inloggen

Gedichten over ouders

121 resultaten.

Voor mijn vader

gedicht
4.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 2.260
In de herfst van je leven doe je warme schoenen aan en een stevige jas tegen het guur Je trekt nog eenmaal een beschutting op in oude woorden om vroegere dromen Zilverwit blad dwarrelt oneindig langzaam maar onvermijdelijk naar de koude harde grond Je merkt de zachte landing op en beseft dat in berusting waarheid wordt gevonden…

Teer

gedicht
4.5 met 2 stemmen aantal keer bekeken 3.117
Voor mijn vader Zo dichtbij voel je de doden en hoewel ze weg zijn verstopt achter een bocht aan de andere kant van het hoofd ze zijn er nog Je hebt op je eentje tweehonderd miljoen maal geademd genoeg lucht verzameld om een zeilschip vijfmaal om de wereld te blazen Zo dichtbij voel je zijn adem nu leeggerookte longen en hoewel hij…
Pat Donnez9 februari 2018Lees meer >

De overlevende

gedicht
3.6 met 7 stemmen aantal keer bekeken 3.959
Wanneer mijn vader sterft, laat mij dan staan Vereenzaamd als een treurboom in 'n plantsoen, Gesmukt met 't teerste, avondlijkste groen, Bijna bebloesemd, sneeuwwit aangedaan. Bijna een bruid, boven de sponde waar Sinds kort mijn moeder ook een toevlucht vond; En ruisende hernieuw ik 't oud verbond Met mijn diepst neergebogen treurgebaar.…

De overlevende

gedicht
3.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 2.133
Wanneer mijn vader sterft, laat mij dan staan Vereenzaamd als een treurboom in 'n plantsoen, Gesmukt met 't teerste, avondlijkste groen, Bijna bebloesemd, sneeuwwit aangedaan. Bijna een bruid, boven de sponde waar Sinds kort mijn moeder ook een toevlucht vond; En ruisende hernieuw ik 't oud verbond Met mijn diepst neergebogen treurgebaar.…
L.G.22 oktober 2017Lees meer >

Druk

gedicht
5.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 1.764
Zorgvuldig wordt papier verplaatst, van stoel naar tafel naar bank. Planten krijgen soep en rijst, nog warm, vuile lakens terug op bed. Eerst Maastricht, dan Middelburg, of andersom, toen ik uit huis ging, de oorlog, Delft, waar ik later, nee, dat was Bussum of Zutphen, of? Uren gevuld met reconstructie, ieder antwoord direct verloren.…

Logisch positivisme

gedicht
4.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 1.893
denken aan niets dan waarneembare geiten en jerrycans: ritmisch klotsend vullen ze zich met het ondergrondse en moeders: ritmisch zingend over het geloof in de vooruitgang van de mensheid tot de drinkbak van modder water bevat en ze met hun ruige ruggen staan te drinken en weten dat moeders van oudsher de hoeders van de feiten zijn…
Sven Cooremans27 september 2017Lees meer >

Mijn vader sliep

gedicht
3.8 met 13 stemmen aantal keer bekeken 9.118
Mijn vader sliep en mijn moeder boog zich over hem en zei: 'Kijk, hij is zich van geen kwaad bewust' mijn broers hoorden haar niet, spuugden op elkaar, minachtten elkaar, stortten elkaar in een groot en geheimzinnig soort verderf mijn vader ontwaakte en er waren muggen, wespen, kleine hyena's, giertjes en één vlieg, één vliegje, mijn…

Er was mijn moeder

gedicht
3.6 met 5 stemmen aantal keer bekeken 8.091
Er was mijn moeder die vlees braadde voor een mevrouw verderop omdat die mevrouw niet tegen braadlucht kon. Er was het naast mijn moeder in de keuken staan. Ze prikte in het vlees en ze keek naar de pan. We zeiden niets en ik keek naar het vlees, door het raam en ook een beetje naar mijn moeder. Niet te veel, ze mocht het niet merken. Er was…

Ansichtkaart

gedicht
4.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 6.164
Terug van vakantie vlooi ik door de post. Er is een ansichtkaart van mijn moeder. Sinds de dood van mijn vader gaat ze elke zomer naar het buitenland. De Jura, dit jaar. Dat ligt tegen de Spaanse grens, had ze gezegd. Ik beaamde dat. Ik spreek haar niet meer tegen. Ik bekijk de kaart. Op de voorkant een dorp in de bergen.…

Asbak

gedicht
4.5 met 4 stemmen aantal keer bekeken 2.488
De sigaret plakt aan zijn onderlip, hij knijpt zijn ogen bijna dicht, deelt kaarten uit: een nieuwe ronde. Je ziet een klein, oranje vuur dat in zijn mond wil kruipen, lijkt het. Hij zwijgt. Rook langs zijn neus en voorhoofd. En dan opeens zijn linkerhand, smijtend: een troef op tafel. De stompen van zijn bolknaks, groot, die onder duimen…

