Een welvaartszoeker meldt zich in Ter Apel Doel van zijn onderneming: Asiel en gezinshereniging Nederland is humaan Op kosten van de staat laten wij die persoon terug naar huis toe gaan Heel het gezin, opa’s, oma’s ooms, tantes, aangetrouwden, het halve dorp eigenlijk ja, allen die om je rouwden stralen van geluk, vieren feest eindelijk…

De prikkels worden mij teveel Emotie's vliegen naar mijn keel Ik kan de vele indrukken niet meer verwerken Dat laat mijn zenuwstelsel mij dan ook zeer goed merken Het eist nu zijn hoognodige rust Ik ben mij daar dan ook zeer van bewust Als ik verkeer in deze staat En weet dat dit niet zomaar over gaat Er zware hersenmist ontstaat Ik me haast…

knakkende bomen ingedeukte of geplette blikken dromen ongevraagd bezoek via een dakkapel straten overstromen zaken die je zomaar overkomen een voorproefje van de hel? Die zich dus niet alleen in vurigheid kan uiten maar ook kan besluiten ons te verwaaien en te laten verzuipen wordt dit de toekomstige norm zal het straks steeds vaker…

Mag je zitten zonder eten Zonder drinken of sigaret? Mag je rusten zonder krukken Zonder bagage of gesprek? Mag je zijn zonder een afspraak Zonder doel of tijdslimiet? En mag je grote dingen denken Zonder dat iemand hier dat ziet?…

ooit ergens gelezen dat als je bij wijze van spreken landen en mensen uitbuit hun levensrivieren vol olie en ander afval spuit dan Shell het zo wezen dat men kan vrezen dat als wat ik ooit las het nu eenmaal zo is bepaald dat als je daarvoor niets teruggeeft het wordt opgehaald vandaar ...…

Storm raast over stad en land - boom in water. Arme oude eik geveld door de storm brak als een lucifer.…

't Is een erg spannend duel, daar komt de finalevraag voor Ramses : Hoeveel atleten startten er dit jaar in de marathon van Los Angeles ? Zijn antwoord "8022" blijkt helemaal juist, maar Melodica schrikt zich een steenpuist bij haar opdracht : Geef van elke loper de volledige naam plus adres !…

nog zie ik pa de koe handmatig melken en mezelf met een bladertakje de muggen weg jagen het lijken nu misschien wel romantische dagen die zoals alle oude tijden ooit verwelken ook toen al wist het milieu ons net als nu te plagen en is het melken nog steeds een heel gedoe…

zie de eenzame boom dansend op haar stam ze volgt het ritme van de straffe wind in haar bewegingen zwaaiend zwierend ongecontroleerd als een klein kind meegaand in de vreugde van de natuur die bij haar naar boven kwam waar ze zich heel even doldwaas in bevindt en vol uitbundig plezier mee laat voeren door het lied van de wind West…

Je geeft je woord zonder na te denken. Door het gevoel dat de ander je geeft. Je houdt je woord zolang die ander leeft. Waar blijft je woord als die ander er niet meer is. Laat je iemand anders in je leven toe? Je vraagt naar het waarom en hoe. Leg je woord eens op de weegschaal van het leven. Hoeveel weegt het nog, misschien nog iets.…

terugkijkend op al die voorbije jaren vraag ik me af waarom hun zo deden en waarom ik er zo op reageerde waarom hebben we gedaan wat we deden had het anders gekund of zelfs gemoeten hadden we het een of ander mogelijk kunnen beïnvloeden of zijn we zo uit het ei van ons verleden gekropen zoals moest en is alles volgens het script…

Gebroken Liefde, Het voelt eerst als de hemel maar dan als de hel Telkens als ze hem vertelt Hoeveel ze van hem houdt Reageert hij hard en koud Hoe hard ze ook naar hem smacht Hij heeft de macht Ze wacht en ze wacht tot hij nog eens naar haar lacht Maar hij is zoals een koude en donkere nacht Ze wilt hem niet kwijt en terwijl ze er om lijdt…

ze is uitgevloerd liep haar benen uit haar lijf op zoek naar koopjes…

Ze negeerde de uitslag van het referendum en strooide zand in onze ogen kom en zie wat is gebeurd nu heel Europa treurt plotseling verdween al de luister om ons heen…

Vandaag heb ik weer aan jou gedacht, Zoals gisteren, zoals morgen. Het sluiten van mijn ogen heeft wel de pijn verzacht, Maar neemt niet weg die knagende zorgen. Dat ik je nooit meer in mijn armen zal mogen nemen, Om te verdrinken in jouw sterrenlicht. En dat ik je ook nooit meer zal kunnen geven, Wat nu nog dieper staat geschreven in mijn…

Zinnig en zuinig omgaan met stukje natuur bestaan van een boom Een dagelijks leven van rust en vrede waarmee je stad en land animeert, van dichtbij maak je de geboorte van bos of woud mee, opgeluisterd door jouw sprekende stilte Het aantrekkelijke gezicht met gebladerte en krachtige takkengestel. Genieten van het moment wanneer een morgenzon…

En wandelend langs een pad van rozen voelde ik ’t ritselen van een vleugelslag een engel die naar mij was toe gekomen toonde mij waar ’De tuin van liefde’ lag onder ‘n gouden prieel liet hij mij binnengaan waar ik verblind door een schitterend licht -mij opeens voelde met witte veren staan- keek ik in de liefelijkheid van Zijn gezicht…

Als tot kleur gemaakt bepaalt als tot haar gemaakt bepaalt als tot ogen gemaakt bepaalt wie en wat wij moeten wezen wie mogen waar dan wonen wie mogen waar dan werken wie mogen waar dan leven met dochters en met zonen werken wonen tot je dood of tot je te vroeg omvalt mogen dat alleen de sterken zijn we pas dan waarlijk groot hebben…

In de pas, buikjes vooruit De Nederlandse veteranen Nooit gevochten Nooit uiteengereten kameraden Nooit gevangene in gore kampen Als het spannend wordt bellen we de minister op Sneuvelen is ten strengste verboden want dat geeft thuis ruis Srebrenica telde 8000 doden Op een podiummetje staat de Koning Rijk gedecoreerd groet hij zijn…

de dood kan afschrikkend zijn soms toch wel enigszins verzachten enwel er staat een nare lijdensweg voor die persoon te wachten zeker niet onze Schepper als schuldige aanwijzen voor jou eindigt het verdere leven met een diepe wrok let op jouw omgeving vast noodlijdende mens of dieren tijdens het rustgevende tikken…