Er is een liedje - wacht, ik leer het me - over een jongen die ze Hinkel noemen, omdat hij elke dag een steentje gooit, sprongen maakt en het op één been redt, nee: rooit. Dat liedje had ik graag een keer gezongen, maar het lukt me niet, het lukt me nooit. -------------------------------- uit: 'Verzamel de liefde', 2006.…

Begon de streving van het leven uit gemis in de opmaat van een stralende eentonigheid werd ons een pijnlijk groot geluk beloofd als de grote drieklank soms bij Schubert wij stegen met het bloed op naar een hoofd in het bruidsveld van de waarheid waar je op de pijngrens van het zijn alleen staat terwijl je toch gearmd en ruisend samengaat aan…

De dove kei leeft in het presto van de negende. Verticale speren trillen - mogelijkheden en mythen - in de krater van het oor. Het moment in een Bachcomputer. Kolibri's in zeepbelhuid hangen roerloos in het brein. Parthogenese. Con- en destructief. Schelp en schroot. Hummingbirds. Brain-hovering. Plausible near realities. ---------------…

Het vroege zonlicht trilt in de cipressen, Drijft als een blonde schaduw over 't gras En stroomt, huiv'rend in 't hoge vensterglas, In 't blank boudoir der grijzende comtesse. Dezelfde dag moest steeds opnieuw gebeuren, - Hoor de gekooide vogel boven haar - Weer buigt haar witgepoederd kapsel naar 't Borduurwerk van verguld en bonte…

Schuin tegenover het bisschoppelijk paleis kocht ik mijn eerste plaat van King Oliver met Jazz, met Blues en de High Society Rag. Het gebeurde later meer dan eens dat ik daar stond mee te trappen met Basie of Johnny Hodges terwijl de bisschop in zijn hoge Renault uitreed op een golf van roomse blijdschap. Wat devotie betreft was er geen verschil…

Op de top van de berg zie ik Naast bevergeile salamanders En scheervliegende zwaluwen Een piano zweven. Er zit een rusteloos meisje achter, Haar handen vastgeplakt Aan de toetsen. Ooit komt ze naar beneden En huilt ze om de modder Aan haar voeten, en om De gemorste bamislierten. Maar niet nu, nu twinkeltwankelt ze erop los En legt…

Terwijl hij onder de vleugel sliep alsof geen morgen hem meer riep, begonnen zacht op 't wit en zwart van 't doodstil glanzend mechaniek de snelle maten van het lied dat in zichzelf verdronken sliep, dat in zichzelf verzonken zag naar wie het riep met klare, jubelende kracht. Haastig en diep gelukkig schiep Mozart zijn kleine nachtmuziek…

En in de schemering zong de uil zijn blues; veel van ook zijn verdriet was al geweest, zijn droevig lied kwam immers uit zijn hele lichaampje en niets gekunstelds was er aan het werd door niets gestuit - zo hoort muziek te zijn: voluit, een druppel die je dorstige, je uit- gedroogde ziel in zich opzuigt. ------------------…

Fluit er een merel, dan voel ik geluk. Fluit er een merel ten hemel schreiend mooi in China terwijl ik niet in China ben; heeft naar verluidt men hier ter stede merels ook gehoord in het blauwe schemeruur van 3 Februarij 1603; zal, naar verwacht mag over zes weken, in mijn tuin hun lied weer klinken; stel dat ik al op weg zal zijn gegaan…

De kinderen zingen naar een daad. Zij gaan op de zon af vanuit hun straat en stormen langs de ladders van het licht naar boven! Midden in mijn klein gedicht hoor ik dit aan en vraag het groen: of ook ík een zingende daad zal doen? Zeker, wuiven de bomen met hun vlag: kinderen en dichters zijn eenzelfde slag, dat alles kan en alles mag…

