inloggen

Gedichten

gedicht (nr. 4.064):

Leugens in bessentijd

Welke constructie is steviger, heeft langer
standgehouden. En hoe meer er wonen, hoe
minder je wegkomt. Waarheen. Het verlangen
is een zomerhuis zonder kookplaats en zonder
geschiedenis. Hier ben ik omdat ik hier ben.

Vannacht was ik wakker, het waaide, regen
striemde de kastanje terwijl het al licht werd,
de nacht had geen rust gebracht. Ik wist
wel hoe dat zat, ging slapen en ontwaakte
in een stille morgen wit van verdriet.

Men kan niet blijven zeuren. De pruimen
ploffen rottend van de bomen, in de koude
tuin worden de kleuren snel ouder. Alles er-
varen zonder verdoving, pannen klaarzetten en
suiker, archieven beheren, scherven bewaren.

-------------------------------
uit: Gedichten 1991-2000.

Schrijver: Anna Enquist
Inzender: chrvdt, 13 februari 2020


Geplaatst in de categorie: overlijden

2.0 met 64 stemmen aantal keer bekeken 33.175

Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
J.Bakx
Datum:
23 juni 2020
Ingehouden verdriet en het besef dat je, ondanks diep gemis, verder moet. De regels ontroeren me.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)