inloggen

Gedichten

gedicht (nr. 1.501):

Hoe alles verder zou moeten

Je moet je leven leeg leven.
Tenslotte moeten lege flessen niet meer op het strand gevonden worden,
maar in de glasbak worden gedaan.
Als er schot in de zaak komt
- wat je kunt voelen zonder iets te voelen, net als het naderen van de herfst -
wordt alles prettig overzichtelijk.
Geen bergen. Heuvels.
Niet winnen, niet verliezen.
Niet vriezen, niet dooien.
Bedaard glooien. Gloeien
vermijden. Vrouwelijke heuvels,
appels en ballen rimpelig laten worden in de herfstzon.
Niet aankomen,
je alleen nog een beetje laten aaien door het bestaan.
Mijn dochter heeft Assepoester op fido gezien.
Nu wil ze met me trouwen als ik groot ben.

-----------------------------------------
Uit: 'Alle kinderen zijn van glas', 2000.

Schrijver: Wouter Godijn
Inzender: mw, 11 januari 2010


Geplaatst in de categorie: filosofie

3.0 met 26 stemmen aantal keer bekeken 9.839

Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
Maurits ten Wodle
Datum:
29 januari 2010
Email:
mouwritsgmail.com
Tot tranen geroerd door dit schitterende gedicht.
Dank

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)