inloggen

Gedichten

gedicht (nr. 652):

Uitgevaren

Zijn schip trotseert koppige golven
die hem schuimbekkend vervoeren
naar gapende muilen die verbolgen
hun helse zwavelnev’len boeren

uit een vloed van tijd gedolven
wiens stromen wurgend snoeren
om van het ebben lucht te kolven
tot eeuwig gittering gaat floeren

doelbewust wendt hij de steven
koerst naar de kille bondgenoot
willig volle vracht te geven

als het kwijnend licht wondrood
zijn naam heeft neergeschreven
in de schemer van de dood

Schrijver: sacrajewa, 8 februari 2005


Geplaatst in de categorie: overlijden

3.0 met 21 stemmen aantal keer bekeken 36.182

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)