Voor Mai Het was half vijf ’s morgens in april Ik liep, en floot de St. Louis Blues Maar ik floot die op mijn eigen wijze Al fluitend dacht ik: mocht mijn fluiten gelijken op de zang van de grote lijster En waarlijk, na enige tijd geleek mijn fluiten van de St. Louis Blues Op de zang van de grote lijster: turdus viscivorus…

Fluwelen Hond, Lamlendig Kenner der Geslachten, Mannetjeskonijn van de Duisternis, Koning der Snapshots, Blote Kont, Blauwe Hemel, Keet van Jammer, Heilig Rund, Ritssluiting der intelligentie, Sok des Doods, Ribfluweel der 60.000 Zintuigen, Oelewapper, Huivering der Analfabeten, Heerlijk Dier, Blikken Buik, Slagroompunt, Driehoeksquerulant…

Met stok in vuist vanonder kinderkin het benarde klankkastje uitgesleurd door de f-gaten deze snikhete muziekschoolvoorspeelavonden in - ach heel wat zachtzinniger tevoorschijn gestreken kan je sarabande zeker, Bach. Maar hoe verfomfaaid ook, hoe heelhuids allerminst en op het scherpst bevochten - onverdrotener reddeloos en vlijmender dan…

In een la van de keukenkast lagen de sigaretten van mijn vader een boekje over eerste hulp bij ongelukken (een man is uit voorzorg op een plank gaan staan en trekt met een wandelstok de elektrische draad van het lichaam van de geëlektrocuteerde ander) een alarmpistool – veel dat mij is ontschoten en een mondharmonica van het merk Hohner –…

De jazz stamt van de negers De negers in Amerika De negers in Amerika stammen van huisuit uit Afrika Ze werden door ons Hollanders met schepen naar de States gebracht En bepaalde niet eerste klas maar als beesten vastgeketend in stinkende ruimen opeengepakt om aan de overkant - zo ze nog leefden - als slaven te worden verpatst…

Vlo, verre vlo, sinds jij de show verliet zweeg het orkest in het theater stil, mist zonder oorzaak en gevolg de wil de weg de wet van dans en levenslied (ach vlo, ik weet jij schuilt in het gordijn; daar zijn ook harlekijn, pierrot en maan- licht schijnt op rodica en dodica, die treuren om de trekharmonica, daar reikt een slinken dodezwarte…

Verwondering over de matte lichtval van deze ochtend, vol kersen en kleine regen. Aangekleed, gekamd, maar wat ik doen zal is mij nog niet gezegd. Dan zacht bewegen; muziek die neerdaalt uit een instrument waarop ik lang geleden heb gespeeld. De klank verstoort mijn evenwicht. Het is mij onbekend wat men hier speelt, de compositie lijkt verdeeld…

Het kind zat naast mij in een zaal, tussen ons lag de partituur. Maat- strepen stonden stijf in stil geweld van inkt. Dankzij de muren en het dak werd dat geluid. Zoals bij ons de huid verdriet omspant, zei ik, en een voor een wees ik de instrumenten aan op het schavot. Zij is er niet. Als ik mijn ogen sluit ga ik haar zien. Tussen hoorn…

Op wolken, zachte wenk van lijfwacht weet wel beter. Kijk wel uit boom, op- gezet onder ogen - kort joernaal. Uit mijn T-hoofd, onder arrestanten. Bedoeling? Mij niet gemainlined. Platzak landverrader. Ik speel, met Santana, zaden. 'Ben ik in beeld?' Klinkt goed. Zie je, ik kan ut schudde. ------------------------------- uit…

Geef mij de ballade uit de Hades of een opgewekte blues, ik swing op elke hiphopversie van Vivaldi, mijn smaak kent geen limiet, dus leve het licht ontvlambaar geuzenlied, de wals voor weduwen en wezen, de bloedeloze stierenvechtersrapsodie. En vanzelfsprekend zweer ik bij de alchemie van een schlager voor de goede zeden of een nocturne…