt het vuurpeloton van…
Dans
gedicht
2.0 met 408 stemmen 87.932 Ik omvat met bei mijn armen de tere ronding
van haar schouders en hals, en zijzelve
doet mij haar zachtglooiende dansende benen omhelzen
zo schrijden wij tezamen in ritmische wiegeling
Ik zie omhooggeheven haar lief gezicht
en dit hevig bijeenzijn drijft mij dicht
en dichter tot haar - en wij dansen mond aan mond
en hart aan hart en zacht gezicht…
De Koning
gedicht
4.0 met 6 stemmen 4.339 Als een schoft om een praatje verlegen zit
Vindt hij altijd wel op straat
Een schoft die om een praatje verlegen zit
Met wie hij dan praat
Maar koning, met wie praat jij in zo'n geval
Je zoekt je dood, je blijft alleen, ik zie het al
Want een koning heeft alleen maar minderen
En z'n kinderen en z'n vrouw
Zelfs als een hond wil…
Standvast
gedicht
4.0 met 2 stemmen 15.967 wij leggen aan, trekken landinwaarts
laten herinneringen voor anker gaan
die horen bij een periode, bij een plaats
vandaag is zo'n opgediende dag
waarop je anders dan anders eens echt ouder wordt
geen drama, ten hoogste de gewoonte
dat vroeger stil verder van je vaart
wat was heeft zich genesteld
genoeglijk met iets van weemoed wellicht…
Anders
gedicht
3.0 met 71 stemmen 16.237 Er hangt de laatste tijd
langer een waas over de landen
steeds vroeger
worden bossen blauw
de laatste takken breek je
minder graag
en minder gauw
dat wat de handen doen
smaakt bitterzoet
in de verleden tijd
vervoegen zich de dromen
de laatste bloesem
heeft de kleur van tederheid
en in je lijf stolt het verlangen
tot vruchtbegin…
vaar op de stroom
gedicht
3.0 met 8 stemmen 8.541 vaar op de stroom van de vergankelijkheid
heb geen verwachting heb geen vrees
nadert het einde laat het komen
zorgen worden overbodig
------------------------------------------
uit: 'Sporten van de ladder', 1974.…
3
gedicht
2.0 met 172 stemmen 54.614 in bed deed ik mijn best niet
aan je te denken
vermenigvuldigde ik getallen
van vijf cijfers met elkaar tot ik er
opgewonden van werd
ook poolzeeën, het mesozoïcum,
de watersnood van 1953, het centraal
station van amsterdam om vier uur
's morgens, de dagzaal van vrouwen-2
te duin-en-bosch, harry mulisch geheel
ontkleed met alleen zijn sokken…