Op een dog
gedicht
3.0 met 23 stemmen 8.915 In Schotland heeft een Deense dog
een spookkasteeltje aan een Loch.
De kamers zijn versierd met knoken
en bordjes: Bedroom, English spoken.
En 's nachts verschijnt daar een fantoom
dat uitroept: Droggen zijn bedroom!…
Atlas
gedicht
2.0 met 8 stemmen 3.410 Bestaan vangt aan met woorden ademhalen
opdat wat om ons heen is wordt verstaan.
Wat is en schijnt laat zich pas gadeslaan
als chaos wordt ontbonden door vertalen.
Uit nevels breken zich begrippen baan.
Maar lichten doen, al naar ze feller stralen,
wat hen omringt verdichten. Wij verdwalen
dus toch; wat taal omhult doet hij de dampen aan.…
Wij waren geheim
gedicht
3.0 met 4 stemmen 2.390 Onvindbaar waren we die lange dag:
we waren de paadjes achterlangs en binnendoor,
brandnetels en berkenstammen, de ondoorzichtige
oude kas achter in de tuin van een van ons,
hutten in de bomen, in de bosjes waren we,
verstopt onder bruggetjes en laaghangende
takken van treurwilgen bij de gracht. We wisten alles
van stekelbaars en salamander…
Weer is het nacht
gedicht
2.0 met 99 stemmen 47.970 Weer is het nacht, verzonken klokken luiden,
een gore wolk hangt om de scherpe maan.
Het kerkhof droomt, waar oleanders staan,
en zerken om de graven aan te duiden.
De spanning stijgt. De wijzerplaten slaan.
De klokken durven niet meer goed te luiden.
Er stroomt een grote luwte door het Zuiden,
het is het uur dat graven open gaan.
De deksels…
nooit gesproken woorden
gedicht
3.0 met 65 stemmen 12.359 nooit gesproken woorden
op het puntje van mijn tong
die aan jou toebehoren
die ik telkens verdrong
woorden als glas zo breekbaar
gebroken in mijn mond
voor eeuwig onuitspreekbaar
omdat ik de moed niet vond…
Ze kussen elkaar
gedicht
4.0 met 1198 stemmen 46.614 Ze kussen elkaar
Jongens op het groene gras
Wat een mooi doelpunt!…
Misverstand
gedicht
3.0 met 29 stemmen 6.587 ze is de weg niet kwijtgeraakt
ze heeft zich niet vergist
ik zal het steeds herhalen
zij wou zichzelf verdwalen
omdat ze hier de weg niet wist
ik zou haar kunnen vinden
als ik dat werkelijk wou
als ik maar niet zo bang was
dat ik zelf verdwalen zou.
--------------------------
uit: Chrysallis, 1978.…
Zomaar wat woorden
gedicht
4.0 met 5 stemmen 4.508 Zomaar wat woorden bij een open vuur.
Ze haken niet naar eeuwigheid noch malen
Ze om iets hoogs en schimmigs als cultuur.
Men doodt de tijd met oeroude verhalen.
Niet kunst schept vorm, de vormen scheppen kunst.
Men luistert hoffelijk hoe zich uit wind,
Gebaar en ritme -woorden zijn een gunst-
Opnieuw het al zo vaak gehoorde ontspint.
Niets…
Weggaan
gedicht
2.0 met 54 stemmen 11.780 Als een auto die lang in de regen gestaan heeft
optrekt en wegrijdt, blijft waar hij stond achter
een plek die zich van de rest van de straat
onderscheidt, even nog, tot hij ook nat is
en niet afzonderlijk meer bestaat.
Dat is wat blijft als je weggaat.
---------------------------------------
uit: Voor de goede orde (1988)…
Inblazing
gedicht
3.0 met 46 stemmen 23.448 Als iemand die van je houdt niet van je houdt
maar je wel op wil eten terwijl je geen appel bent
noch de wortel uit drie, dan mag nee niet
en kan je niet
een raadsel dat je rok na rok
afpelt als een ui, treurwerksgewijs
tot alle generaties op zijn
en een stem klinkt
die op oudtestamentische toon beveelt
zit niet zo te kutviolen.
