In een klein dijkhuis staat, ziet hij door ’t uitvergrote raam, het oude orgel bijna naakt. Over de toetsen ligt een loper. Tussen de twee koop’ren kandelaars staat een gezangboek open. Hij hoort weer het astmatisch steunen: loflied of klaagzang – eender zeurt deze muziek, tot hij die deur snel weer vergrendelt. En toch, o mocht…

'Violen zijn de glans van een orkest,' zei dirigent Ed Spanjaard, en ik kleurde. Hoewel verguld dat hij mij waardig keurde, vind ik het notenbeeld een rohrschachtest. Maar naast me horend waar mijn blik naar speurde, wordt Verdi mij na één keer manifest. Tsjaikovski en Vivaldi volg ik best. Poulenc is lastiger. En dan Van Beurden!…

Vannacht meegespeeld met Bird. Zoals altijd te laat en slordig in pak telt hij snel af. Maar nog voordat.... al vooruit gesneld, geveld in een spervuur van noten. Het koper terug in de koffer ligt als een duimzuigend kind op groen fluweel met kleine nageltjes. Even later staat hij dik en verleefd aan de overkant van de straat vol…

Gehavend had zij willen liggen onder de vleugel waar hij zijn ballade uit de toetsen wrong - schroomvallige opsnijder de liezen aan flarden haar binnenste rodelippen rillend, zoete pijn. Wat omsloten ligt schuilt tussen vleugels van de Kleine Paarlemoervlinder, fladderende door de eindeloos lange gang naar het warme zwart waar niemand meer…

Waaraan het geluid van een cello doet denken de cellist Widlund vertelde me dat er in dit instrument iets huist - een stem een al heel oude stem waarnaar je zoekt als je speelt en die je herkent als je haar vindt misschien is het dat waarom ik moet denken aan de oudste geluiden die ik ken, zoals neuriën, zingen, kreunen, huilen en ook…

Tea for two heeft voor de oorlog iets voor mijn vader gedaan. En ook voor mij. Hij liep langzaam om het langer uit een huis te kunnen horen en miste zo lijn 2. In de volgende zat mijn moeder. ---------------------------------- uit 'Een klok en profil', 1965.…

Rock-'n-roll is here to stay! O jee, we veranderen in reizigers. Met een zwak voor luitmuziek: sssst! wind in riet. We houden nu het meest van zaken die je nauwelijks hoort of ziet. Fragielpotig waden we – omdat het moet. Het water troost. Ondiep. Onze rok. hebben we hoog opgetrokken.…

Liefst hult zich de hals van een dansende vrouw in hagelwit zwanenbont (indien geen boa van struis of constrictor voorhanden). Niet dat de arm van de man ontoereikend zou zijn in de kou, maar zie: wie wil dansen, doet dat niet op molières. Het sneeuwt in Rusland van negentienhonderdentoen: zwaanziek slingert zich eentje een zwanennek…

Als hij gaat klinken in het morgenlicht staat de klok stil, de tijd verzaakt zijn plicht. Ik poets mijn schoenen of ik kijk naar buiten, en leef weer eerder dan het eerst gedicht. ----------------------------------------------- uit de 'Verzamelde Gedichten' (1948)…

Als hij met zich (bevrijd van mij, van jou) (zo wit blauw, vol en hol) zich onderhoudt, zich lip op lip en keel aanschouwt, ontvouwt zich tussen lippen klaar de ware Narkissos' zang en tegenzang de hare. ----------------------------- Uit: 'Mirabilia', 2004.…

Eens beroept de geliefde zich op een ommekeer van gevoelens, loopt ze op een onzichtbare morgen voorgoed zonder koffers zijn idioom uit. Hij neemt voor kort de kleur aan van een overgewaaid bevattelijk lied, zeult het knaagdier als in de voering van winterjassen mee in bluesmuziek. Verlamde neger, doordrenkte schoenen en een grof…

Zonder ik, zonder onderwerp. Lier aan wilgen gehangen. Ander instrument aangeschaft. Met voorhamer van grote gevoelens op xylofoon van ziel. Ziel kapot, natuurlijk. Met hark ziel in hoek geveegd en opgestookt. Meer ziel dan hij dacht. En vervolgens op hark viool gespeeld, met zaag als strijkstok. Een liedje. --------------------…

De sarabande spelen op de vrieskoude deel. De uilen hebben het klavier onder- gescheten. Stom staan de dingen van de zomer om je heen, strohoed, trompet. Omhoog die bovenstem, waar vogels schuilen op de balk, en dan omlaag. Vertraag het lied, houd in totdat bloed stolt en adem stokt. Kan zij nu gaan? Doorspelen. In de bas orgelt een toon…

Uit de chaos van lakens en voorgevoel opgestaan, gordijnen open, de radio aan, was plotseling Scarlatti heel helder te verstaan: Nu alles is zoals het is geworden, nu alles is zoals het is komt het, hoewel, misschien hoewel, tenslotte nog in orde. ---------------------------- uit: 'Zeepost', 1964.…

Raad eens wie er is. Hij zet zijn schoen tussen de deur. Die kunt u laten staan zegt hij aan wie hem vraagt wat hij komt doen. Dan legt hij er een stuiver in en zingt haast zuiver bijna plechtig helemaal gratis dit lied: Een ting drie ting pling pling zeven waar is heregotje gebleven hij is niet hier hij is niet daar hij is niet. ----…

een koor zingt en het erbarmen maakt de lucht om ons heen zo dik als stroop dan stopt de plaat alle ingewanden vallen uit het lied waar wij naar kijken alsof onze eerste kribbe een gitaarkoffer was -------------------- uit: 'Bang', 2007.…

Ik sta al lang niet meer vooraan, als er stoeten door de straten gaan. Ik moet luisteren naar bomen en niet naar mensen, die komen. Ze komen, de mensen, en gaan voorbij in gelederen van dwazen, maar de elite onder hen, voor mij, zijn zij, die in koperen buizen blazen. --------------------------------- uit: 'Verzameld werk', 1976.…

De route die ik nam was niet om zijn muziek gekozen, koffie en sigaren wachtten mij aan het einde van de straat. Van de versuffing. Zeker, het uur van de muziek als enige waarheid breekt ooit eens aan. Een man op straat, net uit zijn bed, is dan de ideale, van branie gezuiverde prooi. Maar nog dwingt muziek niet haar pijn in hem - de dag…

Geen nacht gaat voorbij zonder de blues, zingt de jazzman. Geen nacht zonder Hamlet, verzucht de toneelman. De schouwburg zijn geheime woning. Zijn huid een regenjas, want uit de hemel van het toneelhuis vallen tranen. Het leven dat hij doorneemt is onecht en nabootsing. Opdracht de vluchtige kroniekschrijver te zijn. Gedacht, dat, als woorden…

tekst voor een ballet Vreemd aan de ander in war doorelkander danst om de rozen die raadselen zijn. Wars is de wijn op de bodem der kelken, groene festoenen zij moeten verwelken: danst door de doolhof van lachen en pijn. Naderen, kruiselings wisselen, keren; tegen verlangen kan géén zich verweren: vraagt het de rozen die raadselen…