inloggen

Gedichten

gedicht (nr. 1.115):

De pechvogel

mijn moedertje is nooit meer slapeloos - dag
ik strand hier op uw graf, nog immer bergaf
het marmer strelen, voel de laatste herfstzon

wat ge niet meer ziet, ben ik aan 't stockeren
wat ik nu doe, ik laad wat wrakhout op mijn
kar want ik ga een wrakhoutscheepje maken
vol kwaliteitsmomenten, plus maar ook min
de baren moe en zinkt maar vaart naar u toe

de bloesempicknick valt opnieuw in 't water
kijk nog eens door het keukenraam, de hemel
voor de gekwelde dwangbuisduivel u roept
schat, neushaar veel te lang, kom en knip het af

ay Garbo met de kromme werkhandjes, doe
uw wenkbrauwloze pantomime - stepdans
het einde van de plaat voorbij, mijn ster - ja
de Willy naast u krijgt bezoek, ik moet gaan
geen zorgen maken, 't is een Elsschotviering
nee, geen verkleedpartij - mijn rammelkistje

stijg op, vlieg mee

-------------------------------------------------
Dit gedicht zal verschijnen in de eerste aflevering van de jaargang 2007 van het literaire tijdschrift DW B

Schrijver: Peter Holvoet-Hanssen
Inzender: ba, 8 maart 2007


Geplaatst in de categorie: emoties

3.0 met 18 stemmen aantal keer bekeken 9.597

Er zijn 2 reacties op deze inzending:

Naam:
jos
Datum:
8 maart 2007
Dit vind ik echt heel knap. Zo veel schijnbaar terloops noemen, voel vaak bij het volgende beeld pas hoe diep het raakt.
Naam:
Rina van Dijk
Datum:
8 maart 2007
Adembenemend!

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)