--------…
Merel
gedicht
3.0 met 6 stemmen 2.895 op een dag zo licht en zo hoog
aan de hemel dat je denkt, er is
geen reden om binnen te blijven
en te gaan twijfelen, tekent
met een droge tik van de tijd
een ster in het venster de
helderst denkbare nacht
en een merel in het gras
een vogel voor de kat
plots zit er een barst in ons
geheugenverlies, het huis waarin
wij verloren gewoond waren…
Ruzie voorbij
gedicht
3.0 met 11 stemmen 3.851 Ik pluk de sterren uit de hemel
en graaf de maan op uit het zand.
Kijk alle schaduwen verdwijnen
ze lopen weg, ik zing en dans.
Ik haal het zonlicht naar beneden
en stop het in mijn schoudertas.
Nu loop ik zingend door de dagen:
het is zoals het vroeger was.
----------------------------------------------
uit: 'Zoals de wind om het…
De drie mogelijkheden van het menselijk denken
gedicht
2.0 met 37 stemmen 18.542 Op de fiets gaat alles wel langzaam
maar toch nog behoorlijk hard.
Wie heel goed luistert aan een stilstaand
horloge hoort een zacht tikken.
Waar blijft de tijd? Om daar over na
te denken hebben wij het zwerk.
---------------------------------------------
uit: Alles op de fiets (1979)…
Götterdämmerung
gedicht
3.0 met 5 stemmen 2.742 dit is een offer aan de god gijs
die zich verstopte in de centrale verwarming in de keuken
rondslingert over de kranen bij het bad
wij zijn overtuigd van unalienable rights
van goden zich her en der door dreven te bewegen
zich te nestelen in de kasten
of zich te vermenigvuldigen in de engte achter de haard
en daarom
brengen wij eerbiedig…
Het belbusje
gedicht
4.0 met 53 stemmen 24.653 Door buurtschappen en straten
Waarvan zelfs god niet weet dat ze bestaan,
Rijdt nu al maanden lang
Het belbusje van hot naar haar.
Het komt allicht niet in de hemel
Maar wel op aarde en op alle plaatsen
Zoals dat in de catechismus stond,
Want het verdwijnt en het verschijnt
Volgens geheime wetten
Waarvan de logica aan mij,
Gewone sterveling…
Vogels voeren
gedicht
2.0 met 41 stemmen 19.469 Toen Oma bijna doodging
werd ze vogelklein en vederlicht.
Eten kon ze niet meer zien:
ze lachte blij met verre ogen
en haar grote kunstgebit.
Regeltantes schikten alles.
Kraaien krasten in ons hoofd
en de dood werd weggegeten
met kalkoen. Het was
december, tenslotte.
------------------------------------
uit: 'Postkantoor'.…
Rob schouten viert zijn middelbare leeftijd
gedicht
2.0 met 3 stemmen 9.900 Ik was het middelpunt en kwam uitstekend over.
Vrienden roemden mijn geslaagde hoofd-hart combinatie,
vrouwen begrepen aan de onhandige wijze waarop ik
hun bloemen in een vaas deed dat ik hun man was,
er was meeslepende muziek en gespreksstof.
Toen slopen onverwachts mijn ouders langzaam binnen.
Onwennig zagen zij die onbekende mensen
van tegenwoordig…
Sneeuwend
gedicht
2.0 met 289 stemmen 70.809 Sneeuwend tussen de lippen
Van de aarde, draag ik
Haar lichaam in mijn lichaam.
En nergens woont de mens:
De ontaarde stilte
Die genadig spreekt.
En nergens draag ik onze liefde
- Tussen groeiend puin -
Onsterfelijk als de dood.
----------------------------------------
Uit: 'Winterrunen', 1967.…
Lijden
gedicht
2.0 met 6 stemmen 12.420 Het goede nieuws:
de lijdenskelk heeft geen bodem.
Het drinkgelag,
dat weliswaar zijn zin verloren heeft,
kan doorgaan tot de kleinste uren.
Geef de kelk door, de glanzende,
die met het bruisende vocht!
We delen alles, dat hebben we elkaar beloofd.
Geen ochtend volgt die doet betreuren,
dit duurt eindeloos, een feest zoals geen ander.…
Maart
gedicht
3.0 met 46 stemmen 20.423 Dit is een duivelskind, deze maand Maart.
Men kan dit in een stormnacht goed bemerken:
Hij buitelt door de schoorsteen op de haard
En blaast de torenhanen van de kerken!
Nochtans, al wat hij roert is slechts zijn staart,
Waarmee hij wind maakt als met vogelvlerken,
En van zijn hoef is enkel 't boerenpaard
De drager, dat de akker gaat bewerken…