Op het geraamte van de avond (2)
even verdop, aan een rivier
misschien, of midden in de bossen
zou het nog wel rustig zijn,
dacht je, en je bent vertrokken.
waarschijnlijk met de eerste
trein die eruitzag als een dier
zonder behoefte aan skelet.
wel leek het sprekende op haar
maar spreken kon het niet,
en ook geen kleren dragen,
laat staan een koffer laten staan
op een vergeten kade.
----------------------------------------------
Uit: 'Te midden van de tijden', 1998.
Inzender: TT, 2 januari 2025
Geplaatst in de categorie: afscheid