60 resultaten.
WATERVAL 1961 M.C. Escher
gedicht
3.5 met 10 stemmen
6.612 Water stroomt hier niet en wel.
Gerimpeld klimt het opwaarts,
versplinterd stort het neer terwijl
de loop de zwaartekracht vernachelt,
het rad de roerloosheid verdraait.
Spiegelen en glanzen doet het
niet. Geen golf verdwijnt, geen
drup verdampt. Ondanks verval
verglijdt geen fractie tijd. Intussen
blijft het klotsen, kabbelen en ruisen…
Zomaar wat woorden
gedicht
3.8 met 4 stemmen
5.212 Zomaar wat woorden bij een open vuur.
Ze haken niet naar eeuwigheid noch malen
Ze om iets hoogs en schimmigs als cultuur.
Men doodt de tijd met oeroude verhalen.
Niet kunst schept vorm, de vormen scheppen kunst.
Men luistert hoffelijk hoe zich uit wind,
Gebaar en ritme -woorden zijn een gunst-
Opnieuw het al zo vaak gehoorde ontspint.
Niets…
Ars Poetica
gedicht
4.1 met 8 stemmen
3.595 De dichter kent geen geheimen
waarover hij iets weet te zeggen
dat niet een woordspeling is,
het tijdverdrijf van zijn regels
Hij kiest uit een taal vol tekens
de tekens die stilte verbreiden:
zijn woord, uit stilte genomen,
keert tot de stilte terug.
Hij oefent zich in het zwijgen,
een tegenstrijdige zanger,
en zingt overstelpt door…
Programma
gedicht
3.2 met 42 stemmen
18.796 Weet ik veel hoe poëzie eruit
moet zien. Niet dat statische,
dat uniforme. Daar hou ik niet
zo van. Dezelfde toon herhaald
tot in den treure, en dat dan
'vormvastheid' noemen, of 'een
eigen stem', dat soort gelul.
Nee daar hou ik niet zo van.
Geef mij dan maar het favoriete
snoepgoed uit mijn jeugd. De
toverbal. Je zuigt en zuigt
maar…
Venus van Urbino
gedicht
3.7 met 36 stemmen
11.289 Zij die zo warm gelijk welvingen rond
gehuld in gratie, met bloedvolle lippen
uit zware lokken een geurspoor verzond
laat nu haar robe en gêne ontglippen
dan tollen ze klauwend neer op de grond
langs zwarte gaten en heldere stippen
beuken de bron waar de wereld ontstond
zoals een branding op wakende klippen.
Ze draagt haar parfum de eeuwen…
XXIV
gedicht
3.9 met 29 stemmen
10.317 Gekwelde bloemen die nog even
in kwalijk water overgeven;
verwarde kip wier lege tenen
in de lucht van toen verstenen...
vreselijk is het woord 'stilleven'.
-------------------------------
uit: 'Manke vliegen'…
zet het blauw
gedicht
3.2 met 44 stemmen
11.709 zet het blauw
van de zee
tegen het
blauw van de
hemel veeg
er het wit van een zeil
in en de
wind steekt op
----------------------------
uit: 'In druk', 1965.…
Mankes 2
gedicht
2.9 met 21 stemmen
8.912 Mijn vaders tronie vult het schilderij
een sloot loopt uit zijn pols naar horizon
waarop zijn kin rechtstaat een heldere lijn
omgeeft zijn kale wezen en de zon
nergens zichtbaar natuurlijk plakt hem gauw
tussen kleine wolken en het blauw
ik meen hoewel van zorg de verf haast breekt
dat er iets vrolijks uit mijn vader spreekt.
-----------…
Vijfde eeuw voor Christus
gedicht
4.2 met 13 stemmen
1.715 Ze was niet jaloers
er klonk geen geschreeuw
nimmer werd zij
door slavinnen vervangen
en nooit heeft om haar
een man zich verhangen
- Romeinse kopie
naar Grieks origineel
ze stamt uit 't midden
van de vijfde eeuw
doch niet zou haar hart
naar liefde verlangen
zoals zij daar staat
in marmer gevangen
- Romeinse kopie
naar Grieks origineel…
BIJ EEN ABSTRACTE COMPOSITIE MET ROOD, BLAUW EN GEEL van Piet Mondriaan
gedicht
3.5 met 45 stemmen
10.422 Geen mens nee zelfs geen boom
te zien, het groen voorbij, de wereld
weg gekeken, glad getrokken,
geschikt met een gesnoeid palet.
Windstil linnen, elk geruis gestold
in verf, de hang verradend naar dat
diepste evenwicht, de sluimerende
maat van alle dingen. De grote lijnen
trok hij zijwaarts en omhoog,
als volstrekte armen van een boom…
Herkenningsteken
gedicht
3.4 met 47 stemmen
17.329 Een klerk herkent men aan zijn hand,
Een koning aan zijn beeldenaar,
Een vingerafdruk wijst, wat kant
Men zoeken moet naar stokebrand,
Bankrover, dief of moordenaar.
