Het overblijfsel
Het overblijfsel
van mijn hart
is de ruis in zijn duplicaat.
Zijn er radiogolven
in de ruimte
van een radio
die opgehouden is te bestaan?
Er zwerven herinneringen rond
zonder kop of staart
woorden losgeweekt van hun tekstballon
buiten het hoofd waarin ze opkwamen
en in de duinen
wordt duizendguldenkruid vertrapt
door zwaargelaarsde spoorzoekers.
Ze lachen besmuikt
om een afluistercentrale uit de vorige eeuw.
Door hun verrekijkers
bewonderen ze de zee
terwijl in hun magen
het spoelvlees van gisteren verteert.
Inzender: jvd, 23 april 2006
Geplaatst in de categorie: tijd