inloggen

Gedichten

gedicht (nr. 2.471):

volwassenen

volwassenen heb je altijd als volwassenen willen zien
maar omdat ze zich met grote ogen
als kinderen bleven houden
en uit de schaal van je geduld moeheid brak,
dreef je af naar een plek waar het nog ouderwets
kan vriezen als ook de radio

uitstaat.

waar je 's nachts met wat geluk de
wemeling van een snelweg hoort verdampen

waar je moeder, die met haar poten
in de modder staat, je terugjaagt naar het leven,
omdat je, zoals ze me toefluistert,
nergens beter bent.

------------------------------------
uit: 'Omdat ik ziek werd', 2008.

*) wemeling: het krioelen

Schrijver: Bart Meuleman
Inzender: wdg, 22 januari 2014


Geplaatst in de categorie: maatschappij

4.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 3.699

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)