Gedichten

gedicht (nr. 5.301):

Diep stil water.

Ik wilde uit haar lichaam zijn,
weg van haar omhullende warme vocht,
bevrijd huilen en zuurstof zuigen,
een geheugen starten, hijgen, worstelen

met schuim op de lippen, kop in kas.
Buiten graag: het volle leven,
het vermoeden van grote liefdes, schoonheid
als het even kon. En sneeuw.

Ik haperde te lang, aarzelde om te komen,
bracht bijna alle leven tot stilstand.
Ik ademde toch. Het haperen bleef.
Voorgoed. Als het heimwee naar diep stil water.

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------
uit: 'Het werd tijd - Gedichten over een moeder, vrouw en dochter' Uitgeverij EPO 2022.

... Openingsgedicht uit zijn bundel : 'Het werd tijd - Gedichten over een moeder, vrouw en dochter' Uitgeverij EPO Antwerpen 2022. ...

Schrijver: Eddy D'Haenens
Inzender: Manuela De Ridder, 5 mei 2025

Geplaatst in de categorie: actualiteit

Diep stil water

4.0 met 639 stemmen

6.828

Er zijn 6 reacties op deze inzending:

Yentl Vanhoutte, 2 weken geleden

Deze dichter was gedurende twee jaar en met succes onze stadsdichter in Oudenaarde/Vlaamse Ardennen. Fijn om hem hier ook terug te vinden ! :)

Samia Venmans, 2 maand geleden

Onlangs nog dit gedicht opgemerkt op het Poëziepad Donkvijver in Oudenaarde - Vlaamse Ardennen. Natuur en poëzie. De moeite hoor !

Rik Terwindt, 2 maand geleden

Bijzonder, knap en kwetsbaar gedicht : zoals het leven ons allemaal schetst. Bravo!

Helene Depourcq, 3 maand geleden

Wat een warm diepmenselijk gedicht - om steeds opnieuw te lezen ! Helene

Jan Declercq, 3 maand geleden

Een erg ontroerend gedicht - over de kern van ons bestaan en de behoefte aan geborgenheid daarbij. Bijzonder toch!

Mieke Burssens, 3 maand geleden

Mooi gedicht, talentrijke dichter!

Geef je reactie op deze inzending: