Zullen we alles delen wij de lusten en zij de lasten. Wie kan het iets schelen, wie repareert de barsten? De miljardairs uit het vrije westen? De aandeelhouders die winst nastreven? Jij en ik, die onze Tesla’s testen? Wie wil er echt een stukje welvaart opgeven? Ik? Ik denk er over na terwijl ik op vakantie ga…

Je bent verrukkelijk, je bent lief je bent mijn zon in superlatief ik voel je handen nog over mijn lijnen ruik je geur die straks weer zal verdwijnen je laat me zweven het hele leven in je oogopslag op een namiddag van een zomerdag…

Als je in Oekraine leeft Gebeurt het dikwijls dat alles om je heen hard schudt en beeft Je al je energie aan stress en vechtlust geeft Weer een raketinslag Die je van ver komen zag Of je werd gewaarschuwd door het luchtalarm Continue sta je zelf aan, in de alarmstand Steeds op je hoede voor de terreurdaden van Rusland Het put een mens echt…

Alles Voor De lieve Vrede Heeft me uiteindelijk uitgeput Mezelf Weggevaagd Op zijspoor geschoven Tijd om mezelf te redden Mezelf te laten zien Wat ik vind Wat ik voel Wat ik wil Mijn waarheid leven Mezelf los maken van de ander Mijn waarheid uitspreken Zodat de oorlog In mij kan stoppen…

De felle kleuren In een kindertekening Geven me een blij gevoel Het is een jeugdherinnering   De lucht daar bovenin Die is prachtig blauw Dat is mooi gedaan Want heel vaak is hij grauw   In die mooie blauwe lucht Daar staat een gele zon Hij is prachtig rond Het lijkt wel een ballon   In een tuintje staan de bloemen Ze hebben mooie kleuren…

daar hangt de kalender zoals vermoedelijk bij velen ook bij ons op de W.C. met namen van bekenden en zij die ooit verjaarden zoals die van oom Kees die ooit plotseling verdween op zee van hen die nooit meer langs kwamen wier gezichten zijn vergeten en die ons blijkbaar ook vergaten van wijlen moeder en vader en die van mezelf en de vrouw…

Je heldere blauwe ogen, je donker zwarte haar. Deed mij meteen bekoren, maar stond ik hier, dan stond jij daar. Mijn ogen bleven je volgen, als twee vogeltjes vlogen ze steeds aan jou voorbij. De gevoelens bleken uiteindelijk te hoge golven, dus liet jouw betovering mij weer vrij.…

in mijn gedachten kan ik zingen zing ik solo in een koor in het echt zing ik heel vals en is boegeroep het enige wat ik hoor in mijn gedachten kan ik rennen hardloopster numero één in het echt ben ik niet vooruit te branden ik slenter overal heen in mijn gedachten ben ik danseres en dans ik een ballet in het echt struikel ik…

In Zagreb werd ik bestolen, in Ljubljana door tram 4 aangereden, tijdens een buikonderzoek in Skopje werd ik per abuis besneden, wegens m’n povere kennis van de lokale taal schoor een kapper in Pristina me helemaal kaal … ik ga stoppen met citytrips naar voormalige Joegoslavische steden!…

Samen blootvoets in het bos met het mos als ondergrond, mekaar de hele hele nacht beminnen, Waar de zilveren maan tussen de bomen schijnt en de vuurvliegjes ons pad verlichten.…

Een bloem bloeit open teder gekust door de zon wederkerigheid Hoe vroeg in de morgen mijn aandacht wordt gevestigd op de wolkenslierten in allerlei tinten en in verscheidenheid verenigd een opklarende hemel voorstellen en vormgeven op hetzelfde moment laat een zon zich van haar beste kant zien. Bovendien adem ik de verschillende zachte…

ik heb de hemel opgeroepen zich voor ons te bewegen de aarde gevraagd haar rust te behouden de hemel om haar hemelse zegen te geven en de aarde slechts of ze zich naar behoren gedraagt beiden waren genegen het verzoek te overwegen om met ons mede te leven het is immers ongevraagd maar of ze luisteren naar mijn smeekbeden en of het…

Een sterke bede tot de Hemelse Vader: moge de wil om Hem te volgen ook bestaan in ons onderbewustzijn.…

in de coupé zes mensen zwijgend lezend slapend ogen kijken rond kijken weg het treinraam een wereld vliegt voorbij boerderijen weilanden een dorp een stad piepende remmen verbazing schrik wat is er aan de hand wat is er gebeurd een lichaam op de rails bewegingloos ambulance politie vreselijk vreselijk ze praten vertellen hun…

Subtitel: Postzegel als 'belediging' Zo halverwege de 19de eeuw bepaalde de Verzender van een poststuk wie voor de Postzegel betaalt Inmiddels weten wij reeds voor jaren Hoe dat tegenwoordig gaat Het postbedrijf zelf, inmiddels com- mercieel, is die dit bepaalt Natuurlijk verdient iedereen een goed- belegde boterham Met de verkoop…

Ik ben Richard Ik ben wat ik ben Precies hoe ik dat erken Precies hoe ik dat beschrijf De emoties gaan door mijn hele lijf Mensen zijn mensen Met allerlei wensen Uiteindelijk worden dat grenzen Laat mensen mensen zijn Niemand kan bepalen hoe ik wil zijn…

De kus van het leven De kus van de dood De kus van de liefde De kus in het vroege ochtend rood De kus vol met passie De kus vol met vuur De kus van het afscheidt De kus van het laatste uur De kus….…

zij die het hoogste ambiëren bewandelen daartoe soms alle mogelijke wegen en als ze aan het einde daarvan komen blijken hun carrièredromen niet met wat ze dachten te bereiken overeen te komen maar zelfs op dit vlak bestaat misschien toch de mogelijkheid om op schreden terug te keren en van misplaatste inschattingen te leren als je maar…

Een vroege wintermorgen De stad die ontdooit Grachten verborgen De torens in dauw Zo vreedzaam maar nooit meer zo mooi als met jou…

Tegen het einde van de rit, met nog onbepaalde tijd te leven, delf ik haast het onderspit voel me in een hoek gedreven. Gedachten, die soms ietsje maar, en toch reëel op Heimweh’ lijken, bedrukken mij dan hinderlijk zwaar en méér dan ik wil laten blijken. Ik woon nu al ruim 67 jaar op deze gastvrije mooie grond, ruim drie keer langer,…