36 resultaten.
Bladerdeeg
gedicht
3.0 met 29 stemmen 10.115 In de nacht zwijgen
alle mensen als brood
dat ligt te schimmelen
onder donsdekbedden.
Kruimels die kietelen
– zij een saucijzenbroodje
hij een croissant –
zullen ze elkaar ooit vinden?
Ik denk van wel
want
in de bakkerij van het leven
bladert deeg de boeken
gist altijd het bloed
rijst lust de pan uit
poedert meel als sneeuw
spat…
Daniel Billiet
gedicht
3.0 met 30 stemmen 14.291 Geheimen
Augustus. De middag blauw.
Op vredige vleugels spoelen geluiden
af en aan. Ik hoor licht
en zee tegen elkaar zingen.
Schelpen schikken in mijn handen
tot een kring op het natte zand.
Nonnetjes, standgapers en zaagjes.
een paarden zadel en een wijde mantel.
In het midden hoorden een wenteltrap
en een glanzende tepelhoorn.…
Overwaaiende depressie
gedicht
3.0 met 17 stemmen 11.673 Onder elk herfstblad
trefzeker door de wind neergelegd
schuilt een verradelijke gladde tegel;
deze dag waarin mijn illusies sneuvelen
zoals vroeger mijn tinnen soldaatjes
die ik heimelijk verborg, heb ik
tegelangst.
Er steken bossen witte rozen
in mijn brievenbus, elke dag weer.
Mijn depressie verdwijnt als ik mij
plotseling afvraag
in…
Een nieuw lied
gedicht
3.0 met 110 stemmen 28.262 Een nieuw lied voor de Heer die de vogeltjes schiep
En hun wijzen van iedere dag
Die de treurwilg tot eindeloos treuren riep
En de vrouw tot haar eeuwige lach
Een nieuw lied voor de Heer die de goudvissen goud
En de roodborstjes rood heeft gemaakt
Die de golven der zee, en de bladeren van 't woud
Met zijn vinger heeft aangeraakt
Die de kolibrie…
Slaap sl
gedicht
3.0 met 46 stemmen 15.202 De slaap komt, het lichaam leeg.
Was ik gordijn, dan ging ik dicht
zoals de steen altijd, dan hing ik
als gewicht aan klok tik tak, dan
steeg het bed in een mum van pijl
mijn gaap in. Binnen gaat de bedstee
open, mijn gedachte spelt het lichtruim -
een hooiberg richt zich naar de vinder:
Past de glazen schoen je voet? Kan ik
zeggen dat je…
Zelfportret
gedicht
3.0 met 35 stemmen 19.023 Stralend-witte vader,
in een snorrende wolk hommels
op de aarde neergedaald.
Lieve moeder in het groen gelegen,
brandende van boterbloemen;
bunkers.
Zing ik als de kindren zongen,
bommen, bommen, goede bommen,
op de aarde neergedaald.
---------------------------------------------------------
Uit: 'Duizenden zonsondergangen', 1972.…
Bloemen leven licht-zinnig
gedicht
2.0 met 28 stemmen 16.346 Bloemen leven licht-zinnig in hun bladen.
Dieren lopen vanzelfsprekend; ze zwijgen
van wat ze zouden kunnen zijn; hun daden
gebeuren altijd nu; dieren zijn eigen.
Mensen doen alsof. Bestaan in ijskouden,
denken, denken, denken dat ze bestaan.
Geen mens kènt een mens. Men wil zich vasthouden.
Angst laat niet los. Men kijkt zijn spiegel aan.…
Meditatie
gedicht
2.0 met 19 stemmen 14.007 Geen rots geen ster geen waaien en geen wiegen
doch overal het loerend water onder zee
geen vis geen vin geen stilgezonken schip
alleen het groen, het onbeweeglijk net
waarin mijn adem stokt, mijn hand niet meer durft dwalen.
En alles valt nu stil: mijn bloed, mijn blik
mijn blakende gedachte.
Hier keert men in zichzelf terug
hier slinkt men…
Slaap SL
gedicht
3.0 met 31 stemmen 14.730 De slaap komt, het lichaam leeg.
Was ik gordijn, dan ging ik dicht
zoals de steen altijd, dan hing ik
als gewicht aan klok tik tak, dan
steeg het bed in een mum van pijl
mijn gaap in. Binnen gaat de bedstee
open, mijn gedachte spelt het lichtruim -
een hooiberg richt zich naar de vinder:
Past de glazen schoen je voet? Kan ik
zeggen dat je…
Groene verf
gedicht
3.0 met 23 stemmen 11.849 Het ideale gedicht:
een met overleg gemorste
groene plas verf
Een gedicht
ligt bij voorkeur
in een drukke winkelstraat
De een loopt hierheen
de ander loopt daarheen
en iedereen maakt
groene voetstappen
-----------------------------------------------------------------
Uit: 'Sorry dat ik het paard en de hond heb doodgeschoten'(2002…
Roof
gedicht
3.0 met 27 stemmen 13.727 Het is begonnen alles te vervangen,
de dingen hebben hun gezichten anders-
om op hun lichamen, telkens valt er iets en
schepsels aan elastiekjes opgewonden schieten
aldoor knallend los. Het laat zich door geen
waarheid ontmoedigen kijk
onze open monden krakelingen,
wat wij bijna zeiden brokkelt langs
onze wangen. Het is als een hoos
in ons…
Keukentafel
gedicht
3.0 met 44 stemmen 17.637 Er zit een gat in het blad. En het is krom.
Het heeft gewerkt en zij heeft laten werken.
Eenkennig werd zij nooit. Veelgodendom
van sap en bier en bloed was altijd welkom
binnen de kringen van haar heiligdom.
Haar stutten zijn geen zuilen. Het zijn poten,
viervuldig hun geloof, maar steeds oprecht.
Wat niet beweegt is wat het beste vecht.…
toen was het
gedicht
3.0 met 68 stemmen 18.929 toen de glazen glazig bleven
de borrelnootjes weggehapt
kruitdampen moeizaam weggedreven
peuken waren uitgetrapt
appelflappen, oliebollen
in magen waren weggepropt
kinderhoofdjes zachtjes tolden
gapen werden weggestopt
honden, katten weer verschenen
opa's, oma's langzaam waren weggezakt
voornemens al weer verdwenen
nog voordat ze waren…
Arbeidsvermogen van plaats
gedicht
3.0 met 15 stemmen 10.177 Gij zijt aan mij gebonden met het al.
Elke steen bezit uw val
en ieder cijfer uw getal;
de mededeling uw verhaal;
tong uw taal;
de veelheid uw geval.
Gij hoopt u in mij op
met doodgewicht aan regendrop.
Iedere vleugel heft u op.…
ZORGELOOS
gedicht
2.0 met 96 stemmen 18.398 ze zwelgt zijn zinnen
zonder zuchten
zomaar
zondag zal ze zondaar zijn
zijn zwaard zal ziedend zaaien
zij zal zich zielloos zingen
zomaar
zonder zelfzucht…
gewone jongen
gedicht
4.0 met 39 stemmen 11.403 de dichter droomt van oeverloze stromen
die traag door een oneindig laagland gaan
hij peinst over de zin van het bestaan
en wat er na de dood zo-al zal komen
hij is een god in ’t diepst van zijn gedachten
z’n ganzenveer bedwingt het perkament
beschrijft de wolkenvelden die frequent
extase of een zwaar gemijmer brachten
hij weent om bloemen…