Doch wie de dichter kennen wil
Moet raden wat verborgen pijn
Hem zo geduldig en zo stil
Doet buigen voor de vreemde gril
Der woorden, die zijn dienaars zijn,
Geen rijmkracht…
Vincent
gedicht
3.2 met 22 stemmen
10.136 Toen door een hemelse vergissing
Vincent weer plots’ling in ons midden kwam
bezocht hij ook zijn Grote Exposities
bij Kröller Müller en in Amsterdam.
En ‘t eerste wat hem trof was zo een dame
van goeden huize met op zware borst
d’antieke broche, die zij ter Borinage
en voor d’Aardappel-eters had getorst.
Ze had zich juist een cultureel’extaze…
Kunstenaar
gedicht
3.1 met 25 stemmen
15.095 'Hier ligt twintig francs maak er dertig van
Hier ligt dertig francs maak er veertig van.'
Halfnaakt liep hij heen en weer en bekeek
het publiek lachend als een leeuwentemmer.
'Ik ben niet van zover gekomen om
op deze boulevard om te komen van de honger'
hier, veertig francs, maak er vijftig van,
geen oogwimper zal ik schroeien, ik…
Restaurant museum voor schone kunsten Brussel
gedicht
2.7 met 20 stemmen
9.473 Men komt er via een hardstenen trapje:
toeristen met een trui los omgeslagen
en heren die een pak met stropdas dragen.
Een vrouw - alleen als ik - nipt van een sapje.
Men lest beschaafd de dorst en vult de magen.
Vier vrouwen nemen babbelend een hapje
van hun salades, lachen om een grapje,
brengen hun dienblad naar de afruimwagen.
Ik wou…
Oud
gedicht
2.5 met 24 stemmen
10.986 als vlinders in hars is mijn schilder
een mummel die niet meer uit zijn kleuren
komt, een slome, uit de rails gelopen.
Een knakker die gebroken, versplinterd,
er aan toe is in de open haard op te gaan.
Een ladder, afgekeurd door de inspectie,
die nu tussen het kleefkruid ligt,
onzichtbaar in de achtertuin. Soms
zitten er kraaien, af en toe vallen…
Stilleven
gedicht
3.0 met 1 stemmen
1.048 Als ik aan een natuurgedicht
denk worden mijn
oogleden loodzwaar. Overweeg
ik een stilleven dan bekruipt
mij de angst bekneld te raken
tussen een dode fazant en
een tinnen schaal. Pisbakken,
dansende letters, fietswielen,
uitgerangeerde flessenrekken –
kijk eens wat
Marcel Duchamp uit
zijn dokterstas haalt.
Twee keer daags…
Het lawaai in het atelier van Rodin
gedicht
2.9 met 34 stemmen
8.671 Zijn leerlingen maken uitsluitend handen
en leggen die in kasten, naar soort gerangschikt,
en hijzelf kneedt de restlichamen van klei
waar hij de voorbereide handen aan bevestigt.
Hij buigt openingen uiteen en bevochtigt de klei
met speeksel uit zijn mond, om tijd te winnen.
Hij loopt tussen de stapels klei en de op lakens
knielende modellen…
Elementen voor een gedicht
gedicht
3.0 met 13 stemmen
13.130 As en ijs:
het is dinsdag en winter.
Zalen vol verkouden moeders
bespreken de voordelen van vet.
De dikke man, in tabak of textiel,
kauwt op zijn sigaar, vloekt op een fietser.
De wind, kaal als een geschoren rat,
rent langs de huizen,
knabbelt aan de kranten,
de vuilnisbakken, de rokken
van kleine meisjes.
De stad is gelukkig tezamen…
De kunstcriticus 4
gedicht
3.1 met 15 stemmen
8.322 De schilderijen van Karel zijn
sterk. Ruimtelijk, Decoratief.
Mooi van kleur. En met fijn,
met echt beeldend vermogen
geborsteld en gepenseeld.
En wat is er met de compositie?
De compositie is origineel.
En de etsen van Gerrit en Japik zijn
mooi in zwart wit verdeeld,
gevoelig van lijn,
hun droge naalden zijn als fluweel.
En wat is er met…
Watou
gedicht
3.2 met 19 stemmen
11.306 Ik, die de zon als een gouden horloge las
en de grote ogen van Homerus geloofde
en verlangde uit te stijgen boven
dat dorp, de bossen van de wereld en mijn dood,
sta nu tussen de dichters, de opgewonden
standbeelden, nog een en al enkelvoud
in onze versteende kleren, nog helemaal koud
van drank ondanks de septemberochtend,
te poseren in…