152 resultaten.
En wat dan?
gedicht
2.5 met 114 stemmen 
29.914 Op een dag zal ik weg zijn en
wat dan? Verdwenen zonder een
teken te geven of te nemen en
het puin dat ik achterlaat is
niet langer lachwekkend.
Want wie als ik nooit heeft
gebouwen laat niets achter dan
verwachting en verwarring en
wat dan?
Wellicht in uw herinnering zal ik
stollen verstijven, niet lang meer
blijven maar verbleken…
Liefdesgedicht
gedicht
3.4 met 61 stemmen 42.069 Ik weet dat je mooi
dood zal gaan.
Met een glimlach
om je lippen b.v.
of met een bloem in je hand.
En in de volgende dagen
zal het stof wat dikker liggen
op de vensterbank.
Het zal heel mooi weer zijn.
Mooi en hard blauw.
Ik zal rondlopen
met vreemde gedachten
en het hoofd
nog dieper tussen de schouders.
Dan komt er een troostend woord…
Van Lieverleed
gedicht
2.7 met 96 stemmen 41.643 Al wat voorbij is
en nooit voorbij
niet meer van mij is
voorgoed voor mij
van lieverlede
zal het weer komen
een schijn van vrede
over de bomen
van lieverlei
als het weer mei is
maar niet voor mij.
------------------------------------------
uit: 'De weg van de wind', 2001…
Regels voor een rouwkaart
gedicht
3.2 met 28 stemmen 6.096 Nu dra je lichaam zal verzanden
gezien het leven zich verplaatst
tel ik de korrels op de stranden
opdat mijn ziel in jou weerkaatst
en mocht ik ooit naar je verlangen
omdat het goed was tussen ons
zal ik je foto 's nachts verhangen
die bij het Boeddhabeeld van brons.…
Dertig seconden voor je hart stilviel
gedicht
3.2 met 119 stemmen 45.521 Dertig seconden voor je hart stilviel
Sprak je, dacht je, en waar sterf je nu,
Waar zwerft
Het onomschrijfbare dat je nu bent?
Welke agonie leeft nu stom
In je dode tong en lip?
Je wil ons horen,
Je wil ons zien.
Ik neem je bijna koude hand.
Als je me voelt, ben ik ijs
Tegen het ijs van je eenzaamheid.
------------------------------…
Couveuse
gedicht
2.5 met 103 stemmen 47.276 Kijk hoe stil ze worden bij de luier
die het kleine carcas omvat, zoals de
scherf van een eierschaal het beetje
leven dat de avond niet zal halen.
De telefoon eruit, gordijnen dicht,
zo groot en zo onwerkelijk hun huis
vandaag. Kijk hoe stil ze zijn nu,
niet ontwaken uit hun boze droom.
Erheen, steeds maar weer erheen;
in kijken schuilt…
Finale
gedicht
3.7 met 16 stemmen 6.670 Er rest mij soms maar deze éne behoefte,
te rusten,
en met een bloem tussen mijn tenen
en een ring van zonlicht op een knie
niets te zijn.…
Aarde
gedicht
2.3 met 102 stemmen 24.453 Zoals ze leefden zo liggen ze hier
ook begraven, dicht op elkaar, bijna
hand in hand.
Spandiensten verleent men elkaar
tot op de rand van de dood.
Blinde paarden draven erheen,
met koetsen maar zonder koetsiers.
Het is het geheim van de hemel.
Zo hoog komen de mussen niet,
waar de zwaluwen buitelen, tuimelen
door de geweldige ruimte.…
vaar op de stroom
gedicht
4.5 met 2 stemmen 9.713 vaar op de stroom van de vergankelijkheid
heb geen verwachting heb geen vrees
nadert het einde laat het komen
zorgen worden overbodig
------------------------------------------
uit: 'Sporten van de ladder', 1974.…
Weer is het nacht
gedicht
2.8 met 99 stemmen 48.851 Weer is het nacht, verzonken klokken luiden,
een gore wolk hangt om de scherpe maan.
Het kerkhof droomt, waar oleanders staan,
en zerken om de graven aan te duiden.
De spanning stijgt. De wijzerplaten slaan.
De klokken durven niet meer goed te luiden.
Er stroomt een grote luwte door het Zuiden,
het is het uur dat graven open gaan.
