inloggen

Gedichten

1906 - 1991

gedicht (nr. 3.872):

Gebonden

Laat het niet uit zijn, God, na dezen dood
In leven en ellende om noodzakelijk brood.
Want waartoe gaaft gij dan uw bosschen, heiden,
Uw luchten, wateren en ruime weiden
Den mensch als lokaas van zijn plichten weg?
Het is het woord van velen dat ik zeg.
Er zijn er meer die snakken naar ontkomen,
Wier hart uw zeeën meedraagt in hun droomen.
Maar gij geeft traag getob en kleinen strijd
En waait er over met een wind van eeuwigheid.

... Landinwaarts ...

Schrijver: Clara Eggink
Inzender: MGMD, 4 augustus 2019


Geplaatst in de categorie: religie

3.0 met 6 stemmen aantal keer bekeken 5.179

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)