Gedichten over overlijden

Hier vind je gedichten rond het thema overlijden en rouwverwerking. Een verzameling inzendingen die stil staan bij verlies, herinnering en het proces van afscheid nemen. Elk gedicht biedt een eigen perspectief op rouw, variërend van troost en acceptatie tot melancholie en reflectie. Deze gedichten nodigen uit om na te denken over de vergankelijkheid van het leven en bieden herkenning en steun aan iedereen die met verlies te maken heeft.

Laatst toegevoegde gedicht (nr. 152):

Kindergraf

Hier ligt het grafje met de zoden glad.
Het is het sluitstuk na een kort ontwaken:
een meter aarde om gelijk te maken,
wat voor een ogenblik verheffing had

tegen een moederarm, niet meer dan dat.
En beide armen langs het lichaam slaken
en denken, denken: waar moet ik geraken
met kinderstoel, commode, wieg en bad?

Ruimteverlies in rekening gebracht
voor doodskist, lijkkoets en gemeentegrond.
Mijn hart krimpt samen als ik overweeg

hoe alles om mij heen voldoening kreeg.
Ik loop met een paar volle borsten rond,
die men nu langzaam leeg te kolven tracht.

---------------------------------------
uit: 'Hoonte' (1949)