De jongen, een schaduw

De violette lucht omsluit een jongen
die roerloos in het heden hurkt.
Af en toe gaat zijn arm omhoog

alsof hij zwaait. Naar niemand.
Nooit weggeweest, geen schoenen nodig.
Hij hurkt bij zonsondergang

in een portiek, neergelaten
op aarde als een spin aan een draad.
Ik zou een requiem willen inzetten.

Er zijn nooit uitspraken over hem gedaan:
hij is dit of hij heeft dat. Bestond hij niet -
toch stokt hij mijn bewegingen.

------------------------------
uit: 'Veerstraat', 2001.

Biografie van deze schrijver

droombeeld binding portiek

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 37 stemmen 15.662