De deksels…
Vrijetijdsvers
gedicht
4.2 met 5 stemmen 1.241 't Is deze week weer kermis in mijn stad
Ach, ongeacht welk nieuws ons overrompelt
Vergeef mij dat dit feest mij onderdompelt
En dat ik heel wat headlines niet omvat
Laat mij nog even op de kermis dolen
Straks wacht mij weer de échte mallemolen…
In de oudste lagen van mijn ziel
gedicht
3.4 met 73 stemmen 27.317 In de oudste lagen van mijn ziel,
waar hij van stenen is gemaakt,
bloeit als een gaaf, ontkleurd fossiel,
de stenen bloem van uw gelaat.
Ik kan mij niet van u bevrijden,
er bloeit niets in mijn steen dan gij.
De oude weelden zijn voorbij
Maar niets kan mij meer van u scheiden.…
Verjaardag
gedicht
4.4 met 11 stemmen 13.351 Je bent jarig vandaag en je bent het
niet meer. Hoe vieren we dat, hoort
bij een verjaardag die is verjaard
bijvoorbeeld nog taart; je bent toch
nog altijd geboren, geworden. Maar
met wie vieren we dat voortaan en
waar halen we blijde gezichten vandaan.
Bloemen krijg je natuurlijk, we schikken ze
voor je in vazen terwijl we over je
praten…
Oma
gedicht
4.3 met 79 stemmen 21.333 zware koffer met kadootjes
soms een rare, grote hoed.
winkelen, veel nieuwe kleren,
samen kaarten om een cent.
waarom bleef je maar zo kort..?…
Credo
gedicht
4.1 met 62 stemmen 44.691 Niets te verwachten, niets te hopen:
er rest mij niets dan duisternis en Dood.
Ik zie het, maar ik wankel niet: wie Gij ook zijt,
U heb ik lief, met heel mijn hart, met al mijn Bloed.…
Nadagen
gedicht
3.3 met 26 stemmen 46.299 Langzamerhand ken ik veel
te veel doden
vervagend vervallen
aan vroeger zij hebben
meer tijd dan wij
veinzend geen verleden
ontledigd te hebben
geen ruimte
aan ons ontstolen
te hebben
geen boodschap
aan ons.
------------------------------
uit: 'Kaalslag', 1999.…
Het doodsbed
gedicht
2.7 met 152 stemmen 50.430 Kantelend licht. De avond is een kaars
die over haar gezicht een eiland legt.
Landschappen varen voorbij en zij is het
laken waarop nu alles wordt gezegd.
December. Bloemen klampen ramen aan,
broodkruim lijnt de perken af, verstikt
hun zucht. Het huis stokt in de kelen staan
de klinkers amper overeind. En ik vlucht
naar haar hals waarop…
Dood
gedicht
3.8 met 507 stemmen 101.516 Dood. Heb geen angst. Talm niet
voor mijn deur. Kom binnen.
Lees mijn boeken. In negen van de tien
kom je voor. Je bent geen onbekende.
Hou mij niet voor de gek met kwalen
waarvan niemand de namen durft te noemen.
Leg mij niet in een bed tussen kwijlende
kinderen die van ouderdom niet weten wat ze zeggen.
Klop mij geen geld uit de zak
voor…
Dikke Dinges R.I.P.
gedicht
4.6 met 5 stemmen 8.533 Dikke Dinges was verscheiden,
in zijn Heer en litjemaux,
de professor kwam en zeide:
`Hum, Hum, Hum, ...' en liet het zo.
Doodkist werd besteld, gemeten,
afgebiesd met plint en lat.
die, met zillever besmeten,
krap, fataal en poenig zat.
Zeven bidders wiegewankten
in d'r grafgezanten vlijt
met de kostbaar ingeplankte
vieze dikke dooiigheid…
De uiterste seconde
gedicht
3.8 met 61 stemmen 46.766 Voor Ans
Doodgaan is de kunst om levende beelden
met evenveel gelatenheid te dulden
als toen zij nog hun rol in ‘t leven speelden,
ons soms verveelden, en nochtans vervulden.
Hier stond ons huis; hier liep zij met de honden;
hier maakte zij de bruine halsband los;
hier hebben wij de stinkzwammen gevonden,
op een beschutte plek in ‘t sparrenbos…
Bezig met laden