inloggen

Gedichten

gedicht (nr. 4.040):

Wilg

De zon is opgekomen.
De wilg, nog zonder blad,
wordt in het licht gevat
en laat zijn takken stromen.

Traag breekt de middag aan.
Heeft iemand zoveel uren
met naar een wilg te turen
ooit vruchteloos verdaan?

De lucht trekt rose dicht.
Niets valt nog te verlangen
dan dat de wilg zal vangen
de laatste schilfers licht.

--------------------------------------
uit: 'Tussenspel op mondharp', 1987.

Schrijver: Fred Portegies Zwart
Inzender: mdo, 24 februari 2020


Geplaatst in de categorie: natuur

3.0 met 61 stemmen aantal keer bekeken 10.152

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)