Maar toch, ik weet niet of het veel verschilt met vroeger - of alleen verschoven wordt: die liefdesbrieven, liefdesverzen gingen meestal over het lief, dat nog geen minnares geworden was. Maar hoeveel vrouwen bleven ooit beminden èn de kameraad en medeplichtige in goed en kwaad. Hoevelen? Het zal wel niet veel schelen. --------------------…

Wij doen ondeelbaar, hart aan hart, maar slapen ieder onze nacht. Haar lichaam ademt in mij voort en binnen word ik weggedacht. Woont daar iemand die bestaat als zij zich sluit? Alles is zo denkbaar in dit hoofd, ik raak er niet in en niet uit. Ik ken haar enkel in mijn armen, zij houdt mij eeuwig op de tast. Zij slaapt en wie is zij…

V. AAN JE VAST Schud appeltjes uit appelbomen neer en schud dan mij: mij schud je toch niet los. Ik haal mijn vingers door je zwarte dos, en hou je vaster dan een grizzlybeer. Verstop je in de hal: je bent de klos, verstop je in de keuken: ben ik weer. Ik grijp je en ik kus je zonder meer, niet los te rukken door het sterkste ros…

Elke liefde gaat voorbij behalve die van jou en mij liefde als een lentenacht sterrennacht voorbij liefde die een liedje zingt elke liefde gaat voorbij…

Kom, Vrouwe, geen seconde rust voor mij, Totdat ik - lig, nou ja, maar werk daarbij. Ziet men de vijand, - ook wie nimmer kruit Geroken heeft, houdt 't wachten dan niet uit. Die gordel af, die straalt als 's hemels kring, Maar om een wereld sluit van schoner schittering. Speld van uw borst die plaat, die met pailletten Der dwazen blik de toegang…

De liefde is een stuk heerlijker als deze langskomt voor de tweede ronde. Wanneer je stevig staat op goede gronden, dan is de liefde veel begeerlijker. Want voor de tweede keer klinkt uit twee monden een liefdesliedje heel wat eerlijker. Je vindt het dan ook des te deerlijker dat liefde op de jeugd wordt afgezonden. De liefde is een stuk…

voor marjolein hij hoort haar kijken door het raam als hij verdwijnt in de nacht draagt zij zijn hart ------------------------ uit: 'Overboord', 2012.…

Kom hier, dat ik je bijt, je als een appel eet, en - zoals dat gaat - van blijdschap niet meer weet waar ik mijn handen laat. Je bent een boomgaard, eigenlijk, waarvan ik graag de vruchten pluk, de bloesems ruik, zoals vandaag. Kijk maar: weer raak ik hier mijn handen kwijt, nu ik je in mijn armen bijt en als een appel eet, en weet hoe…

is eergisteren negentig geworden, en nu ligt hij in bed. Hij begint zo zijn eenennegentigste herfst. De zon schijnt door het raam naar binnen op het behang en op het borduurwerk dat hij eens maakte: een stilleven met blauwe pruimen en groene druiven in kruissteek, gevat in een vergulde lijst. De nachten, zegt hij, de nachten zijn het ergste…

Ik wil naast je liggen zoals de golf naast de golf Ik wil één met je worden zoals de golf met de golf. ik wil je volgen zoals de golf de golf. Ik wil in je reizen zoals de golf in de golf. Ik wil je leiden zoals de golf de golf. Ik wil in je verdwijnen zoals de golf in de golf. Ik wil je omhelzen zoals de golf de golf. Ik wil je zoals…

Gelukkig alle plekken waar je wordt gezien de mensen leven op, hun ogen flakkeren hun lichamen zingen in de lichtende stad ze zinderen door jou, aan liefde verslingerd. Zoals iedereen aandacht wil krijgen van jou want in parken sloven jongens zich uit voor jou op boulevards hebben voorbijgangers je lief en op schoolpleinen gaan schoolmeisjes…

Vannacht was je opnieuw dichtbij ik was zelfs vergeten dat ik dat vergat - had nog gedacht: vergeet dit niet voor ik weer dieper verder sliep. Het was een lange, lange droom waarin ik, wang tegen jouw wang gedrukt een diepe tederheid beleefde die ik ook aan je uit kon spreken. Ik nam zelfs waar dat ik je rook. Dat dit gevoel nog in mij leeft…

Haar haren waren lang en ravenzwart Haar mond was mooi, haar ogen nog veel mooier Zij droeg een donkerrode overgooier En kleine felle vlammen in haar hart En hij was blond, misschien wat klein van stuk Maar sterk en vrolijk, en hij rook ook lekker Hij had een bruine pet, een zwarte jekker En ogen die verlangden naar geluk Zo wandelden…

Wat is het droste-effect vraag je en ik zeg iemand die leest over iemand die leest en dan steeds kleiner. Teleurgesteld ben je en je vraagt is het ook iemand die slaapt met iemand die slaapt. Of iemand die de vriend is van jouw vriend. Of woorden als parterretrap die andersom ook parterretrap en dan weer andersom ook. En ik zeg…

Ik herinner me een gedicht dat ik nooit schreef, waarin het woord bunker veel wind door zich heen laat gaan en rijmen moet op hunker. Het tocht er van hartstocht. Alles moet zich vasthouden. Als het over is blijken wij elkaar vast te houden. Wat nu. Nu, dus. ---------------------------------- uit: 'HdC - De gedichten', 1998.…

Soms denk ik: ik zeg u, zolang ik je al ken, hoewel ik heel gewoon geliefde van je ben en je nooit doet alsof je ouder bent dan ik, daarbij: het geldt ook andersom. Voor jou ben ik geen jij. Laatst zei je: ik zeg u, zolang ik je al ken, hoewel ik heel gewoon geliefde van je ben en het normaal zou zijn als ik je altijd joude. Maar ik vind…

kom met de wind door de canyon, mijn liefste! fluister je woord in mijn oor! zeg dat ik je man ben aan wie jij je wilt toevertrouwen! wachten wil ik nu niet langer op wat winderige woorden 'k wil je mond zien en die kussen. vergarend langs de rotsen vliegt mijn gedachte naar je toe. hier, ver weg van jou, gedij ik net zo min als de…

Hier liggen we, een mond van elkaar verwijderd. in feite zou het nog kunnen, maar de spieren doen het niet, zuren hebben vandaag geen zin. na het laatste zuchten, gas dat ontsnapt uit onze ventielen, opgenomen in de schoot der onverschilligheid, toevallig, een prachtige zomerse dag zoals deze, grijns je, zo lijkt het. de lippen zijn definitief…

Hier stijgt ze op met de laatste lieferink mee, ze kan het niet tegenhouden, zang zingt de rouw onder haar kapotte nagels vandaan was jij de zoom uit haar rok, ze trilt maar staat as een standbeeldje in deze schitterbare lucht in deze laag is het moeilijk ademhalen ze zoekt het verdwijnen terug en waar het verschijnen begon precies hier precies…

Liefde en het besef van liefde daartussen bouwen mensen een warmende woonplaats en sprekende zeggen ze: liefste open je ogen nu langzaam en eet ik heb het licht voor je aangesneden of: open je ogen niet drink nu het donker ik heb de nacht voor je omgekocht want liefde en het besef van liefde daaraan ontsteken ogen en stemmen hun licht…