De moeder

gedicht
4.0 met 16 stemmen aantal keer bekeken 9.877
Ik ben niet, ik ben niet dan in uw aarde. Toen gij schreeuwde en uw vel beefde Vatten mijn beenderen vuur. (Mijn moeder, gevangen in haar vel, Verandert naar de maat der jaren. Haar oog is licht, ontsnapt aan de drift Der jaren door mij aan te zien en mij Haar blijde zoon te noemen. Zij was geen stenen bed, geen dierenkoorts, Haar gewrichten…
Hugo Claus18 januari 2016Lees meer >

Haar oude ouders

gedicht
5.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 3.824
Haar oude ouders zonder oude spullen die hun beroofde hoofden van nog gekker weg wilden trekken, zijn op droge benen hierheen gekomen, hopend op gedogen. Hun Heer kwam mee, die kan hier ook aanbeden en hun Maria heeft ook hier die ogen. Hun tenen schieten wortel in hun schoenen. Hun woorden durven zich niet te vertonen. Ze krijgen tweedehandse…

Moeders en zonen

gedicht
3.8 met 9 stemmen aantal keer bekeken 6.951
Wanneer de moeders eindelijk slapen verflauwt de onlust van de zonen. Zij leven op en wrijven zich de handen: de nacht is pas begonnen. Het uur van misdaden en dromen heeft reeds geslagen. De straten zijn vol levensgrote meisjes, ontvoeringen en drinkgelagen. De zoon verlaat het huis, treedt als een zon naar buiten in de sneeuw van het…

Strijkbout

gedicht
4.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 3.704
Dit is haar strijkbout, zonder lampje, het snoer bekleed met grijze stof die over twintig centimeter rafelt: daar liggen draadjes bloot, gebarsten plastic, bruin en geel. De strijkbout in haar rechterhand, de onderzijde naar zich toe alsof ze in de spiegel kijkt en dan haar bolletjes van spuug die dansen op het hete ijzer. Ze legt een…

Ouders hebben levenslang

gedicht
2.8 met 4 stemmen aantal keer bekeken 2.716
Maar langer nog dan levenslang hebben hun kinderen. Hoor ze tieren naar de wolken, zie ze schrijven met verbeten smoel: verzen waar het bloed in woelt. Ouders hebben het gemakkelijk. Ze gaan dood. Dan is het op. Wij gaan verder. Zullen onze wonden likken, wees zijn, onze afkomst eerst verloochenen en dan weer machteloos omarmen, schrijven…

Lieve Pa En Ma

gedicht
4.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 4.077
We eten rijst hier, 't lijkt wel vermicelli. Geen vlees. Je ziet, nog altijd principieel! We doen vanuit de kibboets reuze veel: eergister heb ik met een knul uit Delhi een urenlange rit op een kameel gemaakt naar woeste oorden in de valley met oude tempels, echt heel cultureel. Nou stop ik weer, tot schrijfs en kusjes, ................…

Moeders lessen

gedicht
2.3 met 6 stemmen aantal keer bekeken 6.274
Jongen, liefde is vrij hopeloos. Het overkomt geen fotomodellen maar gewone, lelijke mensen zoals wij. Je wordt er niet beter van, je kijkt een week wat minder treurig misschien. Kortom, een hoop gedoe, slecht voor je rug... Blijf toch gezellig thuis, dan leggen we nog een scrabbeltje. ------------------------------ uit: 'De allesvrezer…

Drukval

gedicht
4.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 2.830
Mijn moeder wil niet meer ze wil zichzelf niet meer ze wil de dag niet meer beginnen maar eindigen evenmin en daartussenin is er enkel tegenzin om te ademen en te kijken te praten en te blijven het gebeurde op een dag er was die plotse drukval door een windvlaag klapte een deur dicht en daar achter zit sindsdien haar leven: door het…

Terugkeer

gedicht
3.2 met 6 stemmen aantal keer bekeken 4.836
Alle revoluties wissen de dood van mijn moeder niet uit. En alle vooruitgang hindert niet dat ik mijn vader heb gehaat. Ik doe nog altijd, te laat van school, de stap naar de keukendeur en licht de klink op, bang dat de deur weer te hard kraakt. Alles is mogelijk: mijn vader zwijgt of leest mij met strenge ogen de les; mijn moeder glimlacht…

Cascais

gedicht
2.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 3.917
Ik sliep nabij een fontein met mijn hoofd in jong gras, ik droomde dat ik een klein jongetje in Pamel was. Een avond met bloesemgeur, een vleermuis, zot als ik, mijn moeder stond in de deur, lachend, een ogenblik, naar alles en naar haar kind; zij zong, ik wist waarom, zij zong zoals graan en wind. Moeder, ik kom, ik kom. Toen sprong…
Meer laden...