inloggen

Gedichten

gedicht (nr. 3.697):

Reminiscentie

Zoals zo dikwijls aan haar denkend,
sluit ik het boek, waarin ik las;
en ogenschijnlijk aandacht schenkend
aan blauwig bloeiend juligras
wil ik 't geheim - haar goedheid - weten.

Ik vind de woorden, die ik zoek
in een klein, oud, bijna vergeten
versleten catechismusboek.

Grijsheid, waarin we soms ontwaken,
modder en mist, en brand en as,
niets kon haar warm vertrouwen raken...
'Haar latend, zuiver, lijk zij was.'

--------------------------------------
uit: 'Het geheim dat ik draag', 1998.

Schrijver: Frieda Verheeke
Inzender: cp, 30 november 2018


Geplaatst in de categorie: vrouwen

2.0 met 24 stemmen aantal keer bekeken 21.074

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)