inloggen

Gedichten

gedicht (nr. 79):

Het gedicht is eenzaam

Het gedicht is eenzaam
de mens is eenzaam
de gemeenschap het ordentlijk alfabet
de marcherende wereld de kreupele waarheid
die jankend neerligt en dagelijks
door de leugen wordt ingehaald
en getrakteerd op dorst

ik val langzaam uit mijn gedichten
zoals mijn lichaam zijn woorden afscheidt

er komt geen goud bij te pas
in zulke termen ben ik ondeugdelijk
voor de firma
onkoopbaar, onomkoopbaar
van weinig waarde

het vliegtuig dat opstijgt met een weemoedige
inhoud aan vernietiging
stort neer en mijn stilstaande witte schaduw
verbrandt

er blijft niets over dan het gat in de lucht
waar vogels zonder ophouden
in- en uitvliegen
en waar god niet doorkomt

- - - - - - - - - - - - - - - - - - -- - - - - - - - - - - - - - - - -
uit 'De stem op de derde etage' (1960) van Gerrit Kouwenaar (1923)

Schrijver: Gerrit Kouwenaar
Inzender: E.J., 26 januari 2003


Geplaatst in de categorie: literatuur

3.4 met 30 stemmen aantal keer bekeken 10.884

Er is 1 reactie op deze inzending:

skag, 22 jaar geleden
mooi gedicht
het spreekt me aan
ik denk dat ik dit gedicht ga gebruiken
voor een bespreking in de klas
dank u

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)