Afscheid
je drijft van me weg
in de kleur die zo goed aan mij hecht
ik herinner me hem vooral in mijn armen:
nog altijd ben ik van hier
ik hoor nergens anders
als in die boot doordrenkt met blauw
met mijn hart aan de mast
wapperend zwart samen met jou
of jij het zo ziet
weet ik niet
ik zou jouw omhulsel ook graag als
het mijne willen erkennen
maar de reis heeft mij bevrijd
van de tirannie van één
mag licht zo zacht glippen
zand zo zorgeloos vallen in bogen
mag huid zoveel zeggen
in de identiteit van woorden?
huid heeft vele kleuren in Afrika
het hart vele vormen
niet de kleur van je huid
maar de kleur van je hart
(als we in het water kijken
schrik ik van het wit dat zo blijft zitten
en de waarheid alwetend probeert aan te stippen)
------------------------------------------
uit: 'Kleur komt nooit alleen', 2002.
... vertaler: Robert Dorsman ...
Schrijver: Antjie KrogInzender: jb, 23 juni 2021
Geplaatst in de categorie: wereld
Zie voor meer Antjie Krog ook dingenvanalledag.blogspot.com/