inloggen

Gedichten over kunst

gedicht (nr. 45):

Stilleven

Als ik aan een natuurgedicht
denk worden mijn
oogleden loodzwaar. Overweeg

ik een stilleven dan bekruipt
mij de angst bekneld te raken
tussen een dode fazant en

een tinnen schaal. Pisbakken,
dansende letters, fietswielen,
uitgerangeerde flessenrekken –

kijk eens wat
Marcel Duchamp uit
zijn dokterstas haalt.

Twee keer daags innemen en
niet versagen – mijn handen
beginnen prettig te jeuken.

... Uit de bundel-in-wording ‘Mijn pantheon’ ...


Zie ook: https://www.rogierdejong.nl

Schrijver: Rogier de Jong, 27 december 2020


Geplaatst in de categorie: kunst

3.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 768

Er zijn 3 reacties op deze inzending:

Naam:
anka pleune
Datum:
29 december 2020
Bijzonder, ik voel bijna de beknelling van het stilleven
Naam:
Rogier de Jong
Datum:
28 december 2020
Dank, J. Bakx.
Naam:
J.Bakx
Datum:
27 december 2020
Graag gelezen!

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)