Ik kijk de werkelijk aan met gemixte gevoelens De verdeeldheid is groot Iedereen kan het voelen Soms vraag ik me af Is dit gewoon de bedoeling? En kunnen wij niet meer leven in een wereld van verzoening Met respect voor religie voor elke kleur en elk ras Met de eer van tradities wat ons bij elkaar bracht…

Uit frivoliteit om zijn jamsessie die hem vandaag hogelijk beviel bezong de merel zijn enthousiasme ongemerkt met consumptie…

Opgesloten Afgesloten Buitengesloten als je binnen wilt komen…

welkom boaz bij de "zeven" club alleen zeven-jarigen zijn er lid van zij genieten twaalf maanden lang van dat wat cool is voor de schavuit tot de dag waarop hij acht jaren telt en snel al naar zijn tienertijd snelt zeven jaar al ben jij nu onze rakker als op de fiets over de crossbaan snel jij door de dagen van het jaar een schelm vol met…

Ik ga op in de stilte waardoor ik even verdwijn uit de chaos van het moment…

Ik lig wakker Steeds meer in zicht het maakt me wakker steeds meer inzicht…

och, wat een weldaad voor de armen om zich aan het vuur te verwarmen om niet te verkleumen zonder een partner om tegenaan te leunen gaskraan gesloten en nieuwe vuile boten houtemmer en kolenhok zo leeg als de portemonnee armoede in Nederland? aub. nee nee! waar is dit schip gestrand in eertijds welvaart Nederland?…

Woordeloos liefdevol wat ik ook zeg alles is al gebakerd onder de paraplu van onze liefde draaf maar vrolijk om me heen ik veer met je mee ik rol op mijn rug op het midden van de weg met jou gewoon omdat het niet mag…

Jij bent getekend voor het leven Het staat op je lijf geschreven Het is te lezen in je gezicht Dat jou veel leed is aangericht…

Stranden zijn verlaten geluiden verstomd geur van zee en zonnebrand ebt nog na badpak, zonnebril en bikini kunnen weer terug in de la normale temperaturen keren terug groen wordt weer het gras zo glijden we vanzelf de herfst weer in met paraplu en regenjas…

Nu er niets meer van je over is je as al zo lang voer voor vissen blijft het voor mij slechts gissen of er in die veile vijver van geminkt gemis nog wat fris te vissen en te kissen is.…

waar je de trap bent afgedaald kun je hem ook weer beklimmen waar je ooit hebt gefaald valt ook weer veel te winnen waar je hebt gevonden heb je ooit gezocht soms lijk je hogerop te komen soms blijft het slechts bij dromen verklaar jij jezelf zonder enige zonden dan richt je je integriteit ten gronde en staat de waarheid op de tocht…

u komt op voor de boerkageklede vrouwen radiobericht maar wij zien alleen de ogen maar geen uitdrukking van het gezicht zij worden naar eigen zeggen gediscrimineerd willen niet meer naar buiten doch zij hadden zich vooraf kunnen informeren aangaande onze levenswijze toch het kan ervan komen dat wij alszijnde vrolijk…

Mijn kleine dondersteen Ik leef jou met je heerlijke grijze manen gezien in de manen van het riet Mijn innig geliefde hondje…

In mijn laatje vol met geuren, ruikt het naar lavendel. Als ik het laatje opentrek zie ik in gedachten, prachtig paarse velden. Heerlijk geurend in de zomerzon. Iedere morgen maak ik die reis. ’t Is toch bijzonder, die gedachten. Geen auto nodig of een trein. Een paar seconden en ik kan daar zijn. Daar is ook mijn geliefde. Samen lopen…

dat ik je mis, schrijnt als een diepe pijn en niemand die mijn verdriet kan helen hoe triest het is om zonder jou te zijn geen verlangens meer te kunnen delen dat ik door het duister moet zoeken naar een glimp van jouw lieve gezicht ergens glanzend in het eeuwig licht waar jij door God werd geroepen maar hoe ellendig zijn nu mijn dagen…

Jouw oogjes kijken krachtig, nieuwsgierig en ondeugend deze wereld in Dat je vrij als een vlinder van alles een klein hapje mag proeven Vliegend van avontuur naar avontuur Dat je mag dansen in het licht dansend ritme van je naam Mooie Evy Elisa In al je pracht kijk je de wereld vol vertrouwen tegemoet Gebakerd in onze liefde…

waar lucht en water elkaar raken ligt het snijvlak van ieders vrijheid geen van beide zowel de vogels als vissen kunnen hun eigen missen ze lijken in elkaar over te gaan omdat ze elkaar verstaan*…

als wij de hoop in het leven opgeven kan alleen het gebed ons nog troost geven God hoort ons gebed, Hij kent onze nood blijft op ons levensschip immer aan boord zelfs als ons schip dreigt onder te gaan blijft de hoop op redding met Hem bestaan Hij zal de storm met Zijn handen bedaren en wij kunnen onze levenszee rustig bevaren…

Ruis van stilte in pastelkleuren geweven wiegende bomen langs haastige wegen Kluiten uit de aarde pluisje in de wind mijn hart staat stil het lawaai gaat door Liefde vertelt sprookjes en veroorzaakt pijn draken en watervrouwen drinken engelenwijn.…